EN
The aim of the study was to learn about the character and dynamics of changes in the abundance of the catchable population of the signal crayfish, Pacifastacus leniusculus (Dana), the spiny-cheek crayfish, Orconectes limosus (Raf.), and the noble crayfish, Astacus astacus (L.), that all inhabit Lake Pobłędzie (northern Poland). During the study period of 1996 - 2005, the effectivity of crayfish catches conducted with Evo traps in the lake rose from 1.30 to 5.67 specimens trap⁻¹ night⁻¹. This indicates that crayfish abundance increased progressively. The noble crayfish was observed only in the 1999 - 2002 period and succumbed to growing pressure from both of the American species. Studies have excluded the existence of the crayfish “plague” caused by Aphanomyces astaci Schikora. The abundance of the signal crayfish, which was introduced in 1992, increased throughout the study period. The abundance of the spiny - cheek crayfish rose from 1999 to 2002. Although a slight decrease was noted in 2003, not until 2004 was a rapid decline noted in this species. A similarly dramatic decline has been noted since 2002 in the abundance of spiny-cheek crayfish in many other Polish waters. This was probably the result of an outbreak of an infectious disease particular to this species. The catch effectivity of signal crayfish (99.5% share of catches) in 2005 was 5.00 specimens trap⁻¹ night⁻¹ and was higher than the catch effectivity achieved with this species in Californian and Swedish lakes.
PL
Celem badań było poznanie charakteru i dynamiki zmian liczebności populacji łownych raka sygnałowego, Pacifastacus leniusculus (Dana), raka pręgowatego, Orconectes limosus (Raf.) i raka szlachetnego, Astacus astacus (L.), współbytujących w jeziorze Pobłędzie. Połowy kontrolne raków, przy użyciu pułapek typu „Ewo”, prowadzono w latach 1996 - 2005 (tab. 1). Przyjęto, że efektywność połowu mierzona ilością złowionych raków na pułapkę w ciągu nocy może być przybliżoną miarą ich zagęszczenia. Rak pręgowaty do 2002 r. powiększał swoją liczebność, a jego udział w połowach ogólnych sięgał 19,6%. W 2004 r. w jeziorze nastąpił gwałtowny spadek liczebności raka pręgowatego, pogłębiony jeszcze w 2005 r. (rys. 1), co zakłóciło obserwacje wzajemnej konkurencji pomiędzy dwoma amerykańskimi gatunkami. Rak sygnałowy znalazł w jeziorze dobre warunki i stale powiększał swoją liczebność (rys. 2). W 2005 r. jego udział w połowach ogólnych wynosił 95,5%, a efektywność połowów - 5,0 osobników pułapka⁻¹ noc⁻¹ i była wyższa od notowanej dla tego gatunku w jeziorach kalifornijskich i szwedzkich. Rak szlachetny występował w latach 1999 - 2002, a jego maksymalny udział w połowach ogólnych sięgnął 5,2%. Nie sprostał on konkurencji dwóch ekspansywnych gatunków amerykańskich. Badania występujących raków nie wykazały nosicielstwa „dżumy" raczej.