Myxomycetes of the Lipowka reserve in the Niepolomice Old Growth Forest (S Poland)

• Autorzy: Drozdowicz A. , Szolc P. , Bochynek A. , Salamaga A.

Warianty tytułu

PL

Śluzowce rezerwatu Lipówka w Puszczy Niepołomickiej (południowa Polska)

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Fifty eight species and three varieties of slime moulds were collected in the Lipówka reserve in 1999 and 2001. Thirty taxa of slime moulds very rare and rare in Poland were recorded in the reserve, including: Arcyria minuta, A. stipata, Physarum penetrale, P. robustum, and Symphytocarpus flaccidus which are red listed (Drozdowicz et al. 2006).

PL

Rezerwat Lipówka został utworzony w 1957 roku, dla zachowania starodrzewu Tilio-Carpinetum stachyetosum sylvaticae, Tilio-Carpinetum typicum, Circaeo-Alnetum oraz Carici elongatae-Alnetum. Uroczysko jest położone w północnej części Puszczy Niepołomickiej i zajmuje powierzchnię 25,73 ha (Ryc.1, 2). Na terenie rezerwatu Lipówka badano śluzowce w okresie od lipca do listopada 1999 roku oraz od maja do listopada 2001 roku. Stwierdzono występowanie 61 taksonów (58 gatunków i 3 odmiany) (Tab. 1). Większość śluzowców zanotowano na kłodach zarówno drzew liściastych, jak i iglastych (32 taksony). Na kłodach, pniakach, konarach i drobnych fragmentach martwego drewna drzew liściastych odnotowano 22 taksony, tylko 2 taksony występowały na drewnie drzew iglastych. Gatunki: Diachea leucopodia, Diderma testaceum, Didymium nigripes, Physarum contextum stwierdzono na ściółce. Natomiast zarodnie Diderma effusum zostały znalezione na martwym drewnie dębowym oraz na ściółce. Śluzowce rozwijały się z różną intensywnością, a maksimum pojawów zaznaczyło się w lipcu i sierpniu (Ryc. 4). Odnotowano 29 taksonów bardzo rzadkich i rzadkich na obszarze uroczyska (Ryc. 5), wśród których do gatunków umieszczonych na Czerwonej liście śluzowców rzadkich w Polsce należą: Arcyria minuta, A. stipata, Physarum penetrale, P. robustum oraz Symphytocarpus flaccidus (Drozdowicz et al. 2006). W Polsce jednym z najlepiej opracowanych pod względem bioty Myxomycetes jest rezerwat Łężczok (Stojanowska 1974; Stojanowska, Panek 2002), w którym lasy zajmują 136 ha. Jest to więc znacznie większy obszar niż uroczyska Lipówka, jednakże zaznacza się podobieństwo zbiorowisk leśnych wymienionych terenów. W rezerwacie Łężczok badania nad śluzowcami przeprowadzono w latach 1967-68, 1996-99 oraz w 2001 roku. Mimo opisanych różnic pod względem wielkości obszaru oraz długości okresów prowadzonych badań nad zróżnicowaniem gatunkowym śluzowców, dokonano porównania bioty śluzowców rezerwatów Łężczok i Lipówka (Tab. 2). Lista gatunków wspólnych obejmuje 33 gatunki i 4 odmiany, natomiast tylko na obszarze rezerwatu Łężczok znaleziono 20 gatunki i 1 odmianę, a w uroczysku Lipówka 21gat. i 3 odmiany. Większość gatunków wspólnych, zebranych w obu rezerwatach, należy do szeroko rozpowszechnionych i pospolitych na terenie Polski np. Lycogala epidendrum (Ryc. 3).

Słowa kluczowe

EN

myxomycete; Lipowka Reserve; Poland; Niepolomice Forest; mould; slime mould; lignicolous species; biodiversity

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Mycologica
• Rocznik: 2012
• Tom: 47
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.97-107,fig.,ref.

Twórcy

autor

Drozdowicz A.

• Institute of Botany, Jagiellonian University, Kopernika 27, 31-501 Krakow, Poland

autor

Szolc P.

autor

Bochynek A.

autor

Salamaga A.

