Możliwość zastosowania wybranych bioflawonów w kompleksowaniu glinu

• Autorzy: Dlugaszek M. , Graczyk A.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Glin jest pierwiastkiem szkodliwym dla organizmów żywych. Trwają prace zmierzające do znalezienia związku (związków), który byłby dobrym chelatorem tego pierwiastka. Przeprowadzono analizę porównawczą widm spektralnych rutyny, jednego z bioflawonoidów, w obecności jonów glinu, kadmu, ołowiu, żelaza (III), miedzi, cynku. Obserwowano przesunięcia pasm absorpcji, co pozwala przypuszczać, że rutyna tworzy związki przede wszystkim z glinem. Konieczne są dalsze badania, również ilościowe, prowadzone w warunkach zbliżonych do istniejących w organizmie człowieka.

EN

Aluminium is known to be toxic to living organisms. Research works are continued to find a compound (compounds) which should be an effective chelating agent. Analyses of the UV-VIS spectrum of rutin (bioflavonoid) with aluminium, cadmium, lead and bioelement ions were assessed. Changes in spectra were observed. The results obtained indicate that rutin may coordinate, especially with aluminium. Further studies of chelation efficacy under physiological conditions are necessary.

Słowa kluczowe

PL

olow; bioflawony; kompleksowanie; glin; biopierwiastki; kadm

• Wydawca: -
• Czasopismo: Biuletyn Magnezologiczny
• Rocznik: 2001
• Tom: 06
• Numer: 3
• Opis fizyczny: s.248-252,rys.,bibliogr.

Twórcy

autor

Dlugaszek M.

• Wojskowa Akademia Techniczna, ul.Kaliskiego 2, 00-908 Warszawa

autor

Graczyk A.

Bibliografia

• Fiejka M., Długaszek M., Graczyk A., Słowikowska M., Górska M. 2001. Wpływ deferoksaminy na zawartość biopierwiastków u zwierząt doświadczalnych poddanych intoksykacji glinem. Med. Dośw., 53: 101-106.
• Gomez M., Esparza J., Domingo J., Corbella J., Singh P., Jones M. 1998a. Aluminium distribution and exertion: a comparative study of a number of chelating agents in rats. Pharmacol. Toxicol., 82: 298-300.
• Gomez M., Esparza J., Domingo J., Corbella J., Singh P., Jones M. 1998b. Comparative aluminium mobilizing actions of deferoxamine and four 3-hydrxypiryd-4-ones in aluminium-loaded rats. Toxicology, 130:175-181.
• Hahris W., Berthon G., Day J., Exley Ch., Flaten T., Forbes W., Kiss T., Orving Ch., Zatta P.1996. Speciation of aluminium in biological systems. J. Toxicol. Environ. Health, 48: 543-568.
• Juqdaohisingh R., Reffitt D., Oldham C., Day J., Fifield L., Thompson R. 2000. Oligomeric but not monomeric silica prevents aluminum absorption in humans. Am. J. Clin. Nutr.,71: 944-949.
• Yokel R. 1994. Aluminum chelation: chemistry, clinical, and experimental studies and the search for alternatives to desferrioxamine. J. Toxicol. Environ. Health, 41: 131-147. Yokel R., Ackrill P., Burgess E., Day J., Domingo J., Flaten T., Savory J. 1996. Prevention and treatment of aluminium toxicity including chelation therapy: status and research needs. J. Toxicol. Environ. Health, 48: 667-683.