PL
Autorzy opracowania przedstawili różnice społeczne i polityczne pomiędzy centrum a strefą podmiejską w 21 polskich aglomeracjach. Centralne obszary aglomeracji charakteryzują się najlepszymi warunkami życia (pomiar wsaźnikiem „uciążliwości”), natomiast strefa podmiejska gorszymi. Ta ostatnia strefa wykazuje rosnące zróżnicowanie, zwłaszcza w aglomeracjach odnoszących największe korzyści w procesie transfonnacji (Warszawa, Poznań). Wzory zachowań politycznych nawiązują do warunków życia ludności. Mniejsza „uciążliwość” wiąże się z większą aktywnością polityczną (frekwencja wyborcza) i poparciem dla partii politycznych przewodzących procesowi transfonnacji.
EN
The paper is focused on internal social and political variations of Polish agglomerations. It analyses the differences between central city and suburb zones using the concept of "hardship index" developed by Nathan and Adams. It asks whether differences in the hardship index influence political attitudes measured by voting behaviour (turnout in elections, "political colour" of voters). Contrary to the archetypal pattern of the "chocolate city and vanilla suburb" metropolitan area, in Polish agglomerations central cities are usually better off than suburb municipalities. However, the average values are largely misleading since in the suburb zone we deal with a mixture of very affluent (sometimes more affluent than central cities) and much poorer communities. The paper shows that political behaviour is significantly correlated with the value of the "hardship index". There is a higher turn-out and lower support for extremist parties in more affluent communities.