PL
Głównym celem artykułu była ocena kondycji finansowej gmin wiejskich w Polsce w latach 2007-2011. W pracy wykorzystano wskaźniki finansowe publikowane przez Ministerstwo Finansów oraz dane z Banku Danych Lokalnych GUS. W ocenie efektywności finansowej gmin wiejskich zastosowano narzędzia analizy wskaźnikowej oraz metodę Technique for Order Preference by Similarity to an Ideal Solution (TOPSIS). Wyznaczone na podstawie tej metody wartości cechy syntetycznej posłużyły do wyodrębnienia i charakterystyki czterech klas typologicznych gmin wiejskich. Ponadto dokonano porównania kondycji finansowej gmin wiejskich w stosunku do gmin miejskich i miejsko-wiejskich. W analizie uwarunkowań kondycji finansowej gmin wiejskich zastosowano również model logitowy kategorii uporządkowanych. Przeprowadzone badania wykazały, że średnia syntetyczna miara oceny kondycji finansowej nie różnicowała znacząco gmin według typów, jednak wskazywała na nieznaczne pogorszenie tej oceny w 2011 roku w stosunku do 2007 roku. Analiza syntetycznych ocen relacji budżetowych, wskaźników na mieszkańca i zadłużenia pozwoliła na wskazanie specyficznych uwarunkowań gmin wiejskich na tle pozostałych typów gmin. Cechowała je bowiem znacznie niższa niż w pozostałych typach gmin samodzielność finansowa, przy jednoczesnym wypracowywaniu nadwyżki budżetowej, wyższy poziom transferów bieżących na mieszkańca, niższy udział zobowiązań w dochodach ogółem oraz niższe obciążenie dochodów własnych wydatkami na obsługę zadłużenia. Gminy wiejskie o najlepszej i najgorszej kondycji finansowej stanowiły po około 15% gmin. Niskim i średnim poziomem kondycji finansowej cechowało się w 2011 roku odpowiednio 34% i 32% gmin. Parametry opracowanego modelu logitowego wskazały, że na każdym poziomie kondycji finansowej istotnymi czynnikami ją warunkującymi były: zdolność kreowania dochodów, polityka wydatkowa i zadłużeniowa, źródła finansowania oświaty, wielkość gminy, skala bezrobocia oraz procesy migracyjne.
EN
The main objective of this paper was to evaluate the financial condition of rural communes in Poland in the period 2007-2011. The study was based on financial ratios of the Finance Ministry and the data from the Local Data Bank CSO. Ratio Analysis and the Technique for Order Preference by Similarity to an Ideal Solution (TOPIS) was used for the evaluation the financial performance of rural communes. The value of the TOPSIS technique is that it allows for the isolation and shows the characteristics of four typological parameters. The financial condition of rural communes was additionally compared between that of urban and semi-urban areas. A logit regression method was used for the analysis of the determinants of the financial condition rural communes. The study showed, that an average synthetic measure of the financial condition did not differentiate significantly according to the types of communes, however, it did indicate a slight deterioration of the assessment in 2011 compared to 2007. Analysis of synthetic ratings budget relations, indicators per capita and debt allowed for the identification of specific characteristics of rural communes compared to other types of communes. They were characterized by having much lower, financial independence than in other types of communes, while working out a budget surplus, a higher level of current transfers per capita, a lower share of liabilities in total income and a lower burden of own income for debt service expenditure. Rural communes with the best and the worst financial conditions represented about 15% of communes. 34% and 32% Communes were in the low-and middle-level range of financial condition in 2011. Significant factors, under the parameters of the logit model which shaped every level of the financial condition, were: the ability to create income, spending and debt policy, sources of financing education, the size of the commune, the scale of unemployment and the migration process.