Effect of iron chelate dose and perennial ryegrass variety on the lawn quality

• Autorzy: Jankowski K. , Jankowska J. , Rutkowska B. , Szulc W. , Kolczarek R.

Warianty tytułu

PL

Oddziaływanie dawki chelatu żelaza i odmiany życicy trwałej na jakość muraw trawnikowych

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Chelats are compounds of a complex structure. Their common characteristics is very good solubility in water. The plant collects metal-chelate molecules, and only in the organism it separates metal ions from the chelator. This method of fertilization allows quick supplementation of iron deficiency. The aim of the study was to evaluate the lawn with varieties of perennial ryegrass used in pure sowing, under conditions of different fertilization with iron chelate. The experiment was established in September 2004, by the method of randomized blocks in three replications on the plots with the area of 1 m2, in the soil classified among anthropogenic soils. The experiment included the following factors: a/ the variety of perennial ryegrass: Inka, Lisuna, Sabor, Figaro (sown in a monoculture), b/ the dose of iron chelate: 0; 1; 2; 3 dm³ used in 2005 - 2007, as foliar fertilization at the dose of 300 dm³ of water per hectare. Iron chelate was used in the fertilizer Microvit Fe by Intermag. Iron in the fertilizer was evaluated using the IDHA connection, and its content is 3% (30 g Fe per liter). In the years of study (2005 - 2007) turfgrass was fertilized with the amount of NPK: N - 120 kg·ha⁻¹. The lawns were mowed 15 times during the growing season. The research included the evaluation of the characteristics of the lawn according to a 9-point scale (1 - 9). A general aspect and turfness were the examined characteristic features. The observations were made each year during the months of May, June, August and September. The dose of iron chelate used in the experiment had a significant impact on the studied features. The highest overall aspect and turfness was noted on objects fertilized with this fertilizer in the quantities of 2 dm³·ha⁻¹.

PL

Chelaty są to związki o złożonej strukturze. Ich wspólną cechą jest bardzo dobra rozpuszczalność w wodzie. Roślina gromadzi wszystkie cząsteczki metalu chelatu, a tylko w organizmach oddziela jony metali od chelatora. Ta metoda nawożenia pozwala na szybkie uzupełnienie niedoboru żelaza. Celem pracy była ocena trawnika założonego z odmian życicy trwałej w siewie czystym, w warunkach zróżnicowanego nawożenia chelatem żelaza. Eksperyment został założony we wrześniu 2004 r., metodą losowanych bloków w trzech powtórzeniach na poletkach o powierzchni 1 m², na glebach zaliczanych do gleb antropogenicznych. Badane odmiany życicy trwałej: Inka, Lisuna, Sabor, Figaro (zasianych w siewie czystym). Dawki chelatu żelaza: 0, 1, 2, 3 dm³ stosowane w latach 2005 - 2007, w formie oprysku w 300 dm³ wody na hektar. Chelat żelaza stosowano w formie nawozu Microvit Fe. Żelazo w nawozie jest wprowadzane za pomocą połączenia IDHA, a jego zawartość wynosi 3% (30 g Fe·dm³). W latach (2005 - 2007) trawniki były nawożone NPK w ilości: N-120 kg·ha⁻¹. Trawniki były koszone 15 razy w ciągu sezonu wegetacyjnego. W badaniach dokonano oceny cech trawnika w skali 9-punktowej (1 - 9). Zbadano następujące cechy: wygląd ogólny i zadarnienie. Obserwacje każdego roku przeprowadzano w miesiącach maj, czerwiec, sierpień i wrzesień. Stosowane w doświadczeniu dawki chelatu żelaza miały istotny wpływ na badane cechy. Najwyższy ogólny aspekt i zadarnienie odnotowano na obiektach nawożonych tym nawozem w ilości 2 dm³·ha⁻¹.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
• Rocznik: 2011
• Tom: 565
• Opis fizyczny: p.83-89,ref.

Twórcy

autor

Jankowski K.

• Institute of Agronomy, University of Natural Sciences and Humanities, B.Prusa 14, 08-110 Siedlce, Poland

autor

Jankowska J.

• Institute of Agronomy, University of Natural Sciences and Humanities, Siedlce, Poland

autor

Rutkowska B.

• Agricultural Chemistry Department, Warsaw University of Life Sciences, Warsaw, Poland

autor

Szulc W.

• Agricultural Chemistry Department, Warsaw University of Life Sciences, Warsaw, Poland

autor

Kolczarek R.

• Institute of Agronomy, University of Natural Sciences and Humanities, Siedlce, Poland

Bibliografia

• Artyszak A. 2007. Mikroelementy. Farmer 10: 2 - 4.
• Domański P. 1997. Tereny trawiaste w Polsce - zainteresowanie społeczne, stan wiedzy i perspektywy. Mat. Konf. „Sztuka ogrodów w krajobrazie miasta” A. Drapella-Hemensdorfer, F. Gospodarczyk, B. Wojtyszyn (Red.), TARAGRA'97, 20-22 VI 1997: 173 - 182.
• Grabowski K., Grzegorczyk S., Benedycki S., Kwietniewski H. 1999. Ocena wartości użytkowej wybranych gatunków i odmian traw gazonowych do obsiewu nawierzchni trawiastych. Fol. Univ. Agric. Stein. 197, Agricultura (75): 81 - 88.
• Harkot W., Czarnecki Z. 1999. Przydatność polskich odmian traw gazonowych do zadarniania powierzchni w trudnych warunkach glebowych. Fol. Univ. Agric. Stein. 197, Agricultura (75): 59 - 64.
• Jankowski K., Jodełka J., Ciepiela G. A., Kolczarek R. 2003. Ocena traw gazonowych w ekstensywnym użytkowaniu trawnika. Biul. IHAR 225: 259 - 264.
• Lewak S., Koncewicz J. 2009. Rola pierwiastków mineralnych, w: Fizjologia roślin. PWN Warszawa: 68 - 77.
• Pikuła D., Stępień W. 2007. Wpływ odczynu gleby na pobieranie metali ciężkich przez rośliny. Fragm. Agron. 24(2): 227 - 237.
• Prończuk S. 1993. System oceny traw gazonowych. Biul. IHAR 186: 127 - 132.
• Prończuk S., Prończuk M., Żyłka D. 1997. Metody syntetycznej oceny wartości użytkowej traw gazonowych. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 451: 125 - 133.
• Prończuk S., Prończuk M. 2003. Zmienność cech u odmian Poa pratensis L. w umiarkowanie intensywnym użytkowaniu trawnikowym. Biul. IHAR 225: 265 - 276.
• Ruszkowska M., Wojcieska-Wyskupajtys U. 1996. Mikroelementy - fizjologiczne i ekologiczne aspekty ich niedoboru i nadmiaru. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 434: 1 - 11.
• Szymański R. 2007. Rola żelaza w roślinie. Lubuskie Aktualności Rolnicze 9: 6 - 9.
• Tyksiński W., Komosa A. 2007. Wpływ chelatów żelaza na plonowanie i zawartość żelaza w sałacie szklarniowej. Rocz. AR Poznań CCCLXXXIII: 637 - 641.