Development of Puccinia horiana on Chrysanthemum leaves in relation to chemical compounds and time of their application

• Autorzy: Wojdyla A T
• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The effectiveness of 12 chemicalcompounds (azoxystrobin, carbendazim, chlorothalonil, fenarimol, folpet, mancozeb, myclobutanil + mancozeb, prochloraz + carbendazim, tebuconazole + triadimefon, tetraconazole + chlorothalonil, tiophanate-methyl, tridemorph + epoxiconazole) in the control of Puccinia horiana was tested on chrysanthemum cv. Fiji Yellow. Additionally, their influence on plant growth, size of pustules and eventual phytotoxicity were assessed. Plants were sprayed 4 times at weekly intervals. Chrysanthemum sprayed with azoxystrobin, myclobutanil + mancozeb, tebuconazole + triadimefon and tridemorph + epoxiconazole did not show disease symptoms. Curatively application of these fungicides destroyed over 95% of pustules. Carbendazim, fenarimol and folpet were slightly less effective than the other tested fungicides. Mixture of tebuconazole + triadimefon caused some growth retardant effect but did not result in phytotoxicity problems. Tridemorph + epoxiconazole showed strong phytotoxicity to tested chrysanthemum cultivar.

PL

W prowadzonych badaniach oceniano skuteczność działania 12 środków chemicznych (azoksystrobina (Amistar 250 SC), chlorotalonil (Bravo 500 SC), fenarymol (Rubigan 12 EC), folpet (Folpan 80 WP), karbendazym (Sarfun 500 SC), mankozeb (Dithane M-45 80 WP), mychlobutanil + mankozeb (Systhane MZ 61 WP), prochloraz + karbendazym (Sportak Alpha 380 EC), tebukonazol + triadimefon (Folicur BT 225 EC), tetrakonazol + chlorotalonil (Eminent Star 312 SL), tiofanat metylowy (Topsin M 500 SC), tridemorf + epoksykonazol (Tango 500 SC) w zwalczaniu Puccinia horiana na chryzantemach odm. Fiji Yellow uprawianej w szklarni. Preparaty stosowano profilaktycznie oraz interwencyjnie po wystąpieniu objawów chorobowych w formie 4-krotnego opryskiwania co 7 dni. Przed przystąpieniem do stosowania fungicydów oraz po 2 i 4 tygodniach ochrony oceniano liczbę plam/telii na liściach, procent porażonych liści, wysokość oraz ewentualną fitotoxyczność. Z badanych środków chemicznych najwyższą skuteczność wykazywały azoksystrobina, mychlobutanil + mankozeb, tebukonazol + triadimefon oraz tetrakonazol + chlorotalonil. W przypadku ich stosowania na nowych liściach nie notowano objawów chorobowych. Natomiast jeśli do ochrony przystąpiono po wystąpieniu objawów, notowano ponad 95% zasychanie tkanek liścia w obrębie plam lub brązowienie i rozpad telii. Stosunkowo niską skuteczność wykazywały fenarymol, karbendazym oraz prochloraz + chlorotalonil. Wymienione środki stosowane profilaktycznie wykazywały dobrą skuteczność. Z kolei stosowanie fungicydów po wystąpieniu objawów w postaci brodawek na liściach wysoką skuteczność stwierdzono jedynie przy stosowaniu pochodnych azoli lub strobiluriny. Tebuconazol+ triadimefon silnie ograniczał wzrost roślin, nie powodując fitotoksyczności. Z kolei mieszanina tridemorf + epoksyconazolokazała się silnie fitotoksyczną powodując zasychanie brzegów blaszek liściowych.

Słowa kluczowe

EN

white rust; Chrysathemum; control; Puccinia horiana; chemical compound; plant growth; phytotoxicity; leaf

• Wydawca: -
• Czasopismo: Journal of Plant Protection Research
• Rocznik: 2004
• Tom: 44
• Numer: 2
• Opis fizyczny: p.91-102,fig.,ref.

Twórcy

autor

Wojdyla A T

• Research Institute of Pomology and Floriculture, Pomologiczna 18, 96-100 Skierniewice, Poland

Bibliografia

• Bonde M.R., Petrson G.L., Rizvi S.A., Smilanick J.L. 1995. Myclobutanil as a curative agent for chrysanthemum white rust. Plant Disease 79, 5: 500–505.
• Cook R.T.A. 2001. First report in England of changes in the susceptibility of Puccinia horiana, the cause of chrysanthemum white rust, to triazole and strobilurin fungicides. Plant Pathology 50, 6, p. 792.
• Dickens J., Potter R.1983. Chrysanthemums. Spraying for white rust. Grower 100, 18: 35–37.
• Firman I.D., Martin P.H. 1968. White rust of chrysanthemum. Ann. Appl. Biol., 62: 429–442.
• Gullino G., Armato B., Garibaldi A. 1979. Experiments on the control of Puccinia horiana of chrysanthemum. Informatore Fitopatologico 29, 3: 7–10.
• Krebs E.K. 1997. Problematicalcontrolof chrysanthemum white rust. TASPO Gartenbaumagazin 6, 3: 40–41.
• O’NeilT.M., Pye D. 1997. Evaluation of fungicides for controlof chrysanthemum white rust (Puccinia horiana). Tests of Agrochemicals and Cultivars 18: 8–9, Annals of Applied Biology 130, Supplement.
• Orlikowski L.B., Wojdyła A.T. 1981. Chemicalcontrolof chrysanthemum white rust. Acta Horticulture 125: 201–206.
• Pei C.L., Sun S.K. 1981. Investigation on fungicide-tolerant strain of pathogenic fungi in Taiwan (2) Occurrence of oxycarboxin-resistant strains of Puccinia horiana P. Hennings, the white rust of chrysanthemum. Plant Protection Bulletin, Taiwan 23, 4: 221–227.
• Rolim P.R.R., Pitta G.P.B., Cardoso R.M.G., Oliveira D.A. 1982. Chemical control of white rust (Puccinia horiana) P. Henn.) of Chrysanthemum spp. Biologico 48, 12: 311–317.
• Strider D.L. 1995. White rust of chrysanthemum morifolium – a review. Revista – Chapingo. Serie – Horticultura 1, 3: 109–112.
• Sugimura T., Nishizaki M. 2001. Relation between evaluation of effectiveness of fungicides using pieces of leaf and their control effect to chrysanthemum white rust (Puccinia horiana). Bulletin of the Nara PrefecturalAgriculturalExperiment Station 32: 40–42.
• Vis E. De. 1981. The controlof Japanese rust on chrysanthemums on rockwool. Verbondsnieuws Voor de Belgische Sierteelt 25, 2: 70–71.
• Wojdyła A.T. 1999a. Susceptibility of chrysanthemum cultivars to Puccinia horiana. Folia Horticulturae 11/2: 115–122.
• Wojdyła A.T. 1999b. Azoxystrobin in the controlof Puccinia horiana on chrysanthemum. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 39 (2): 831–834.
• Wojdyła A.T. 2002: Azoles in the control of Puccinia horiana. J. Plant Protection Res., 42 (3): 261–270.
• Wojdyła A.T., Orlikowski L.B. 1999. Strobilurin compounds in the control of rust, powdery mildew and black spot on some ornamental plants. Med. Fac. Landbouww. Univ. Gent 64, 3b: 539–545.