The meaning and prospects of cultural sector development. Problems and challenges of cultural policy in Poland

• Autorzy: Namyslak B.

Warianty tytułu

PL

Znaczenie i perspektywy rozwoju sektora kultury. Problemy i wyzwania polityki kulturalnej w Polsce

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The article is of a theoretical character. In the first part, the notions used in the article, such as the culture, cultural industries, high and popular culture, have been explained. Thereafter, the meaning of cultural policy, problems of that sector, including the issue of its profitability, and influence on the city/region development have been outlined. The second part of the article is dedicated to the culture development in Poland. The problems and challenges of cultural sector have been discussed. The last part of study concentrated on the image of culture in Poland regarding statistical reports.

PL

Artykuł ma charakter teoretyczny. W pierwszej części wyjaśniono stosowane w artykule pojęcia takie jak kultura, przemysły kultury, kultura wysoka i popularna. Następnie nakreślono znaczenie polityki kulturalnej, problemy tego sektora, w tym kwestię jego dochodowości oraz wpływ na rozwój miasta/regionu. Drugą część artykułu poświęcono natomiast rozwojowi kultury w Polsce. Omówiono problemy i wyzwania stojące przed sektorem kultury. Ostatnią część opracowania poświęcono wizerunkowi kultury w Polsce w zestawieniach statycznych.

Słowa kluczowe

EN

Poland; culture; cultural policy; cultural development; cultural activity; high culture; mass culture; popular culture; creative industry; profitability; challenge

• Wydawca: -
• Czasopismo: Economic and Regional Studies
• Rocznik: 2015
• Tom: 08
• Numer: 3
• Opis fizyczny: p.51-66,fig.,ref.

Twórcy

autor

Namyslak B.

• University of Wroclaw, pl. Uniwersytecki 1, 50-137 Wroclaw, Poland

Bibliografia

• 1. Adorno T. W., Horkheimer M. (1994), Dialektyka oświecenia: fragmenty filozoficzne. Instytut Filozofii i Socjologii PAN, Warszawa.
• 2. Bodo C. (2011), Kto się boi wydatków na kulturę? W: B. Jung (red.), Ekonomika kultury. Od teorii do praktyki. Narodowe Centrum Kultury, Instytut Adama Mickiewicza, Warszawa, s. 101-110.
• 3. Brecknock R. (2004), Creative Capital: Creative Industries in the Creative City. Brecknock Consulting Australia, Brisbane.
• 4. Ekonomia kultury w Europie. Raport (2006), Economy of culture in Europe: www.keanet.eu/en/ecoculturepage.html (dostęp: 23.02.2012).
• 5. Gierat-Bieroń B., Kowalski K. red. (2005), Europejskie modele polityki kulturalnej. Uniwersytet Jagielloński, Kraków.
• 6. Głowacki J., Hausner J., Jakóbik K., Markiel K., Mituś A., Żabiński M. (2008), Finansowanie kultury i zarządzanie instytucjami kultury. Raport opracowany na zlecenie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej, Kraków.
• 7. Ilczuk D. (2012), Ekonomika kultury. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
• 8. Klasik A. (2009), Przemysły kreatywne oparte na nauce i kulturze. W: A. Klasik (red.), Kreatywne miasto – kreatywna aglomeracja. Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej w Katowicach, Katowice, 31-41.
• 9. Klasik A. (2011), The Culture Sector and Creative Industries as a New Foundation of Development of Large Cities and Urban Agglomerations. W: A. Klasik (red.), The Cities and Agglomerations Development based on the Culture Sector and Creative Industries. Studia Regionalia 30, Polish Academy of Science, Warszawa, s. 14-41.
• 10. Kłoskowska A. (1981), Socjologia kultury. Wydawnictwo PWN, Warszawa.
• 11. Krzysztofek K. (2002), Przemysły kultury a globalizacja – wnioski dla Polski. W: J. Szomburg (red.), Kultura i przemysły kultury szansą rozwojową dla Polski. Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową, Warszawa, s. 59-64.
• 12. Mackiewicz M., Michorowska B., Śliwka A. (2009), Analiza potrzeb i rozwoju przemysłów kreatywnych. Raport końcowy. Warszawa.
• 13. Namyślak B. (2013), Działalności twórcze a rozwój miast. Przykład Wrocławia. Rozprawy Naukowe Instytutu Geografii i Rozwoju Regionalnego Uniwersytetu Wrocławskiego, nr 30, Wrocław.
• 14. Narodowa Strategia Rozwoju Kultury na lata 2004-2013 (2004), Ministerstwo Kultury, Warszawa.
• 15. Report of Ministry of Trade and Industry (2005), Singapore.
• 16. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu instytucji kultury wpisanych do rejestrów prowadzanych przez ministrów i kierowników organów centralnych, niepodlegających przekazaniu jednostkom samorządu terytorialnego ze względu na ogólnonarodowy charakter zadań przez nie wykonywanych. Dz. U. nr 148, poz. 970.
• 17. Smoleń M. (2003), Przemysły kultury. Wpływ na rozwój miast. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
• 18. Throsby D. (1990), Perception of Quality in Demand for the Theatre. Journal of Cultural Economics 14/1, s. 65-82.
• 19. Throsby D. (2010), Ekonomia i kultura. Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.
• 20. Towse R. (2011), Ekonomia kultury. Kompendium. Narodowe Centrum Kultury, Warszawa.
• 21. UNESCO (2009), Framework for Cultural Statistics, http://unesdoc.unesco.org/images/0018/001840/184082e.pdf, (dostęp: 22.09.2011).
• 22. Zarządzenie nr 21 Ministra Kultury z dnia 13 września 2004 r. w sprawie utworzenia Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej MANGGHA. Dz. U. MK z 2004 r. nr 7, poz. 37 z późniejszymi zmianami.