PL
Jeszcze do niedawna aktywność fizyczna była przeciwwskazana dla chorych na choroby przewlekłe. Obecnie dopuszczalne są wszystkie rodzaje ćwiczeń i formy aktywności fizycznej, we wszystkich stadiach choroby oraz etapach i metodach jej leczenia. Najbardziej wskazane są ćwiczenia tlenowe, podczas których krew dostarcza do mięśni wystarczającą ilość tlenu do produkcji energii. Najlepsze są naturalne formy ruchu angażujące duże grupy mięśniowe, np. marsz o umiarkowanej intensywności, wykonywane od 3 do 5 razy w tygodniu przez 30 - 60 minut. Wśród najbardziej wskazanych i dobrze tolerowanych form ruchu są np. nordic walking oraz ćwiczenia w wodzie, która jest bardzo dobrym środowiskiem dla bezpiecznego i skutecznego treningu fizycznego. Uzupełnieniem treningu tlenowego jest trening oporowy, którego celem jest zwiększenie sprawności mięśni szkieletowych, które mają największe znaczenie w funkcjonalnej niezależności człowieka. Skuteczność prozdrowotnego oddziaływania aktywności fizycznej zależy od jej intensywności. Obecnie najbardziej zalecana jest rekreacyjna aktywność fizyczna na poziomie 1000 kcal wydatku energetycznego tygodniowo lub 150 - 400 kcal dziennie, która może być częściowo zastąpiona lub uzupełniona większym zaangażowaniem mięśni w wykonywaniu codziennych czynności (Non-exercises Activity Thermogenesis). Trening fizyczny może wspomagać leczenie wielu chorób, między innymi obniżając ciśnienie tętnicze krwi, działa jak leki hipotensyjne, zmniejszając poziom cukru we krwi, jak leki przeciwcukrzycowe, zwalniając spoczynkową akcję serca, jak beta blokery, zwiększając gęstość kości, jak preparaty wapnia, a regulując przemianę materii, jak leki w leczeniu otyłości. Wysoka sprawność fizyczna, która jest wynikiem aktywności zmniejsza o 50% ryzyko przedwczesnej śmierci, a wysoka wydolność fizyczna redukuje to ryzyko niezależnie od innych jego czynników.
EN
Physical activity has, which not so long ago, been contraindicated in patients with chronic diseases. Currently, all types of exercises and forms of physical activity are allowed, at all stages of the disease, as well as all phases and methods of its treatment. The most recommended are aerobic exercises, during which blood supplies enough oxygen to the muscles to produce energy. The best are natural forms of movement engaging large muscle groups, eg moderate walk, performed 3 to 5 times a week for 30 - 60 minutes. Among the most indicated and well-tolerated forms of movement are, for example, Nordic walking and exercises in water, being a very good environment for safe and effective physical training. Aerobic training is complemented by resistance training, whose aim is to increase skeletal muscle efficiency, which is of the greatest importance to human functional independence. The effectiveness of health-promoting effects of physical activity depends on its intensity. Currently, recreational physical activity at the level of 1000 kcal energy expenditure per week or 150 - 400 kcal per day is most recommended, which can be partially replaced or supplemented with greater muscle involvement in daily activities (Non-exercises Activity Thermogenesis). Physical training can support the treatment of many diseases, among others, when lowering blood pressure similarly to antihypertensive drugs, reducing blood sugar levels like antidiabetic drugs do, releasing resting heart rate like beta-blockers, increasing bone density like calcium does, and regulating metabolism like drugs in obesity treatment. High physical fitness, which is the result of being active, reduces the risk of premature death by 50%, and high physical performance reduces this risk regardless of its other factors.