PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2012 | 15 |

Tytuł artykułu

Podsiew jako sposób poprawy runi łąk i pastwisk w aspekcie komponowania mieszanek

Autorzy

Treść / Zawartość

Warianty tytułu

EN
Overdrilling as a means of improving the sward of meadows and pastures from the perspective of composing mixtures

Języki publikacji

PL

Abstrakty

EN
The success of the overdrilling depends on the presence of valuable plant species which have adapted to the local habitat conditions, and on the limited presence of rampant grassland and pasture weeds in the sward. The components of mixtures should have a short seed germination period, fast seedling growth rate, and sufficient competitiveness in the community, particularly in relation to the plants of the old turf. Such characteristics are demonstrated by Dactylis glomerata, Lolium perenne, Festulolium braunii, Trifolium pratense and Trifolium repens. However, grasses exhibit a greater persistence in grass communities than legumes.

Słowa kluczowe

Wydawca

-

Rocznik

Tom

15

Opis fizyczny

s.9-28,rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor
  • Katedra Łąkarstwa i Kształtowania Krajobrazu, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul.Akademicka 15, 20-950 Lublin
autor
  • Katedra Łąkarstwa i Kształtowania Krajobrazu, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul.Akademicka 15, 20-950 Lublin

Bibliografia

  • BARTMAŃSKI A., MIKOŁAJCZAK Z., 1995. Wpływ siewu bezpośredniego na rozwój traw i koniczyny łąkowej. Annales UMCS, Sectio E, 50, Supplementum, 139–142.
  • BARTMAŃSKI Z., MIKOŁAJCZAK Z., 1997. Ocena przydatności Trifolium pratense L., Trifolium repens L., i Trifolium hybridum L. do siewu bezpośredniego w warunkach Niżu Dolnośląskiego. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych, 453, 275–282.
  • BARYŁA R., 1996. Ocena plonowania i trwałości odmian wybranych gatunków traw wysokich wysianych w monokulturach na glebie torfowo-murszowej. Annales UMCS, Sectio E, 51, 95–101.
  • BARYŁA R., 1997. Dynamika zmian składu gatunkowego mieszanek łąkowych na glebie torfowo-murszowej w warunkach wieloletniego użytkowania. Annales UMCS, Sectio E, 52, 163–170.
  • BARYŁA R., 1999. Skuteczność wybranych herbicydów i ich mieszanek do odnawiania runi za pomocą siewu bezpośredniego. Annales UMCS, Sectio E, 54, 105–112.
  • BARYŁA R., 2001. Podsiew jako metoda renowacji runi trawiastej. Łąkarstwo w Polsce, 4, 9–24.
  • BARYŁA R., HARKOT W., WYŁUPEK T., 2001. Podsiew jako proekologiczna metoda renowacji runi łąkowej. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych. 479, 23–29.
  • BARYŁA R., KULIK M., 2006a. Ocena przydatności gatunków traw i roślin motylkowatych do podsiewu zbiorowisk trawiastych w siedliskach pobagiennych. Zeszyty Naukowe UP we Wrocławiu, 545, Rolnictwo, 88, 13–19.
  • BARYŁA R., KULIK M., 2006b. Trwałość i stabilność różnych odmian Lolium perenne w runi pastwiskowej i łąkowej na glebach torfowo-murszowych. Acta Scientiarum Polonorum, Agricultura, 5 (2), 5–13.
  • BARYŁA R., KULIK M., 2008. Ocena przydatności różnych mieszanek do podsiewu zdegradowanej runi łąkowej. Łąkarstwo w Polsce, 11, 17–24.
  • BARYŁA R., SAWICKI J., 1991. Przydatność traw wysokich do podsiewu łąk na glebach torfowo-murszowych. Materiały Seminarium „Poprawa wykorzystania potencjału produkcyjnego trwałych użytków zielonych”, Falenty, 210–218.
  • BARYŁA R., SAWICKI J., 1994. Wpływ podsiewu runi łąkowej koniczynami na plonowanie i skład gatunkowy. Annales UMCS, Sectio E, 49, Supplementum, 149–154.
