Lawrynomyces, a new genus of corticioid fungi in the Hymenochaetales

• Autorzy: Karasinski D.

Warianty tytułu

PL

Lawrynomyces - nowy rodzaj grzybów kortycjoidalnych w rzędzie Hymenochaetales

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The new genus Lawrynomyces is proposed to accommodate Hyphoderma capitatum, a predominantly European species growing on decayed coniferous wood. The genus belongs to the Rickenella-clade in the order Hymenochaetales, and it includes species characterized by resupinate basidiomes, monomitic hyphal system with simple septate hyphae, presence of cystidia and hyphidia, suburniform to subcylindrical, pedunculate basidia, and subglobose to broadly ellipsoid basidiospores with slightly thickened walls not staining in Melzer’s reagent or Cotton Blue. Published molecular data support the recognition of a distinct genus for Hyphoderma capitatum.

PL

W pracy opisano nowy rodzaj Lawrynomyces Karasiński gen. nov., dla Hyphoderma capitatum. Typ rodzaju jest gatunkiem notowanym głównie z Europy, stwierdzonym także w Azji Mniejszej i nieznanym z innych kontynentów. Występuje na mocno rozłożonym drewnie iglastym, głównie Picea abies, rzadziej Pinus sylvestris, w lasach mieszanych i iglastych, zarówno naturalnych jak i sztucznego pochodzenia, a owocniki wytwarza zazwyczaj późną jesienią. Nowy rodzaj należy do tzw. „kladu Rickenella” w rzędzie Hymenochaetales. Cechami charakterystycznymi dla Lawrynomyces są rozpostarte, miękko błonkowate i białawe do szaro kremowych owocniki, bardzo cienkie (60–150 μm), tworzące na drewnie nieregularne w zarysie powłoczki (Fig. 2 i 3), gładki hymenofor, monomityczny system strzępkowy ze strzępkami generatywnymi bez sprzążek, obecność cystyd tramalnych i hymenialnych oraz hyfid, podstawki niewyraźnie urnokształtne do niemal cylindrycznych z trzoneczkowatą podstawą oraz zarodniki szeroko elipsoidalne do prawie kulistych z grubiejącymi ścianami (Fig. 1), nie wykazujące reakcji w odczynniku Melzera i roztworze błękitu bawełnianego. W blisko spokrewnionym z Lawrynomyces rodzaju Peniophorella, podstawki mają kształt maczugowaty, zarodniki są cienkościenne, a należące tu gatunki często wytwarzają na strzępkach kontekstu charakterystyczne struktury – echinocysty i sferocysty, nieobecne u Lawrynomyces. Umieszczenie Hyphoderma capitatum w odrębnym rodzaju ma uzasadnienie w publikowanych danych molekularnych.

Słowa kluczowe

EN

Lawrynomyces; new genus; corticioid fungi; fungi; Hymenochaetales; Hyphoderma capitatum; taxonomy; coniferous wood

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Mycologica
• Rocznik: 2013
• Tom: 48
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.5-11,fig.,ref.

Twórcy

autor

Karasinski D.

• Department of Mycology, W.Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Lubicz 46, 31-512 Krakow, Poland

Bibliografia

• Bernicchia A., Gorjón S.P. 2010. Corticiaceae s.l. Fungi Europaei 12: 1-1008.
• Breitenbach J., Kränzlin F. 1986 Fungi of Switzerland 2. Heterobasidiomycetes (jelly fungi), Aphyllophorales (non-gilled fungi), Gasteromycetes (puffballs). Verlag Mykologia, Lucerne.
• Eriksson J., Ryvarden L. 1975. The Corticiaceae of North Europe 3: 284-546.
• Hallenberg N. 1990. Ultrastructure of stephanocysts and basidiospores in Hyphoderma praetermissum. Mycol. Res. 94: 1090-1095. http://dx.doi.org/10.1016%2FS0953-7562%2809%2981339-7
• Hjortstam K. 1984. Corticiaceous fungi of northern Europe – check-list of the species in the Nordic countries. Windahlia 14: 1-30.
• Hjortstam K., Ryvarden L. 2007. Checklist of corticioid fungi (Basidiomycotina) from the tropics, subtropics and the southern hemisphere. Synopsis Fungorum 22: 27-146.
• Karasiński D. 2010. Polish resupinate Russulales: the genus Vararia. Acta Mycol. 45 (1): 45-56.
• Kotiranta H., Saarenokasa R., Kytövuori I. 2009. Aphyllophoroid fungi of Finland. A checklist with ecology, distribution and threat categories. Norrlinia 19: 1-223.
• Larsson K.-H. 2007a. Molecular phylogeny of Hyphoderma and the reinstatement of Peniophorella. Mycol. Res. 111: 186-195. http://dx.doi.org/10.1016%2Fj.mycres.2006.10.002
• Larsson K.-H. 2007b. Re-thinking the classification of corticioid fungi. Mycol. Res. 111: 1040-1063. http://dx.doi.org/10.1016%2Fj.mycres.2007.08.001
• Larsson K.-H., Larsson E., Köljalg U. 2004. High phylogenetic diversity among corticioid homobasidiomycetes. Mycol Res. 108: 983-1002. http://dx.doi.org/10.1017%2FS0953756204000851
• Larsson K.-H., Parmasto E., Fischer M., Langer E., Nakasone K.K., Redhead S.A. 2006. Hymenochaetales: a molecular phylogeny for the hymenochaetoid clade. Mycologia 98: 926-936. http://dx.doi.org/10.3852%2Fmycologia.98.6.926
• Miettinen O., Larsson K.-H. 2011. Sidera, a new genus in Hymenochaetales with poroid and hydnoid species. Mycol. Progress 10: 131-141.
• Miettinen O., Rajchenberg M. 2012. Obba and Sebipora, new polypore genera related to Cinereomyces and Gelatoporia (Polyporales, Basidiomycota). Mycol. Progress 11: 131-147.
• Nakasone K.K., Burdsall H.H. 2012. Tsugacorticium kenaicum (Hymenochaetales, Basidiomycota), a new corticioid genus and species from Alaska. North American Fungi 7 (1): 1-9.
• Ostrow H., Dämmrich F. 2010. Corticioid Basidiomycetes in Germany. Z. Mycol. 76(2): 177-210.
• Ryvarden L., Stokland J., Larsson K.-H. 2003. A critical checklist of corticioid and poroid fungi of Norway. Synopsis Fungorum 17: 1-79.
• Sesli E., Denchev C.M. 2008. Checklists of the myxomycetes, larger ascomycetes, and larger basidiomycetes in Turkey. Mycotaxon 106: 65–67 + online version [2013-01]: 1-145 http://www.mycotaxon.com/resources/checklists/sesli-v106-checklist.pdf
• Tellería M.T., Dueñas M., Beltrán-Tejera E., Rodríguez-Armas J.L., Martín M. 2012. A new species of Hyphoderma (Meruliaceae, Polyporales) and its discrimination from closely related taxa. Mycologia 104 (5): 1121-1132.
• Tzean S.S., Liou J.Y. 1993. Nematophagous resupinate basidiomycetous fungi. Phytopathology 83: 1015-1020.
• Wojewoda W. 2003. Checklist of Polish larger Basidiomycetes. (In:) Z. Mirek (ed.). Biodiversity of Poland. 7. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków, 812 pp.