The effect of fenarimol on marker enzymes in rat liver in two-stages model of hepatocarcinogenesis

• Autorzy: Palut D. , Ludwicki J.K. , Wiadrowska B.

Warianty tytułu

PL

Wplyw fenarimolu na enzymy wskaznikowe w watrobie szczura w dwustopniowym modelu hepatokancerogenezy

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The two-stage model for the development of early markers of hepatocarcinogenesis was applied to assess the potential of fungicide fenarimol (α-(2-chlorophenyl)-α-(4-chlorophenyl)- 5-pirimidinemethanol) as a possible promoter in this process. In this experiment the rats were subjected to partial hepatectomy (to induce proliferation), followed by the single (50 mg/kg bw) dose of diethylnitrosoamine (DEN) (initiator) and then, followed by the 26 weeks exposure to fenarimol administered in the olive oil suspension (250 mg/kg daily). The activities of gamma- glutamyltransferase (GGTase), glucose-6-phosphatase (G-6-Pase) and alkaline phosphatase (APase) regarded as markers of early stages of hepatocarcinogenesis were measured biochemically and histochemically in the livers of exposed rats as well as in the respective positive and negative controls. Rats exposed to 2-acetylaminofluorene (2-AAF), instead of fenarimol, served as positive controls. It was found that in the full initiation/promotion regimen both 2-AAF and fenarimol induced the increase of GGTase activity in the liver and formation of GGTase-positive hepatocytes. However the exposure to fenarimol alone also increased GGTase activity, although this response was not observed in rats exposed to 2-AAF alone. The possible mechanisms and explanation for such types of responses were discussed, and conclusion has been drawn that fenarimol did not affect the rat hepatocarcinogenesis induced by PH and DEN.

PL

Zbadano wpływ fenarimolu na enzymy wskaźnikowe wczesnych zmian nowotworowych z zastosowaniem dwustopniowego modelu hepatokancerogenezy inicjowanej PH i DEN. Szczury, samce rasy Wistar poddane PH otrzymywały jednorazowo DEN (50 mg x kg mc.-1), a następnie fenarimol (250 mg x kg mc-1) przez 26 tygodni. Jako kontrolę pozytywną zastosowano 2-AAF (10 mg x kg mc-1), który wg piśmiennictwa w stosowanej dawce oddziaływuje w procesie hepatokancerogenezy na etapie promocji. Aktywność enzymów wskaźnikowych, tj. GGTazy, G-6-Pazy i APazy oznaczano metodami biochemicznymi i histochemicznymi w wątrobie szczurów badanych w porównaniu z grupami zwierząt stanowiących kontrolę pozytywną i negatywną. Stwierdzono, że zarówno fenarimol, jak i 2-AAF wzmagały aktywność GGTazy jak również powstawanie „pozytywnych" wysypek tego enzymu. Jednakże w odróżnieniu od 2-AAF podawanie szczurom samego fenarimolu wywoływało wzrost aktywności GGTazy potwierdzony następnie badaniami histochemicznymi. Uzyskane wyniki sugerują, że w opisanych warunkach doświadczalnych fenarimol w odróżnieniu od 2-AAF nie wzmagał na etapie promocji procesu hepatokancerogenezy inicjowanej u szczurów PH i DEN.

Słowa kluczowe

PL

szczury; nowotwory; enzymy watrobowe; zwierzeta laboratoryjne; aktywnosc enzymatyczna; hepatokancerogeneza; fenarimol; zmiany chorobowe; watroba

• Wydawca: -
• Czasopismo: Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
• Rocznik: 1997
• Tom: 48
• Numer: 3
• Opis fizyczny: s.205-216,rys.,fot.,wykr.,bibliogr.

Twórcy

autor

Palut D.

• Panstwowy Zaklad Higieny, 00-791 Warszawa, ul.Chocimska 24

autor

Ludwicki J.K.

autor

Wiadrowska B.