Ranging behaviour of non-breeding Eurasian Griffon Vultures Gyps fulvus: a GPS-telemetry study

• Autorzy: Garcia-Ripolles C. , Lopez-Lopez P. , Urios V.

Warianty tytułu

PL

Wielkość areałów żerowiskowych nielęgowych sępów płowych

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Little is known about the spatial ecology and ranging behaviour of vultures in Europe. In this paper we used GPS satellite telemetry to assess home-ranges of eight non-breeding Eurasian Griffon Vultures in Spain, trying to answer the main questions on when (i.e. the time of the day), how far (i.e. hourly and daily distances) and where vultures range (i.e. home-range size). Results indicated that vultures ranged extensively mainly in areas where traditional stock-raising practices and pasturing were still common, also including some vulture restaurants, which were visited occasionally. Eurasian Griffon Vultures concentrated their hourly and daily movements in the middle of the day, when the availability of thermal updrafts was higher, favouring foraging activities. The overall foraging range, calculated as Minimum Convex Polygon (MCP) (7419 km2), or as 95% and 50% kernel contours (4078 km2 and 489 km2, respectively), was higher than those reported in previous studies. The precise knowledge of the ranging behaviour and spatial parameters is particularly important for the conservation of scavenger species inhabiting human-dominated areas where human activities may jeopardize vulture populations in the long term.

PL

Celem badań było określenie jak duże są areały osobnicze sępów płowych, oraz w jakich porach dnia, i jak daleko mogą przemieszczać się te ptaki, zarówno w ciągu jednej godziny jak i poszczególnych dni. Tak dokładne informacje są istotne dla planowania działań ochronnych tego gatunku, szczególnie na terenach poddanych działalności człowieka. Określano także położenie najczęściej używanych miejsc noclegowych względem tzw. „restauracji dla sępów” — miejsc, w których wyrzucana jest padlina zwierząt gospodarskich. Ptaki chwytano w jednym z takich miejsc, znajdującym się w prowincji Castellon, we wschodniej Hiszpanii. Łącznie ośmiu ptakom założono nadajniki satelitarne GPS. Nadajniki były zaprogramowane na zapisywanie jednej lokalizacji na godzinę, pomiędzy 7.00 a 21.00 czasu lokalnego. Wszystkie ptaki były nielęgowe w okresie zbierania danych. Wyniki wskazują, że sępy przemieszczają się po terenach, na których ma miejsce tradycyjny wypas i hodowla bydła oraz w miejscach gdzie wykładana jest padlina. Stwierdzono, że maksymalna odległość przemieszczenia się osobnika w ciągu godziny wyniosła 48 km, choć średnio było to 0.39-3.95 km, zależnie od osobnika (Tab. 1). 68.5% przemieszczeń w ciągu godziny nie było dłuższe niż 5 km (Fig. 1A), 66.8% przemieszczeń zanotowano pomiędzy 11.00 a 17.00 (Fig. IB), kiedy dostępność ciepłych prądów wstępujących jest wysoka. Średnia wielkość areałów żerowiskowych wynosiła 7419 km2 (Tab. 1), a nakładanie się areałów było dość niskie (Fig. 2). Najdalszy przelot wyniósł 380 km od miejsca złapania (Fig. 2). Na badanym terenie zanotowano łącznie 16 restauracji dla sępów. Średnia odległość między nimi a miejscami wykorzystywanymi najczęściej na nocleg wynosiła ok. 14 km.

Słowa kluczowe

EN

ranging behaviour; non-breeding bird; Eurasian Griffon Vulture; daily activity; spatial ecology; Vulture; Gyps fulvus; telemetry

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Ornithologica
• Rocznik: 2011
• Tom: 46
• Numer: 2
• Opis fizyczny: p.127-134,fig.,ref.

Twórcy

autor

Garcia-Ripolles C.

• Vertebrate Zoology Research Group, CIBIO, University of Alicante, Apdo.99, E-03080, Alicante, Spain

autor

Lopez-Lopez P.

• Vertebrate Zoology Research Group, CIBIO, University of Alicante, Apdo.99, E-03080, Alicante, Spain

autor

Urios V.