  • BARYŁA R., SAWICKI J., 1998. Porównanie różnych metod renowacji zdegradowanego zbiorowiska łąkowego. Łąkarstwo w Polsce, 1, 99–104.
  • BORAWSKA-JARMUŁOWICZ B., 2004. Wpływ 12-letniego użytkowania na trwałość odmian traw o późnym typie fenologicznym w mieszankach łąkowych. Łąkarstwo w Polsce, 7, 45–53.
  • BUKOWIECKI F., 1974. Technologie zagospodarowania i renowacji użytków zielonych na glebach pobagiennych. Biblioteczka Wiadomości IMUZ, 49,
  • CHURSKI T., CHURSKA C., 1995. Przeobrażenia zachodzące w jednakowo odwodnionych rodzajowo różnych glebach torfowo-murszowych. Wiadomości IMUZ, 18, 3, 195–122.
  • DOBROMILSKI M,. ŁYDUCH L., 1993. Regeneracja runi użytków zielonych na glebach organicznych Pomorza Szczecińskiego. Roczniki AR w Poznaniu, Rolnictwo, 41, 285–293.
  • FILIPEK J., KASPERCZYK M., BORCZYK H., 1983. Zastosowanie rajgrasu wyniosłego i koniczyny łąkowej do podsiewu łaki łęgowej. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych, 442, 87–90.
  • GAWLIK J., HARKOT W., 1998. Wpływ fizyczno-wodnych właściwości gleb murszowych na przeżywalność siewek traw. Annales UMCS, Sectio E, 53, 187–192.
  • GOLIŃSKI P., 1995. Ocena zależności pomiędzy ilością wysiewu nasion traw a warunkami rozwoju runi w aspekcie trwałości łak. Materiały z Konferencji Naukowej „Kierunki rozwoju łąkarstwa na tle aktualnego poziomu wiedzy w najważniejszych jego działach”, Warszawa, 165–171.
  • GOLIŃSKI P., 1998. Nowoczesne sposoby podsiewu użytków zielonych. Łąkarstwo w Polsce, 1, 17–29.
  • GOLIŃSKI P., KOZŁOWSKI S., 2003. Rola mieszanek odmianowych Lolium perenne i Trifolium repens w podsiewie pastwiska. Biuletyn IHAR, 225, 151–158.
  • GOS A., CZYŻ H., 1995. Ocena sposobów niszczenia darni do podsiewu łąk położonych na glebie torfowo-murszowej. Annales UMCS, Sectio E, 50, Supplementum, 153–156.
  • GRABOWSKI K., 1992. Renowacja łąk trwałych różnymi sposobami. Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis, Agricultura, 53, Supplementum B, 3–50.
  • GRZEGORCZYK S., 1992. Dobór komponentów do mieszanek na użytki zielone w warunkach klimatycznych Pojezierza Mazurskiego. Roczniki AR Poznań, 232, 39, 71–78.
  • GRZEGORCZYK S., 1998. Czynniki warunkujące podsiew użytków zielonych – siedlisko. Łąkarstwo w Polsce, 1, 45–52.
  • HRYNCEWICZ Z., CETERA L., 1954. Możliwości poprawy użytków zielonych drogą tzw. półśrodków. Zeszyty Naukowe WSR we Wrocławiu, 14, 83–104.
  • JANICKA M., 1995. Zmiany składu gatunkowego runi łąkowej podsianej mieszanką na tle samozadarnienia i starej darni. Annales UMCS, Sectio E, 50 , Supplementum, 161–167.
  • JANICKA M., 1996. Niektóre cechy biologiczne rajgrasu wyniosłego i życicy trwałej w aspekcie ich wykorzystaniu do podsiewu łąk grądowych. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych, 442, 169–182.
  • KAMIŃSKI J., 2000. Plonowanie, zmiany florystyczne i wartość pokarmowa czterech fenologicznie zróżnicowanych mieszanek łąkowych na glebie torfowo-murszowej. Wiadomości IMUZ, 20, 4, 23–37.
  • KAMIŃSKI J., 2002. Przydatność wybranych gatunków traw do podsiewu łąk wiechlinowych na glebie torfowo-murszowej. Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie, 2, 1(4), 89–100.
  • KITCZAK T., DOBROMILSKI M., 1995. Wpływ podsiewu łąki położonej na glebie torfowo-murszowej na plonowanie i obsadę roślin wsiewanych. Annales UMCS, Sectio E,50, Supplementum, 173–177.
