Salix myrsinifolia Salisb. as a source of phenolic glycosides: distribution and characteristic of habitat conditions in the mid-eastern Poland

• Autorzy: Sugier D. , Sugier P. , Pawelek M. , Gawlik-Dziki U.

Warianty tytułu

PL

Salix myrsinifolia Salisb. źródłem glikozydów fenolowych: rozmieszczenie i charakterystyka warunków siedliskowych w Polsce środkowowschodniej

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

In Poland, Salix myrsinifolia Salisb. reaches the south-western border of the dense geographical range. Therefore, the number of natural stands of this species is limited. The aims of this study were: to evaluate the content of phenolic glycosides in darkleaved willow bark taken from natural sites, and to investigate the habitat conditions and natural resources of this species in mid-eastern Poland. In the sites of S. myrsinifolia the annual shoots were taken, and the content of phenolic glycosides in willow bark was determined. The plant communities with the share of this species were characterised, and pH, organic matter, macro- and microelements in soils were determined. The bark of the dark-leaved willow is characterised by a very high content of phenolic glycosides and is considered to be potential natural source of salicylates. The plant communities with share of this species were formed spontaneously on highly transformed calcareous fens where peat was mined and on agriculturally developed peatlands. The number of natural stands is small, and gather from natural habitats is limited. Therefore, this species can be a good source of quality raw material during cultivating.

PL

W Polsce Salix myrsinifolia Salisb. osiąga południowo-zachodnią granicę zwartego geograficznego zasięgu, toteż liczba naturalnych stanowisk tego gatunku jest ograniczona. Celem badań było określenie zawartości glikozydów fenolowych w korze wierzby czarniawej ze stanowisk naturalnych, ocena warunków siedliskowych oraz zasobów tego gatunku w Polsce środkowo-wschodniej. W korze pobranej z jednorocznych pędów S. myrsinifolia oznaczono zawartość glikozydów fenolowych. Scharakteryzowano zbiorowiska roślinne z udziałem tego gatunku, a w pobranych próbkach glebowych oznaczono pH, materię organiczną oraz makro- i mikroelementy. Kora wierzby czarniawej charakteryzowała się bardzo wysoką zawartością glikozydów fenolowych i może być traktowana jako potencjalne źródło salicylanów. Zbiorowiska roślinne z udziałem tego gatunku wykształciły się spontanicznie na torfowiskach węglanowych przekształconych w związku z eksploatacją torfu oraz rolniczo zagospodarowanych. Liczba naturalnych stanowisk Salix myrsinifolia jest niewielka, a pozyskiwanie kory ze stanu naturalnego ograniczone. Celowe wydaje się wprowadzenie tego gatunku do uprawy.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
• Rocznik: 2011
• Tom: 10
• Numer: 3
• Opis fizyczny: p.75-88,fig.,ref.

Twórcy

autor

Sugier D.

• University of Life Sciences in Lublin, Lublin, Poland

autor

Sugier P.

autor

Pawelek M.

autor

Gawlik-Dziki U.

