A new genus of sporomorphs from the Zechstein deposits of Poland

• Autorzy: Kotanska H.

Warianty tytułu

PL

Nowy rodzaj sporomorf z Cechsztynu Polski

RU

Novyjj rod pylcy iz cekhshtejjna Polshi

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Pollen grains, unknown so far and which have been assigned by the present writer to Parmasporites unicus n. sp. and P. spectabilis n. sp. of the new genus Parmasporites, were found in the Zechstein deposits of cyclothem Z₃ from borings in the Holy Cross Mountains and Lower Silesia.

PL

Podczas palynologicznych badań próbek skał cechsztyńskich, prócz licznych sporomorf, opisanych przez różnych autorów z osadów górnopermskich (por. Kotańska & Krasoń, 1966), znaleziono formy dotychczas nie opisywane. Pochodzą one z wiercenia w Gałęzicach (Góry Świętokrzyskie) i z wiercenia w Lubinie (monoklina przedsudecka). W obu przypadkach nowy rodzaj pochodzi z osadów cyklotemu Z₃ (Leine). W Gałęzicach nowe formy występują w mułowcach i w iłach gipsowych, pod zlepieńcami górnymi, w Lublinie zaś - w szarym ile gipsowym (Ł₃ według cechsztyńskiej nomenklatury litostratygraficznej; Krasoń, 1964). Nowy rodzaj Parmasporites n. gen. charakteryzuje się obecnością nowego elementu budowy tzw. tarczy (parma). Jest to kolisty ciemny wytwór zgrubiałej egzyny, znajdujący się zapewne na wentralnej (dystalnej) stronie korpusu, między workami powietrznymi (Pl. I, Fig. 1-3). Jest mało prawdopodobne, by tarcza znajdowała się na stronie dorsalnej, gdyż widoczna jest ona spod lezury. Rodzaj Parmasporites jest najbardziej podobny do rodzaju Lueckisporites (Pl. I, Fig. 4,5), różniąc się od niego obecnością tarczy i brakiem znaku monoletycznego. W obrębie rodzaju Parmasporites wyróżniono dotychczas dwa nowe gatunki - P. unicus n. sp. (gatunek typowy) i P. spectabilis n. sp., różniące się od siebie wyraźnie m. in. rozmiarami, wielkością tarczy, formą worków powietrznych oraz rzeźbą worków i korpusu. Preparaty znajdują się w Laboratorium Mikropaleontologii Zakładu Nauk Geologicznych PAN w Warszawie.

RU

В процессе палинологических исследований образцов цехштейновых пород, кроме многочисленной пыльцы, описанной разными авторами в верхнепермских отложениях Kotańska & Krasoń, 1966), были выявлены не описаные до сих пор формы. Образцы взяты из керна буровых скважин в Галэнзицах (Свентокшйские горы) и Любине (Предсудетская моноклиналь). В обоих случаях новый род обнаружен в отложениях циклотемы Z₃ (лейне). В разрезе Галэнзиц новые формы распространены в алевролитах и гипсовых глинах, подстилающих верхние конгломераты, в разрезе Любин - в серой гипсовой глине (Ł₃ по литостратиграфической номенклатуре цехштейна - Krasoń, 1964). Новый род Parmasporites n. gen. характеризуется наличием нового элемента строения, так называемого щита (parma). Он представляет собой округлое темноцветное утолщение экзины, расположенное вероятно на вентральной (дистальной) стороне центрального тела, между воздушными мешками (табл. I, фиг. 1-3). Мало вероятно, что щит располагается на дорсальной стороне, так как он виднеется из-под лезуры. Род Parmasporites наиболее сходен с родом Lueckisporites (табл. I, фиг. 4-5), но отличается от него наличием щита и отсутствием монолетического знака. Внутри рода Parmasporites до сих пор определены два новых вида - Р. unicus n. sp. (типичный вид) и Р. spectabilis n. sp., которые отличаются друг от друга тю размерам, величине щита, форме воздушных мешков и по скульптуре мешков и центрального тела. Препараты хранятся в Лаборатории микропалеонтологии Отделения Геологических Наук Польской Академии Наук в Варшаве.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Palaeontologica Polonica
• Rocznik: 1970
• Tom: 15
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.135-158,

Twórcy

autor

Kotanska H.

• Micropalaeontological Laboratory, Department of Geological Sciences, Polish Academy of Sciences, \Zwirki i Wigury 93, Warsaw, Poland

Bibliografia

• CLARKE, R. I. 1965. British Permian saccate and monosulcate miospores. - Palaeontology, 8, 2, 322-354, London.
• GREBE, H. 1957. Zur Mikroflora des niederrheinischen Zechsteins. - Geol. Jb., 73, 51-74, Hannover.
• KLAUS, W. 1963. Sporen aus dem .südalpinen Perm. - Jb. Geol. B. A., 106, 229-361, Wien.
• KOTAŃSKA, H. & KRASOŃ, J. 1966. New sites of sporomorphs in the Zechstein deposits of Poland. - Bull. Acad. Pol. Sci., Sér. Géol., 14, 4, 237-241, Warszawa.
• KRASOŃ, J. 1964. Podział stratygraficzny cechsztynu północnosudeckiego w świetle badań facjalnych. - Geol. Sudetica, 1, 221-256, Warszawa.