Kinship in free - living field vole (Microrus agrestis) population

• Autorzy: Fruba A. , Borowski Z. , Nowak Z.

Warianty tytułu

PL

Spokrewnienie u wolno żyjących norników burych (Microrus agrestis)

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Population of field vole in Southern Poland represents triennial cycle of numerical force. Regarding to this the free living vole population was tested in reference to two hypothesis of Carnov and Finerty (1980) and Lambin and Krebs (1991a), according to which the cyclic changes of sizes in population were dependent on changes of their inter individual genetic relationship. In 1999-2001 when phases of number decrease (low phase) and increase (high phase) took their places we carried out the analysis of inter individual kinship in summer and autumn seasons (1999 and 2000), and spring season 2001 on one hectare of sampling area. Basing on the places of trapping, the individuals were grouped (or not) in aggregations. Nevertheless because of low number of captures, the aggregations could be defined for summers 1999 and 2000 only. The tissue samples of 68 Microtus agrestis individuals (50 females and 18 males) were taken. RAPD method with three primers was applied for DNA analysis. The total number of fragments obtained, and the frequency of every single fragment were calculated for each starter. No difference in kinship among the individuals belonging neither to the same nor to the different populations was detected. This may suggest that during summer seasons genetic relations do not play any important role on vole's dispersion. Higher level of kinship was found in the increase phase than in decrease one, in accordance with model of Lamin and Krebs (1991a) but not with that of Charnov and Finerty (1980). Kinship of individuals trapped in spring was twice as high as of that in summer and autumn and kinship among males was lower than among females.

PL

Spokrewnienie u wolno żyjących norników burych (Microtus agrestis). Populacja nornika burego w południowej Polsce wykazuje trzyletnie cykle liczebności. W wolno-żyjącej populacji nornika przetestowano słuszność dwóch hipotez (Charnov i Finerty, Lamin i Krebs) tłumaczących cykliczność wahań liczebności zróżnicowaniem w spokrewnieniu osobników. W latach 1999-2001, przypadających na fazę niskiej liczebności i fazę wzrostu populacji, przeprowadzono analizę spokrewnienia osobników w sezonach: letnim (1999, 2000),jesiennym (1999, 2000) i wiosennym (2001). Badania prowadzono na powierzchni odłownej opisanej przez Borowskiego (2001). Na podstawie miejsc złowień norniki przydzielano (lub nie) do poszczególnych agregacji. Z powodu niewielkiej liczebności odłowionych norników możliwe było wyodrębnienie agregacji jedynie dla lata (1999, 2000). Materiałem do analiz spokrewnienia były tkanki od 68 norników (Microtus agrestis) (50 samic, 18 samców). Do analiz genetycznych (DNA) zastosowano technikę RAPD (trzy startery). Dla każdego z zastosowanych starterów obliczono łączną liczbę uzyskanych fragmentów oraz frekwencję pojedynczych fragmentów amplifikowanych przy użyciu danego startera. Nie stwierdzono różnic w spokrewnieniu między osobnikami należącymi do jednej, czy do różnych agregacji. Uzyskane wyniki sugerują, iż w okresie letnim spokrewnienie nie miało wpływu na rozmieszczenie przestrzenne norników. Wyższe spokrewnienie norników stwierdzono w fazie wzrostu populacji w porównaniu do fazy niskiej liczebności, zgodnie z założeniami modelu Lamin i Krebs, lecz niezgodnie z modelem Charnov i Finerty. Podobieństwo genetyczne w obrębie osobników odłowionych wiosną było dwukrotnie wyższe niż w grupie złapanej latem i jesienią, a spokrewnienie samców było niższe niż samic.

• Wydawca: -
• Czasopismo: Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Animal Science
• Rocznik: 2008
• Tom: 45
• Opis fizyczny: p.29-37,fig.,ref.

Twórcy

autor

Fruba A.

• Department of Animal Genetics and Breeding, Warsaw University of Life Sciences – SGGW, Ciszewskiego 8, 02-786 Warsaw, Poland

autor

Borowski Z.

autor

Nowak Z.