Bibliografia

• Biegert C., Wagner I., Lćdtke R., Kötter I., Lohmćller C., Gćnaydin I., Taxis K., Heide L., 2004. Efficacy and safety of willow bark extract in the treatment of osteoarthritis and rheumatoid arthritis, results of 2 randomized double-blind controlled trials. J. Rheumatol. 31, 2121–2130.
• Buczek A., 2005. Siedliskowe uwarunkowania, ekologia, zasoby i ochrona kłoci wiechowatej Cladium mariscus (L.) Pohl. w makroregionie lubelskim. Acta Agrophysica. Rozprawy i Monografie 129, 1–126.
• Chrubasik S., Kćnzel O., Model A., Conradt C., Black A., 2000. Treatment of low back pain with a herbal or synthetic anti-rheumatic, a randomized controlled study. Willow bark extract for low back pain. Rheumatology 40, 1388–1393.
• Faliński J.B., 1998. Androgyny of individuals and polygamy in populations of Salix myrsinifolia Salisb. in the south-western part of its geographical range (NE-Poland). Perspectives in Plant Ecology, Evolution and Systematics 1/2, 238–266.
• Farmakopea Polska VI. 2002. Wyd. Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych oraz Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa, 485–487.
• Fijałkowski D. Chojnacka-Fijałkowska E., 1990. Zbiorowiska z klas Phragmitetea, MolinioArrhenatheretea i Scheuchzerio-Caricetea fuscae w makroregionie lubelskim. Rocz. Nauk Roln. PAN, Seria D, 217, PWN Warszawa, 1–414.
• Fijałkowski D., 1994. Flora roślin naczyniowych Lubelszczyzny. LTN, Lublin, t. 1, 2.
• Ferchmin M., 2009. Struktura i dynamika szaty roślinnej. [W:] Olszewski A. (red.) Raport o stanie środowiska przyrodniczego zlewni Zintegrowanego Monitoringu ĝrodowiska Przyrodniczego „Pożary” w 2009 roku, 72–112.
• Förster N., Ulrichs C., Zander M., Kätzel R., 2010. Factors influencing the variability of antioxidative phenolic glycosides in Salix species. J. Agric. Food Chem. 58 (14), 8205–8210.
• Hakulinen J., Julkunen-Tiitto R., 2000. Variation in leaf phenolics of field-cultivated willow (Salix myrsinifolia) clones in relation to occurrence of Melampsora rust. Eur. J. For. Path. 30, 29–41.
• Harron J., 1992. The present distribution of the dark-leaved willow Salix myrsinifolia Salisb., in north-east Ireland. Irish Natur. J. 24, 8–11.
• Herbarium Institute of Biology University Maria Curie Skłodowska, Lublin (LBL). Heiska S., Tikkanen O.P., Rousi M., Julkunen-Tiitto R., 2008. Bark salicylates and condensed tannins reduce vole browsing amongst cultivated dark-leaved willows (Salix myrsinifolia). Chemoecology 17, 245–253.
• Honkanen A., 1994. Selection of Salix myrsinifolia clones for biomass forestry in Finland. Silva Fennica 29(3), 189–201.
• Hultén E., Fries M., 1986. Atlas of North European vascular plants. North of the Tropic of Cancer. Vol. 1. Koeltz Scientific Books, Königstein.
• Ikonen A., Tahvanainen J., Roininen H., 2002. Phenolic secondary compounds as determinants of the host plant preferences of the leaf beetle, Agelastica alni. Chemoecology 12, 125–131.
• Jackowiak B., Celka Z., Chmiel J., Latowski K., źukowski W., 2007. Red list of vascular flora of Wielkopolska (Poland). Biodiv. Res. Conserv. 5-8, 95–127. Julkunen-Tiitto R., 1989. Phenolic constituents of Salix, a chemotaxonomic survey of further Finnish species. Phytochemistry 28, 2115–2125.
• Julkunen-Tiitto R., Meier B., 1992. Variation in growth and secondary phenolics among fieldcultivated clones of Salix myrsinifolia. Planta Med. 58, 77–80.
• Julkunen-Tiitto R., Rousi M., Meier B., Tirkkonen V., Tegelberg R., Heiska S., Turtola S., Paunonen R., 2005. Herbal medicine production, breeding and cultivation of salicylates producing plants. Anneli Jalkanen & Pekka Nygren (eds.) Sustainable use of renewable natural resources – from principles to practices. University of Helsinki Department of Forest Ecology Publications, 34. http,//www.helsinki.fi/mmtdk/mmeko/sunare.
• Kalembasa D., Becher M., 2009. Frakcje azotu w glebach torfowo-murszowych w dolinie górnego Liwca. Woda-ĝrodowisko-Obszary Wiejskie 9, 2(26), 73–82.
• Kalembasa D., Pakuła K., Becher M., 2008. Profile differences of Fe, Al and Mn in the peatmuck soils in the Liwiec river valley. Acta Sci. Pol., Agricultura 8(2), 3–8.
• Khayyal M.T., El-Ghazaly,M.A., Abdallah D.M., Okpanyi S.N., Kelber O., Weiser D., 2005. Mechanism involved in the anti-inflammatory effect of a stadardized willow bark extract. Arzneim. Forsch. Drug Res. 55, 677–687.
• Kolehmainen J., Roininen H., Julkunen-Tiitto R., Tahvanainen J., 1994. Importance of phenolic glucosides in host selection of shoot galling sawfly, Euura amerinae, on Salix pentandra. J. Chemical Ecol. 20(9), 2455–2466.
• Krauze-Baranowska M., Szumowicz E., 2004. Wierzba – źródło surowców leczniczych o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym. Post. Fitoterapii 2, 77–86.