  • KOPEĆ S., MISZTAL A., 1988. Metody renowacji runi użytków zielonych podsiewem. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych, 336, 117–126.
  • KOZŁOWSKI S., 1998. Czynniki warunkujące podsiew użytków zielonych – roślina. Łąkarstwo w Polsce, 1, 31–44.
  • KOZŁOWSKI S., GOLIŃSKI P., STUCZYŃSKA E., 1995. Właściwości Lolium perenne istotne dla jej wykorzystania w renowacji użytków zielonych. Annales UMCS, Sectio E, 50, Supplementum, 179–183.
  • KULIK M., 2010. Wpływ technologii regeneracji runi łąkowej na zmiany jej składu gatunkowego. Annales UMCS, Sectio E, 65, 94–104.
  • LIPIŃSKA H., HARKOT W., 1998. Fitotoksyny martwych korzeni Poa pratensis jako czynnik hamujący kiełkowanie nasion traw. Łąkarstwo w Polsce, 1, 159–164.
  • ŁYSZCZARZ R., DEMBEK R., SUŚ R., ZIMMER-GRAJEWSKA M., KORNACKI P., 2010. Renowacja łąk trwałych położonych na glebach torfowo-murszowych. Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie, 10, 4/32/, 129–148.
  • MIKOŁAJCZAK Z., 1998. Czynniki warunkujące podsiew – agrotechnika. Łąkarstwo w Polsce, 1, 53–64.
  • NAZARUK M., PIEKUT K., BARYŁA R., SAWICKI J., GREUB L., TAUBMAN W., 1996. Ocena przydatności bezuprawowej metody odnawiania runi łąk i pastwisk na glebach torfowo-murszowych. Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Wybrane problemy przyrodniczo-rolniczych podstaw inżynierii środowiska”. Warszawa, 131–139.
  • NIEWIADOMSKI W., ZAWIŚLAK K., 1964. Zagadnienie podsiewu trwałych użytków zielonych w literaturze krajowej i obcej. Postępy Nauk Rolniczych, 1, 128–142.
  • RUTKOWSKA B., STYPIŃSKI P., JANICKA M., KOZŁOWSKI S., 1995. Ocena dorobku hodowli traw i roślin motylkowatych na podstawie wyników badań łąkarskich w latach 1945–1994. Materiały z Konferencji Naukowej „Kierunki rozwoju łąkarstwa na tle aktualnego poziomu wiedzy w najważniejszych jego działach”, Warszawa, 74–91.
  • SZYDŁOWSKA J., CZYŻ H., KITCZAK T., TRZASKOŚ M., 2003. Przydatność Festulolium do renowacji użytków zielonych. Biuletyn IHAR, 225, 43–52.
  • TILEY G.E.D., FRAME J., 1991. Improvement of upland permanent pastures and lowland swards by surface sowing methods. Report of the EGF-Symposium “Grassland renovation and weed control in Europe”, Graz, 89–94.
  • TWARDY S., 1992. Plonowanie i skład botaniczny koszarzonej i podsiewanej runi pastwisk owczych. Wiadomości IMUZ, 17, 2, 369–382.
  • WARDA M., ĆWINTAL H., KRZYWIEC D., 1986. Wieloodmianowe zasiewy motylkowato-trawiaste sposobem na zwiększenie różnorodności florystycznej i wartości paszowej runi pastwiskowej. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych, 442, 453–464.
  • WOLSKI K., 2001. Wpływ różnych sposobów renowacji na plonowanie i wartość pokarmową runi łąkowej. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych, 479, 287–295.
  • WOLSKI K., 2002. Wpływ uproszczonych metod renowacji runi łąkowej na jej produkcyjność. Zeszyty Naukowe AR we Wrocławiu, Rolnictwo, 91, 1–65.
  • WOLSKI K., BARTMAŃSKI A., GAWĘCKI J., 2006. Wpływ różnych metod renowacji łąk z wykorzystaniem Festulolium na skład botaniczny i plon runi. Łąkarstwo w Polsce, 9, 245–251.
  • WRÓBEL B., JANKOWSKA-HUFLEJT H., ZASTAWNYJ., 2003. Trwałość i plonowanie traw pastewnych w fenologicznie zróżnicowanych mieszankach łąkowych. Biuletyn IHAR, 225, 53–64.

Uwagi

Rekord w opracowaniu

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikatory

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.agro-bc02e456-4483-4cc4-9556-978e5003762b
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.