• Vertebrate Zoology Research Group, CIBIO, University of Alicante, Apdo.99, E-03080, Alicante, Spain

Bibliografia

• Argos 2011. Argos User's Manual. CLS/Service Argos, Toulouse.
• Arroyo B., Garza V. 1995. [Radio-tracking of Eurasian Griffon Vultures (Gyps fulvus) in the Hoces del Río Duratón Natural Park]. Consejería de Medio Ambiente y Ordenación del Territorio, Junta Castilla y León.
• Bahat O. 2001. Conservation of threatened raptor populations in Israel. In: Leshem Y., Froneman A., Mundy P., Shamir H. (eds). Wings over Africa. Proceedings of the International Seminar on Bird Migration: Research, Conservation, Education and Flight Safety. Tel Aviv Univ., pp: 177- 189.
• Bahat O., Hatzoffe O., Kaplan A., Woodley B. 2001. Foraging range and movements of Griffon vultures (Gyps fulvus) in Israel, as determined by satellite tracking. Proceedings of the 4th Eurasian Congress on raptors. Dońana Biological Station, Raptor Research Foundation, Seville, pp. 11- 12.
• Bahat O., Kaplan A., Baidatz Y., Kaplan L., Choshniak I., Houston D. 1993. Radio-tracking a juvenile Griffon Vulture (Gyps fulvus) in the north of Israel preliminary results. Israel J. Zool. 39: 47-77.
• Bamford A. J., Diekmann M., Monadjem A., Mendelsohn J. 2007. Ranging behaviour of Cape Vultures Gyps coprotheres from an endangered population in Namibia. Bird Conserv. Int. 17: 331-339.
• Berthold P., Griesinger J., Nowak E., Querner U. 1991. [Satellite telemetry of Griffon Vulture (Gyps fulvus) in Spain]. J. Ornithol. 32: 327-329.
• BirdLife International 2011. Species factsheet: Gyps fulvus. http://www.birdlife.org, accessed 09/11/2011.
• Bosch R., Real J., Tintó A., Zozaya E. L., Castell C. 2010. Homeranges and patterns of spatial use in territorial Bonelli's Eagles Aquila fasciata. Ibis 152: 105-117.
• Camiña A., Montelío E. 2006. Griffon vulture Gyps fulvus food shortages in the Ebro Valley (NE Spain) caused by regulations against bovine spongiform encephalopathy (BSE). Acta Ornithol. 41: 7-13.
• Del Moral J. C. 2009. [The Eurassian Griffon Vulture in Spain. Breeding population in 2008 and census technique]. Technical report n° 30. SEO/BirdLife, Madrid.
• Donázar J. A. 1993. [The Iberian Vultures. Biology and Conservation]. Reyero, Madrid.
• Donázar J. A., Margalida A., Campión D. (eds). 2009. [Vultures, feeding stations and sanitary legislation: a conflict and its consequences from the perspective of conservation biology]. Munibe 29 (Suppl.). Sociedad de Ciencias Aranzadi, San Sebastián.
• Elosegui J., Elosegui R. 1977. [Displacements of Pyrenean Eurasian Griffon Vultures (Gyps fulvus)]. Munibe 1-2: 97-104.
• Ferguson-Lees J., Christie D. A. 2001. Raptors: Birds of Prey of the World. A & C Black Pub., Ltd., London.
• Fieberg J. 2007. Kernel density estimators of home range: smoothing and the autocorrelation red herring. Ecology 88: 1059-1066.
• Gangoso L., Álvarez-Lloret P., Rodríguez-Navarro A. A. B., Mateo R., Hiraldo F., Donázar J. A. 2009. Long-term effects of lead poisoning on bone mineralization in vultures exposed to ammunition sources. Environ. Pollut. 157: 569-574.
• García-Ripollés C, López-López P. 2011. Integrating effects of supplemental feeding, poisoning, pollutant ingestion an wind farms of two vulture species in Spain using a Population Viability Analysis. J. Ornithol. 152: 879-888.
• García-Ripollés C., López-López P., García-López F. 2004. Management and monitoring of a vulture restaurant in Castellón province, Spain. Vulture News 50: 5-14.
• García-Ripollés C., López-López P., García-López F., Aguilar J. M., Verdejo J. 2005. Modelling nesting habitat preferences of Eurasian Griffon vulture Gyps fulvus in eastern Iberian Peninsula. Ardeola 52: 287-304.
• García-Ripollés C., López-López P., Urios V. 2010. First description of migration and wintering of adult Egyptian vultures Neophron percnopterus tracked by GPS satellite telemetry. Bird Study 57: 261-265.
• Gil J. A., Lagares J. L., Alcántara M. 2009. [Radio-telemetry of the Eurasian Griffon Vulture (Gyps fulvus) in the Eastern Iberico System (Aragón-Spain)]. Teruel 92: 137-164.