• Kucharczyk M., 2001. Distribution atlas of vascular plants in the Middle Vistula river valley. Polskapresse.
• Lumme I., Törmälä T., 1988. Selection of fast growing willow (Salix spp.) clones for short rotation forestry on mined peatlands in nothern Finland. Silva Fennica 22(1), 67–88.
• Nyman T., Julkunen-Tiitto R., 2000. Manipulation of the phenolic chemistry of willows by gallinducing sawflies. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 97(24), 13184–13187.
• Paunonen R., Julkunen-Tiitto R., Tegelberg R., Rousi M., Heiska S., 2009. Salicylate and biomass yield, and leaf phenolics of dark-leaved willow (Salix myrsinifolia Salisb.) clones under different cultivation methods after the second cultivation cycle. Ind. Crops Prod. 29, 261–268.
• Pohjonen V., 1991. Selection of species and clones for biomass willow forestry in Finland. Acta Forest. Fennica 221, 58.
• Popiołek Z., 1988. Zróżnicowanie roślinności wodnej i przybrzeżnej na tle warunków siedliskowych w obrębie kompleksu jezior Lubelskiego Zagłębia Węglowego. Lublin, 108 p.
• Rutkowski L., 2007. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. PWN, Warszawa.
• Ruuhola T.M., Julkunen-Tiitto M.R.K., 2000. Salicylates of intact Salix myrsinifolia plantlets do not undergo rapid metabolic turnover. Plant Physiology 122, 895–905.
• Schmid B., Lćdtke R., Selbmann H.K., Schaffner W., Kötter I., Tschirdewahn B., Heide L., Schaffer W., 2001. Efficacy and tolerability of a standardized willow bark extract in patients with osteoarthritis, randomized placebo-controlled, double blind clinical trial. Phytother Res. 15, 344–350.
• Sipura M., 1999. Tritrophic interactions, willows, herbivorous insects and insectivorous birds. Oecologia, 121, 537–545.
• Stewart A., Pearman D.A., Preston C.D., 1994. Scarce Plants in Britain Peterborough, Joint Nature Conservation Council. Sugier D., Sugier P., 2007a. Evaluation of three Salix species growing in natural state as a source of pharmaceutical raw material (Salicis cortex). Herba Pol. 53(3), 319–324.
• Sugier D., Sugier P., 2007b. Phenolic glycosides content in purple willow bark originated from natural habitats. Herba Pol. 53(3), 325–330.
• Sugier P., Popiołek Z. 1998. Roślinność wodna i przybrzeżna jeziora Moszne w Poleskim Parku Narodowym. Annales UMCS, sec. C, 53, 185–200.
• Sugier P., Popiołek P., 1999. Zróżnicowanie roślinności wodnej i przybrzeżnej jeziora Długie w Poleskim Parku Narodowym. Parki Nar. Rez. Przyr. 18(2), 61–79.
• Sugier P., 2002. Dynamika roślinności wodnej i przybrzeżnej w północno-zachodniej części Pojezierza àęczyńsko-Włodawskiego. Rozpr. dokt., Wydz. Biologii i Nauk o Ziemi. UMCS Lublin.
• Sugier P., Czarnecka B., 2010. Vascular plants versus mosses in lakeland and riverine mires in two regions of eastern Poland. Pol. J. Ecol. 58(4), 637–646.
• Sulima P., Przyborowski J.A., Wiwat M., 2006. Willow bark – herbal raw material harvested from on arable lands. Herba Pol. 54 (4), 18–25.
• Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. 1986. Rośliny Polskie. PWN, Warszawa. Szabo L.G., Botz L., 1999. Salicin content in the bark willow. Olaj Szappan Kozmet. 48, 207–209.
• Szczukowski S., Tworkowski J., Sulima P., 2002. Kora wierzb krzewiastych źródłem glikozydów salicylowych. Wiad. Zielarskie 1, 6–7.
• Turtola S., Rousi M., Pusenius J., Yamaji K., Heiska S., Tirkkonen V., Meier B., Julkunen-Tiitto R., 2006. Genotypic variation in drought response of willows grown under ambient and enhanced UV-B radiation. Environ. Experim. Botany 56, 80–86.
• Veteli T.O., Tegelberg R., Pusenius J., Sipura M., Julkunen-Tiitto R., Aphalo P.J., Tahvanainen J., 2003. Interactions between willows and insect herbivores under enhanced ultraviolet-B radiation. Oecologia 137, 312–320.
• Wierzba M., Marciniuk P., Sikorski P., Kurach M., 2008. Charakterystyka flory naczyniowej rezerwatu „Mokry Jegiel” i jego otoczenia. Parki Nar. Rez. Przyr. 27(1), 33–52.
• Zając A., Zając M. (red.), 2001. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kraków. Zalecenia nawozowe. 1990. Liczby graniczne dla wyceny w glebach mikro- i makroelementów. Cz I, P(44).
• Zarzycki K., Trzcińska-Tacik H., Różański W., Szeląg Z., Wołek J., Korzeniak U., 2002. Ekologiczne liczby wskaźnikowe roślin naczyniowych Polski. Inst. Botaniki im. W. Szafera, PAN Kraków.
• Zieliński J., 1976. Atlas rozmieszczenia drzew i krzewów w Polsce. PWN, Warszawa-Poznań.
• Żukowski W., Jackowiak B., 1995. Lista roślin naczyniowych ginących i zagrożonych na Pomorzu Zachodnim i w Wielkopolsce. [W:] Ginące i zagrożone rośliny naczyniowe Pomorza Zachodniego i Wielkopolski. W. Żukowski, B. Jackowiak (red.). Bogucki Wyd. Nauk., Poznań, 9–96.