Chemical control of rhododendron twig blight caused by Phytophthora ramorum

• Autorzy: Orlikowski L B
• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Biological activity of6 fungicides in the inhibition of Phytophthora ramorum sporulation and development ofblight on rhododendron leaves and stems were evaluated. All tested compounds at dose 8 µg ofa.i./cm3 already inhibited zoosporangia formation at least in 73%. On leafpetioles and leafdisks, taken from rhododendron one week after treatment with fungicides, formation of chlamydospores was especially suppressed by fenamidone + phosetyl Al and oxadixyl + mancozeb whereas development ofspores was not inhibited by cymoxanil + famoxate. All tested compounds significantly inhibited the development and spread oftwig blight on rhododendron. However, furalaxyl, applied as spraying of plants 48 hrs before or after inoculation of leaves and stems by P. ramorum was the most effective

PL

Celem badań było określenie aktywności biologicznej 6 środków ochrony roślin w hamowaniu rozwoju Phytophthora ramorum oraz ochronie liści i łodyg przed patogenem. Środki dodane do wyciągu glebowego już w stężeniu 8 µg substancji aktywnej na cm3 w co najmniej 73% hamowały tworzenie się zarodni pływkowych patogena. Na krążkach z ogonków i blaszek liściowych, pobranych z chronionych różaneczników, tworzenie się chlamydospor najsilniej hamował fenamidon z fosetylem glinu i furalaksyl, podczas gdy cymoksanil + famoksat w ogóle nie ograniczały formowania się tych zarodników. Jednorazowe opryskiwanie różaneczników furalaksylem 48 godzin przed lub po inokulacji liści i łodyg przez P. ramorum okazało się najskuteczniejsze w ograniczaniu rozwoju zarazy pędów. Inne środki również istotnie ograniczały rozwój nekrozy ale ich aktywność była istotnie niższa aniżeli furalaksylu.

Słowa kluczowe

EN

fungicide; rhododendron; Phytophthora ramorum; pathogen; stem; inhibition; necrosis; leaf; sporulation; chemical control; twig blight

• Wydawca: -
• Czasopismo: Journal of Plant Protection Research
• Rocznik: 2004
• Tom: 44
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.41-46,ref.

Twórcy

autor

Orlikowski L B

• Research Institute of Pomology and Floriculture, Pomologiczna 18, 96-100 Skierniewice, Poland

Bibliografia

• Afek U., Sztajnberg A. 1989. Effects of phosetyl – Al and phosphorous acid on scoparone, a phytoalexin associated with resistance ofcitrus to Phytophthora citrophthora. Phytopathology 79: 736–739.
• Benson D.M. 1980. Chemical control ofrhododendron dieback caused by Phytophthora heveae. Plant Disease 64, 7: 684–686.
• Davidse L.C., Gerritsma O.C.M., Velthuis G.C.M. 1984. A differential bases of antifungal activity ofacylalanine fungicides and structurally related chloroacetanilide herbicides in Phytophthora megasperma f. sp. medicaginis. Pesticide Biochemistry and Physiology 21: 301–308.
• Garbelotto M., Rizzo D.M. 2001. Preliminary studies on chemical and cultural control of Phytophthora ramorum associated with sudden oak death. Phytopathology 91: S 30.
• Garbelotto M., Rizzo D.M., Marais L. 2002. Phytophthora ramorum and Sudden Oak Death in California:IV. Preliminary studies on chemical control. USDA Forest Service Gen. Tech. Rep. PSW – GTR 184: 811–818.
• Orlikowski L.B. 1996. Phytophthora species in Polish ornamental nurseries. II. Chemical and biological control of Phytophthora cinnamomi on Chamaecyparis lawsoniana Ellwoodii. Phytopathol. Pol., 11: 111–120.
• Orlikowski L.B. 2003. Development and spread of Phytophthora ramorum in the presence of grapefruit extract. J. Plant Protection Res., 43 (3): 13–18.
• Ouimette D.G., Coffey M.D. 1989. Comparative antifungal activity of four phosphonate compounds against isolates of nine Phytophthora species. Phytopathology 79: 761–767
• Staub T., Dahmen H., Schwinn F.J. 1978. Biological characterization ofuptake and translocation offungicidal acylalanines in grape and tomato plants. J. Plant Disease and Protection 85, 3/4: 162–168.