PL
Na krakowskim Sikorniku w latach 1820-1823 Polacy wznieśli symboliczną Mogiłę za Pomnik „ostatniemu obrońcy ojczyzny" - Kopiec Kościuszki. W polowie XIX w. Austriacy wokół Kopca wznieśli uznany dziś za zabytek fort „Kościuszko". Wzgórze z dominującym nad nim Kopcem i fortem było bezleśne, a Kopiec był wszechobecny w pejzażach i perspektywach Krakowa i okolicy. W okresie międzywojennym Kopiec został wpisany do rejestru zabytków, a wzgórze objęte szczególną ochroną krajobrazową. Kopiec wciąż jest miejscem narodowej pamięci, zabytkiem podległym ochronie prawa i pomnikiem historii, składnikiem pejzażu Krakowa. Skutkiem zaniedbań wzgórze porasta samosiewna zieleń, która wkrótce może przesłonić Kopiec Kościuszki. Ten konflikt natury i kultury musimy rozwiązać przywracając równowagę między kulturą i naturą, chroniąc pełen znaczeń krajobraz kulturowy tej części Krakowa.
EN
In Sikornik, a district of Kraków, Poles erected the Kościuszko Mound in 1820-1823, which is named after the national hero and military leader Tadeusz Kościuszko. In the mid-nineteenth century, Austrians erected the Kościuszko fortress around the Mound, which is currently classified as a heritage site. The hill with the dominating Mound and fortress was deforested and the Mound was omnipresent in landscapes and perspectives of Kraków and surrounding areas. In the interwar period, the mound was registered as a heritage site and remains protected from development. In recent years, though, due to negligence, the hill has become overgrown and the view of Kościuszko Mound can sometimes be obscured by vegetation. This conflict between nature and culture can be resolved by reinstating the equilibrium between nature and culture, protecting the meaningful landscape of this part of Kraków.