Bibliografia

• AARS J., IMS R.A., 2000: Dynamic and Genetic consequences of spatial density-dependent in patchy population. The American Naturalist 155: 829-834.
• BOONSTRA R., HOGG I. 1988: Friends and strangers: a test of Charnov-Finerty hypothe­sis. Oecologia (Berl.) 77: 95-100.
• BOONSTRA R., KREBS C.J., GAINES M.S., JOHNSON M.L., CRAINE I.T., 1987: Natal philopatry and breeding systems in voles (Mi- crotus spp.). J. Anim. Ecol. 56: 655-673.
• BOROWSKI Z., 2001: Określenie wieloletniej dynamiki populacji drobnych gryzoni w la­sach sudeckich oraz bieżącego zagrożenia odnowień. Maszynopis Raport dla DG La­sów Państwowych.
• BOROWSKI Z., OWADOWSKA E., 2000: Wpływ zróżnicowania środowiska na różno­rodność biologiczną drobnych ssaków i dy­namikę populacji nornika burego (Microtus agrestis) w Karkonoszach. Przyroda Sudetów Zachodnich, tom 3.
• CHARNOV E., FINERTY J.P., 1980: Vole popu­lation cycles: a case for kin-selection? Oeco­logia (Berl.) 45: 1-2.
• CHITTY D., 1967: The natural selection of self­regulatory behaviour in animal populations. Proc. Ecol. Soc. Austr. 2: 21-78.
• DALTON CH.L., 2000: Effects of female kin groups on reproduction and demography in the gray-tailed vole, Microtus canicaudus. Oikos 90: 153-159.
• KREBS C.J., 1989: Ecological Methodology. Harper Collins Publishers Inc., New York, N.Y
• LAMBIN X., KREBS C.J., 1991a: Can changes in relatedness influence microtine population dynamics? Oikos, 61: 126-132.
• LAMBIN X., KREBS C.J., 1991b: Spatial orga­nization and mating system of the Townsen­d’s vole, Microtus townsendii. Behav. Ecol. Sociobiol. 28: 353-363.
• LAMBIN X., KREBS C.J., 1993: Influence of fe­male relatedness on the demography of Town­send’s vole population in spring. J. Anim. Ecol. 62: 536-550.
• LAMBIN X., YACCOZ, 1998: The impact of population kin-structure on nestling survival in Townsend’s voles, Microtus townsendii. J. Anim. Ecol. 67: 1-16.
• MAPPES T., KOSKELA.E., YLONEN H., 1995: Reproductive costs and litter size in the bank vole. Proceedings of Royal Society of Lon­don, Biological Sciences 261: 19-24.
• NEI M., SAITOU N., 1987: The neighbor-joining method: a new method for reconstructing phy­logenetic trees. Mol. Biol. Evol. 4: 406-25.
• PUGH S.R., TAMARIN R.H., 1990: The test of the Charnov and Finerty hypothesis of popu­lation regulation in meadow voles (W: Social systems and population cycles in voles. Red. R.H. Tamarin, R.S. Ostfeld, S.R. Pugh, G. Bujalska). Brikhauser, Basel, 111-120.
• PUSENIUS J., VIITALA J., MARIENBERG T., RITVANEN S., 1998: Matrilineal kin clusters and their effect on reproductive success in the field vole Microtus agrestis. Behav. Ecol.: 9, 85-92.
• TAITT M.J., KREBS C.J., 1985: Population dy­namics and cycles (W: Biology of New World Microtus Red. R. H. Tamarin). Spec. Publ. Amer Soc. Mammal. 8: 567-620.
• WOLFF J.O., 1993: What is the role of adult in mammalian juvenile dispersal? Oikos 68:173-175.
• WOLFF J.O., 1995: On the limitations of spe­cies-habitat association studies. Northwest Science 69: 72-76.
• YLONEN H., MAPPES T., VIITALA J., 1990: Different demography of friends and stran­gers: an experiment on the impact of kinship and familiarity in Clethrionomys glareolus. Oecologia 83: 333-337.

Uwagi

Rekord w opracowaniu