PL
Ocena stopnia uszkodzenia korzeni marchwi przez larwy połyśnicy marchwianki prowadzona była w warunkach polowych w rejonie Rzeszowa i Krakowa. Doświadczenia założone w latach 1999-2001 obejmowały polskie i zagraniczne odmiany i materiały hodowlane, wśród nich znalazły się obiekty otrzymane w programie hodowli odpornościowej, realizowanej w Międzynarodowym Instytucie Badań Ogrodniczych w Weelesbourne w Anglii (HRI). Na podstawie procentu uszkodzonych korzeni stwierdzono istotne zróżnicowanie między badanymi obiektami. Najmniej podatne na żerowanie larw połyśnicy były: linia angielska DC 96367 i linie amerykańskie 0493 A i B oraz 7262 A i B o purpurowej barwie korzeni. Polskie materiały uplasowały się na średnim poziomie toleracji na szkodnika. Stwierdzono, że średni stopień uszkodzenia korzeni marchwi nie różnił się istotnie w kolejnych latach badań i wynosił od 27,2% do 20,6%. Na podstawie doświadczeń w 2001 roku założonych w dwóch miejscowościach, o zbliżonym nasileniu występowania połyśnicy wykazano, że lokalizacja plantacji również nie ma istotnego wpływu na stopień uszkodzenia korzeni marchwi. Stwierdzone różnice genetyczne między obiektami w stopniu uszkodzenia korzeni wskazują, że hodowla odmian odpornych na szkodnika może przyczynić się do zmniejszenia strat plonów w uprawach marchwi i ograniczenia stosowania chemicznych środków ochrony roślin.
EN
The objective of research was to estimate levels of carrot root damage caused by carrot fly Psila rosae (fabr.). A three-year field experiment (1999-2001) was carried out at Kraczkowa near Rzeszów and Węgrzce near Kraków. In both locations large populations of carrot fly were observed. The examined cultivars and breeding materials were obtained from Polish and foreign seed companies and research institutes. Among them, accessions originating from the breeding programme for resistance to carrot fly carried out at Horticulture Research International, Wellesbourne, England, were included. Significant differences in the percentage of roots damaged by carrot fly larvae were found. Line DC 96367 originating from England, as well as American lines 0493 A and B and 7262 A and B, occurred to be the most resistant to carrot fly. Polish accessions showed average levels of resistance. The differences between trial results in subsequent years were non-significant, and so were the differences between both sites in 2001. Present results will be used as a starting point to new breeding project for resistance to carrot fly. Carrot cultivars resistant to Psila rosae would provide more effective pest control throughout the whole vegetation period. They would reduce the need for chemical protection, limiting thus the risk of the accumulation of pesticide residues contaminating the crop and the environment.