EN
Euphorbia pulcherrima Wild. 'Lilo' was grown in containers in 60% peat, 30% perlite and 10% clay (v/v) mixture, with different irrigation treatments based on soil water potential. Plants were watered at two levels of drought stress: -50 kPa or wilting. The treatments were applied at different stages of plant development for a month or soil was brought to the moisture stress only twice. Additionally, some plants were watered at -50 kPa during the entire cultivation period while the control plants were watered at -5 kPa. Plants were also kept at maximum possible moisture level (watering at -0.5 kPa) or c10se to it (-1.0 kPa) through the entire growing period. Soil water potential was measured with tensiometer. Drought stress applied during entire cultivation period or during the flushing stage caused significant reduction in transpiration and conductance of leaves. Stress applied during bract coloration stage had not as great effect on the stomatal conductance and transpiration of leaves as the similar stress applied during the flushing stage. High soil moisture increased stomatal conductance and transpiration rate, respective11y by 130% and 52% (flushing stage), and 72% and 150% (bract coloration stage) at maximum, compared to the control.
PL
Poinsecję (Euphorbia pulcherrima Wild.) 'Lilo' uprawiano w mieszaninie 60% torfu, 30% perlitu i 10 % ziemi gliniastej, stosując zróżnicowane nawadnianie oparte na pomiarze potencjału wodnego podłoża. Zastosowano dwa sposoby określania stresu suszy: potencjał wody w podłożu -50 kPa lub początkowe objawy więdnięcia roślin. Rośliny poddano 2-krotnemu przesuszeniu albo stres utrzymywano przez 1 miesiąc, zarówno w fazie krzewienia jak i wybarwiania. Dodatkowo część roślin nawadniano przy -50 kPa przez cały czas uprawy. Rośliny kontrolne nawadniano przy -5 kPa. Ponadto zastosowano poziomy wilgotności: maksymalny - zbliżony do po- jemnikowej pojemności wodnej (nawadnianie przy -0,5 kPa) przez cały czas uprawy oraz zbliżony do maksymalnego (nawadnianie przy -1,0 kPa) utrzymywany przez cały czas uprawy. Potencjał wody w podłożu mierzono przy pomocy tensjometrów. Stres suszy indukowany w fazie krzewienia zmniejszył drastycznie przewodnictwo szparkowe i transpirację liści, zwłaszcza utrzymywany od początku uprawy. Natomiast stres suszy wywołany w czasie wybarwiania przykwiatków nie wpłynął na tak wyraźny spadek przewodnictwa szparkowego i transpirację liści. Najsilniej na obniżenie powyższych wskaźników wpływał stres suszy -50 kPa utrzymywany przez cały czas uprawy. Intensywne nawadnianie, zarówno w fazie krzewienia się, jak i wybarwiania przykwiatków, wpłynęło na zwiększenie intensywności przewodnictwa szparkowego i transpiracji liści powodując ich wzrost w porównaniu do wartości kontrolnych, przy maksymalnie uzyskanych poziomach odpowiednio o: 130% i 52% (krzewienie się) i 72% i 150% (wybarwianie).