EN
63 specles of water mites recorded in three Lobelia-type lakes. Three species: Eylais relicta. Lobertia saxonica, Arrenurus vietsi were new for Poland. The fauna of investigated lakes is strongly individualized. The water mites fauna of Lake Łąkie were dominated by acidophilic species. In the Lake Głęboczko the indicators of oligo-mesotrophy and rnoderate eutrophy are the most numerous. The species of small water bodies and eurytopic were the most numerous in the Lakes Cechyńskie Małe and Głęboczko. This situatlon is results of growing eutrophy.
PL
Badania terenowe prowadzono w latach 1991-1992. Objęto nimi trzy jeziora lobeliowe: jezioro Ląkie, jezioro Glęboczko i Jezioro Cechyńskie Małe. W zebranym materiale obejmującym 3195 dorosłych wodopójek i 614 deutonimf wyróżniono 63 gatunki. W jeziorze Łąkie stwierdzono 40 gatunków o łącznej liczebności 1304 osobniki (Tab. II). Najliczniejszym gatunkiem był Arrenurus neumani (46,4% zebranych wodopójek). Jezioro to charakteryzuje się wysoką liczebnością gatunków acydofilnych (58%), niską liczebnością wskaźników oligo-mezotrofii i stosunkowo wysoką liczebnością wskaźników umiarkowanej eutrofii (Ryc.2).W jeziorze Glęboczko fauna Hydracarina byla uboższa ( 35 gatunków o łącznej liczebności 455). Najliczniejszym gatunkiem byta Limnesia maculata. Największą rolę ilościową odgrywały tu gatunki eurytopowe, drobnozbiornikowe (75% liczebności). Stosunkowo wysoka była liczebność gatunków- wskaźników umiarkowanej eutrofii. (17,58%) (Ryc.2 ). W Jeziorze Cechyńskim Małym, w materiale obejmującym 1436 osobników, wyróżniono 44 gatunki. Szczególnie wysoka była tu liczebność gatunków drobnozbiornikowych o dużej eurytopowości (83%). W strukturze gatunków wskaźnikowych dominowały wskaźniki umiarkowanej trofii (15,7%). Najwięcej wodopójek zebrano w turzycowiskach, zbiorowiskach Lobelia i Heleocharis. W jeziorze Łąkie zaobserwowano wzrost liczebności na głębokości 3-5 m, a w pozostałych na głębokości 1-3 m. Zróżnicowanie fauny wodopójek badanych jezior, biorąc pod uwagę udział gatunków acydofilnych i elementu drobnozbiornikowego sugeruje rozwój jeziora Łąkie w kierunku dystrofii, a Jeziora Cechyńskiego Małego w kierunku eutrofii. Natomiast jezioro Głęboczko reprezentuje najbardziej pierwotny typ o czym świadczy najwyższa liczebność wskaźników oligo-mezotrofii i słabej eutrofii.