PL
Przeprowadzono optymalizację hydrolizy węglowodanów za pomocą 72% H₂SO₄ w celu oznaczenia ligniny, pentozanów i heksozanów w materiałach lignocelulozowych o różnej podatności na enzymatyczną hydrolizę, tj. słomie rzepakowej oraz wstępnie przygotowanej dwiema metodami - słomie pszennej. Substrat hydrolizowano w temp. 30°C stosując zmienny moduł kwasu do substratu różny czas hydrolizy stężonym , a następnie rozcieńczonym kwasem siarkowym. Nierozpuszczalną pozostałość oznaczono wagowo, a po odjęciu zawartości popiołu otrzymywano zawartość ligniny w substracie. W hydrolizatach oznaczono ilość pentoz i heksoz z odczynnikiem o-tuluidynowym. Optymalne warunki hydrolizy określono wyznaczając funkcje regresji za pomocą eksperymentu planowego, wykonanego metodą całkowitego doświadczenia czynnikowego oraz poszukiwań po wynikającym z niej gradiencie. Stwierdzono, że optymalne warunki hydrolizy 72% H₂SO₄ były różne dla różnych substratów, co wykazano na podstawie ilości oznaczonych węglowodanów. Czas hydrolizy, niezależnie od substratu, wynosił SO min, a optymalne jego ilości uzależnione były od rodzaju surowca poddawanego hydrolizie. Natomiast najkorzystniejszy czas hydrolizy w autoklawie wynosił 20-30 min i był krótszy niż w oryginalnej metodzie oznaczania ligniny wg Efflanda. Optymalne warunki dla hydrolizy węglowodanów były również optymalne dla oznaczania ligniny.