Bibliografia

• Denisiuk Z. 1978. Szata roślinna rezerwatu Lipówka w Puszczy Niepołomickiej. Stud. Nat. A. 17: 87–117.
• Drozdowicz A. 1977. Myxomycetes of the Władysław Orkan forest reserve at Turbacz in the Gorce Mountains. Zesz. Nauk. Uniw. Jagiellon. Prace Bot. 5: 157–167 (in Polish with English summary).
• Drozdowicz A. 1992. Slime moulds (Myxomycetes) of the Ojców National Park. Part. I. Floristic problems. Zesz. Nauk. Uniw. Jagiellon. Prace Bot. 24: 125–145.
• Drozdowicz A. 1997. Studies on Myxomycetes in the Pieniny National Park I. New species for the PNP. Acta Mycol. 32 (2): 287–291.
• Drozdowicz A., Ronikier A., Stojanowska W., Panek E. 2003. Myxomycetes of Poland. A checklist. (In:) Z. Mirek (ed.). Biodiversity of Poland. 10. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków.
• Drozdowicz A., Ronikier A., Stojanowska W. 2006. Red list of rare Myxomycetes in Poland. (In:) Z. Mirek, K. Zarzycki, W. Wojewoda, Z. Szeląg (eds). Red list of plants and fungi in Poland. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków: 91–99.
• Ing B. 1994. The phytosociology of myxomycetes. Tansley Reviev No 62. New Phytologist 126: 175–201.
• Ing B. 1999. The Myxomycetes of Britain and Ireland. The Richmond Publishing Co. Ltd. Slough, England.
• Kalinowska-Kucharska E. 1975. Materiały do flory śluzowców Polski Środkowej. Acta Mycol. 11 (1): 93–99.
• Kiszka J. 1978. Porosty rezerwatu Lipówka w Puszczy Niepołomickiej. Stud. Nat. A. 17: 149–158.
• Komorowska H. 1980. Mushrooms. (In:) K. Grodzińska (ed.). Acidification of forest environment (Niepołomice Forest) caused by SO² emissions from steel mills. Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków: 91–98.
• Komorowska H. 1986. Onygena equina (Willd.) Pers.: Fr. in Poland. Acta Mycol. 22 (1): 49-52.
• Komorowska H. 1991. Tricholomataceae (Agaricales) Puszczy Niepołomickiej. Folia Soc. Sci. Lubl. 30, Biologia 1-2: 55-62.
• Krzemieniewska H. 1960. Śluzowce Polski na tle flory śluzowców europejskich. Flora polska. PWN, Warszawa.
• Lado C. 2005-2012. An on line nomenclatural information system of Eumycetozoa. http://www.nomen.eumycetoza.com (05.06.2012).
• Lado C., Pando F. 1997. Myxomycetes I. Ceratiomyxales, Echinosteliales, Liceales, Trichiales. Flora Mycol. Iberica 2: 1–323.
• Ławrynowicz M. 1973. Grzyby wyższe makroskopowe w grądach Polski środkowej. Acta Mycol. 9 (2): 133–204.
• Lister A. 1925. A monograph of the Mycetozoa. Ed. 3. London.
• Martin G. W., Alexopoulos C. J. 1969. The Myxomycetes. University of Iowa Press, Iowa City.
• Mirek Z., Piękoś-Mirek H., Zając A., Zając M. 2002. Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. (In:) Z. Mirek (ed.). Biodiversity of Poland. 1. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków.
• Nannenga-Bremekamp N. E. 1991. A guide to temperate myxomycetes. Biopress Limited, Bristol.
• Neubert H., Nowotny W., Baumann K. 1993. Die Myxomyceten Deutschlands und des angrenzenden Alpenraumes unter besonderer Berücksichtigung Österreichs. 1. Karlheinz Baumann Verlag, Gomaringen.
• Neubert H., Nowotny W., Baumann K. 1995. Die Myxomyceten Deutschlands und des angrenzenden Alpenraumes unter besonderer Berücksichtigung Österreichs. 2. Karlheinz Baumann Verlag, Gomaringen.
• Neubert H., Nowotny W., Baumann K. 2000. Die Myxomyceten Deutschlands und des angrenzenden Alpenraumes unter besonderer Berücksichtigung Österreichs. 3. Karlheinz Baumann Verlag, Gomaringen.
• Panek E., Romański M. 2010. Śluzowce Myxomycetes. (In:): L. Krzysztofiak (ed.). Śluzowce Myxomycetes, grzyby Fungi i mszaki Bryophyta Wigierskiego Parku Narodowego. Przyroda Wigierskiego Parku Narodowego, seria naukowa. Stowarzyszenie „ Człowiek i Przyroda”. Suwałki: 9–85.
• Stephenson S. L., Stempen H. 1994. Myxomycetes. A handbook of slime molds. Timber Press, Portland, Oregon (Reprint 2000).
• Stojanowska W. 1974. Flora śluzowców kilku rezerwatów leśnych Opolszczyzny. Fragm. Flor. Geobot. 20 (2): 283–293.
• Stojanowska W., Panek E. 2002. Changes in the myxomycete biota of the „Łężczok” nature reserve near Racibórz (SW Poland). Acta Mycol. 37 (1/2): 13–28.
• Wojewoda W. 1978. Grzyby wielkoowocnikowe rezerwatu Lipówka w Puszczy Niepołomickiej. Stud. Nat. A. 17: 159–168.
• Wojewoda W. 1979. Rozmieszczenie geograficzne grzybów tremelloidalnych w Polsce. Acta Mycol. 15 (1): 75–144.
• Wojewoda W., Heinrich Z., Komorowska H. 1999. Macromycetes of oak hornbean woods in the Niepołomice Forest near Kraków (S Poland) monitoring studies. Acta Mycol. 34 (2): 201–266.