Roztocze (Acari) glebowe rizoboksów z roślinami jabłoni po aplikacji nawozów i wybranych biopreparatów

• Autorzy: Klimek A. , Chachaj B. , Sas-Paszt L. , Frac M. , Przybyl M. , Sumorok B. , Treder W.

Warianty tytułu

EN

Soil mites (Acari) in rhizoboxes with apple trees after application of fertilizers and selected biopreparations

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Celem badań było określenie liczebności i składu grupowego roztoczy (Acari) oraz składu gatunkowego mechowców (Oribatida) w rizoboksach, w których rosły jabłonie odmian „Topaz” i „Ariwa”, a także zbadanie potencjalnego wpływu zastosowanych w doświadczeniu biopreparatów na akarofaunę. Badania zostały przeprowadzone w latach 2011-2012 na bazie doświadczenia szklarniowego założonego w 2009 roku w Instytucie Ogrodnictwa w Skierniewicach szczepionych na podkładce M-26. Badania akarologiczne prowadzone były w rizoboksach w następującym układzie wariantów: C – kontrola (bez nawożenia), N – nawożenie mineralne (standardowe nawożenie mineralne NPK, w dawkach 70/60/120 kg składnika na ha), O – nawożenie obornikiem (dawka 30 t/ha), M – aplikacja biopreparatu Mycosat (20 g/roślinę + ½ dawki obornika, 2,5 g na rizoboks), H – aplikacja biopreparatu Humus Active 2% + Aktywit PM 1%. Średnia ogólna liczebność roztoczy w poszczególnych wariantach doświadczenia była dość wyrównana i wahała się w zakresie od 10,70 (w wariancie C) do 12,97 tys. osobn. ∙ m-2 w wariancie z nawożeniem mineralnym. W zbadanym materiale w hierarchii zgrupowań roztoczy bardzo wyraźnie dominowały mechowce, które stanowiły od 73,9 do 91,2% tych stawonogów. Najniższy ich udział stwierdzono w rizoboksach kontrolnych, a najwyższy z aplikacją biopreparatu Humus Active + Aktywit PM (H). Ogółem odnotowano występowanie 6 gatunków mechowców. Najmniejszą liczbę gatunków (2) stwierdzono w rizoboksach kontrolnych, największą natomiast w wariancie M (5). Wśród mechowców zawsze silnie dominował Tectocepheus velatus – D = 89,4-99,1%. Liczebność tego gatunku we wszystkich rizoboksach była wysoka (7,50-11,62 tys. osobn. ∙ m-2), a najliczniej występował w wariancie H.

EN

The aim of the study was to determine the population density and group composition of soil mites (Acari), and especially species composition of oribatid mites (Oribatida), in rhizoboxes with apple trees, and to investigate the potential effect of biopreparations on the Acari fauna. The investigations were conducted in 2011-2012, on the basis of a glasshouse experiment established at the Institute of Horticulture in Skierniewice in 2009. The acarological examinations were carried out in rhizoboxes with apple cultivars ‘Topaz’ and ‘Ariwa’ grafted on M.26 rootstock and growing in the following combinations: C – control (without fertilization), N – mineral fertilization (standard NPK mineral fertilization, in doses of 70/60/120 kg of respective ingredient per hectare), O – fertilization with manure (at 30 t/ha), M – application of the biopreparation Mycosat (20 g/ plant + ½ dose of manure, i.e. 2.5 g per rhizobox), H – application of the biopreparation Humus Active 2% + Aktywit PM 1%. The average total number of soil mites in the different experimental combinations was in the range from 10.70 (combination C) to 12.97 thousand indiv. ∙ m-2 (combination N). Within the hierarchy of mites, the predominant group were oribatid mites, which constituted from 73.9 to 91.2% of all soil mites. The lowest number of them was found in the control rhizoboxes, and the highest in the combination with the biopreparations Humus Active + Aktywit PM (H). Altogether, 6 species of Oribatida were found in the experiment. The lowest number of Oribatida species (2) was found in the control rhizoboxes, and the highest in combination M (5). Among the Oribatida, the species that was always strongly dominant was Tectocepheus velatus (D = 89.4-99.1%).The population density of this species was high in all the rhizoboxes (7.50- 11.62 thousand indiv. ∙ m-2), with the largest numbers found in combination H.

Słowa kluczowe

PL

doswiadczenia doniczkowe; skrzynki korzeniowe; biopreparaty; nawozy biologiczne; podloza uprawowe; roztocze glebowe; Acari; mechowce; Oribatida; struktura zgrupowan; struktura wiekowa; roznorodnosc gatunkowa; jablonie; jablon Topaz; jablon Ariwa

• Wydawca: -
• Czasopismo: Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
• Rocznik: 2014
• Numer: II/3
• Opis fizyczny: s.839-848,fot.,rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Klimek A.

• Katedra Zoologii i Kształtowania Krajobrazu, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im.J.J.Śniadeckich w Bydgoszczy, ul.Ks.Kordeckiego 20, 85-225 Bydgoszcz

autor

Chachaj B.

• Zakład Ekologii, Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im.J.J.Śniadeckich w Bydgoszczy, ul.Ks.Kordeckiego 20, 85-225 Bydgoszcz

autor

Sas-Paszt L.

• Pracownia Rizosfery, Zakład Agrotechniki, Oddział Sadownictwa, Instytut Ogrodnictwa, ul.Pomologiczna 18, 96-100 Skierniewice

autor

Frac M.