• Griesinger J. 1998. Juvenile dispersion and migration among Griffon Vultures Gyps fulvus in Spain. In: Chancellor R. D., Meyburg B. -U., Ferrero J. J. (eds). Holarctic Birds of Prey. ADENEX-WWGBR pp. 613-621.
• Glutz Von Blotzheim U., Bauer K., Bezzel E. 1971. [Handbook of the Birds of Central Europe]. Vol. 4: Falconiformes. Academic Verlagasgesellscheft, Frankfurt am Main.
• Hernández M., Margalida A. 2008. Pesticide abuse in Europe: effects on the Cinereous vulture (Aegypius momchus) population in Spain. Ecotoxicology 17: 264-272.
• Hooge P. N., Eichenlaub B. 1997. Animal movement extension to Arcview. ver. 2.0. Alaska Science Center — Biological Science Office, U.S. Geological Survey, Anchorage, AK, USA.
• Kenward R. E. 2001. A manual for wildlife radio tagging. Academic Press, London.
• Lemus J. A., Blanco G., Grande J., Arroyo B., Garcia-Montijano M. 2008. Antibiotics threaten wildlife: Circulating quinolone residues and disease in avian scavengers. PLoS ONE 3: el444.
• López-López P., García-Ripollés C., Verdejo J. 2004. Population status and reproductive performance of Eurasian Griffons (Gyps fulvus) in Eastern Spain. J. Raptor Res. 38: 350-356.
• Margalida A., Colomer M. A., Sanuy D. 2011. Can wild ungulate carcasses provide enough biomass to maintain avian scavenger populations? An empirical assessment using a bio-inspired computational model. PLoS ONE 6(5): e20248.
• Martínez-Abraín A., Tavecchia G., Regan H. M., Jiménez J., Surroca M., Oro D. 2012. Effects of wind farms and food scarcity on a large scavenging bird species following an epidemic of bovine spongiform encephalopathy. J. Appl. Ecol. 49:109-117.
• McGrady M., Gavashelishvili A. 2006. Tracking Vultures from the Caucasus into Iran. Podoces 1: 21-26.
• Moreno-Opo R., Arredondo Á., Guil E 2010. Foraging range and diet of Cinereous vulture Aegypius monachus using livestock resources in central Spain. Ardeola 57: 111-119.
• Mundy P., Butchart D., Ledger J., Piper S. 1992. The vultures of Africa. Acorn, Randburg. Academic Press, London.
• Olea P. P., García J., Falagán J. 1999. [Griffon Vulture Gyps fulvus range expansion: population size and reproductive parameters of a recently established population in northwestern Spain]. Ardeola 46: 81-88.
• Olea P. P., Mateo-Tomás P. 2009. The role of traditional farming practices in ecosystem conservation: The case of transhumance and vultures. Biol. Conserv. 142: 1844-1853.
• Silverman B. W. 1986. Density estimation for statistics and data analysis. Chapman and Hall, London.
• Spaar R. 1997. Flight strategies of migrating raptors; a comparative study of interspecific variation in flight characteristics. Ibis 139: 523-535.
• Sokal R. R., Rohlf F. J. 1994. Biometry: the principles and practice of statistics in biological research. 3rd edition. Freeman, New York.
• Tellería J. L. 2009. Wind power plants and the conservation of birds and bats in Spain: a geographical assessment. Biodivers. Conserv. 18: 1781-1791.
• Urios V., López-López P., Limiñana R., Godino A. 2010. Ranging behaviour of a juvenile Bearded Vulture (Gypaetus barbatus meridionalis) in South Africa revealed by GPS satellite telemetry. Ornis Fennica 87: 114-118.
• Van Beest F., van den Bremer L., de Boer W. F., Heitkönig I. M. A., Monteiro A. E. 2008. Population dynamics and spatial distribution of Griffon Vultures (Gyps fulvus) in Portugal. Bird Conserv. Int. 18: 102-117.
• Vasilakis D. P., Poirazidis K. S., Elorriaga J. N. 2008. Range use of a Eurasian black vulture (Aegypius monachus) population in the Dadia-Lefkimi-Soufli National Park and the adjacent areas, Thrace, NE Greece. J. Nat. Hist. 42: 355-373.
• Worton B. J. 1989. Kernel methods for estimating the utilization distribution in home-range studies. Ecology 70: 164-168.
• Xirouchakis S. M., Andreou G. 2009. Foraging behaviour and flight characteristics of Eurasian griffons Gyps fulvus in the island of Crete, Greece. Wildlife Biol. 15: 37-52.

Identyfikatory

DOI

10.3161/000164511X625892