• Pracownia Rizosfery, Zakład Agrotechniki, Oddział Sadownictwa, Instytut Ogrodnictwa, ul.Pomologiczna 18, 96-100 Skierniewice

autor

Przybyl M.

• Pracownia Rizosfery, Zakład Agrotechniki, Oddział Sadownictwa, Instytut Ogrodnictwa, ul.Pomologiczna 18, 96-100 Skierniewice

autor

Sumorok B.

• Pracownia Rizosfery, Zakład Agrotechniki, Oddział Sadownictwa, Instytut Ogrodnictwa, ul.Pomologiczna 18, 96-100 Skierniewice

autor

Treder W.

• Zakład Agrotechniki Roślin Sadowniczych, Instytut Ogrodnictwa, ul.Konstytucji 3 Maja 1/3, 96-100 Skierniewice

Bibliografia

• Behan-Pelletier V.M. (1999). Oribatid mite biodiversity in agroecosystems: role of bioindication. Agric. Ecosyst. Environ. 74, 411-423.
• Behan-Pelletier V.M. (2003). Acari and Collembola biodiversity in Canadian agricultural soils. Can. J. Soil Sci. 83, 279-288.
• Berthet P., Gerard G. (1965). A statistical study of microdistribution of Oribatei (Acari) I. The distribution pattern. Oikos 16, 214-227.
• Gulvik M.E. (2007). Mites (Acari) as indicators of soil biodiversity and land use monitoring: a review. Pol. J. Ecol. 55(3), 415-440.
• Klimek A. (2000). Wpływ zanieczyszczeń emitowanych przez wybrane zakłady przemysłowe na roztocze (Acari) glebowe młodników sosnowych, ze szczególnymuwzględnieniem mechowców (Oribatida). Wyd. Uczln. ATR w Bydgoszczy,Rozprawy 99, 1-93.
• Klimek A., Kowalska A. (2013). Porównanie akarofauny (Acari) glebowej na gruntach porolnych i leśnych w początkowym etapie sukcesji leśnej. Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich 3/1, 47-57.
• Klimek A., Rolbiecki S., Długosz J. (2013). Wybrane efekty rewitalizacji terenu popoligonowego w Nadleśnictwie Żołędowo. Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich 3/1, 147-161.
• Klironomos, J.N., Kendrick, W.B. (1996). Palatability of microfungi to soil arthropods in relation to the functioning of arbuscular mycorrhizae. Biol. Fertil. Soils 21, 43-52.
• Luxton M. (1972). Studies on the oribatid mites of a Danish beech wood soil. I. Nutritional biology. Pedobiologia 12, 434-463.
• Niedbała W. (2010). Contribution to the knowledge of ptyctimous mites (Acari, Oribatida) in the Palm House in Poznań. Biological Lett. 47(2), 87-92.
• Ponge I.F. (1991). Succession of fungi and fauna during decomposition of needles in a small area of Scots pine litter. Plant Soil 138, 99-113.
• Remén C., Fransson P., Persson T. (2010). Population responses of oribatids and enchytraeids to ectomycorrhizal and saprotrophic fungi in plantesoil microcosms.Soil Biol. Biochem. 42, 978-985.
• Ruf A., Beck L. (2005). The use of predatory soil mites in ecological soil classification and assessment concepts, with perspectives for oribatid mites. Ecotox. Environ.Safe. 62, 290-299.
• Sas-Paszt L, Sumorok B., Malusá E., Głuszek S., Derkowska E. (2011a). The influence of bioproducts on root Growth and mycorrhizal occurrence in the rhizosphereof strawberry plants ‘Elsanta’. Journal of Fruit and Ornamental Plant Research19(1), 13-34.
• Sas-Paszt L., Sitarek M., Weszczak K., Staniak A., Przybył M., Frąc M. (2011b) Wpływ różnych biopreparatów organicznych na wzrost systemu korzeniowego dwóch odmian jabłoni szczepionych na podkładce m.26 i rosnących w rizoboksach. Ogólnopolska Naukowa Konferencja Ekologiczna „Perspektywy rozwoju ekologicznej produkcji ogrodniczej”, 6-7.10.2011 r. Skierniewice, 57-58.
• Schneider K., Renker C., Maraun M. (2005). Oribatid mite (Acari, Oribatida) feeding on ectomycorrhizal fungi. Mycorrhiza 16, 67-72.
• Siepel H. (1994). Life – history tactics of soil microarthropods. Biol. Fertil. Soils 18, 263-278.
• Skubała P., Gulvik M. (2005). Pioneer oribatid mite communities (Acari: Oribatida) in natural (glacier foreland) and anthropogenic (post-industrial dumps) habitats.Pol. J. Ecol. 53, 105-111.
• Skubała P., Niemi R., Mleczko I. (2001). Oribatid mite fauna of greenhouses in Upper Silesia, Poland. Fragm. Faun. 44, 365-370.
• Weigmann G., Kratz W. (1981). Die deutschen Hornmilbenarten und ihre ökologische Charakteristik. Zool. Beitr. 27, 459-489.
• Zydlik P. (2006). Sadownicze uprawy ekologiczne w Polsce. Rocz. AR Pozn. CCCLXXIX, Ogrodn. 40, 77-84.

Identyfikatory

DOI

10.14597/infraeco.2014.2.3.062