PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2009 | 49 | 4 |

Tytuł artykułu

Suppression of growth of Fusarium verticillioides Niren. using strains of Trichoderma harzianum from maize [Zea mays] plant parts and its rhizosphere

Warianty tytułu

PL
Ograniczenie wzrostu Fusarium verticillioides Niren. przy wykorzystaniu szczepow Trichoderma harzianum z czesci roslin kukurydzy [Zea mays] i ich rizosfery

Języki publikacji

EN

Abstrakty

EN
Three strains of Trichoderma harzianum (strain 1: IMI 380934; strain 2: IMI 380935; strain 3: IMI 380938) were compared for their ability to suppress radial growth of Fusarium verticillioides in vitro. Each Trichoderma strain was paired with the pathogen F. verticillioides on 9 cm Petri plates of acidified potato dextrose agar using three pairing methods. Varying growth suppression of pathogen by Trichoderma strains was rated and ratings were analysed using GLM Procedure of SAS. Growth inhibition of F. verticillioides by each of the T. harzianum strains was significantly different from control irrespective of pairing method (p = 0.01, R2 = 0.96). Higher inhibition of F. verticillioides was obtained by inoculating antagonist before pathogen even at p = 0.01. Mode of suppression includes mycoparasitism and competition for space and nutrients. Growth inhibition of pathogen differed significantly among (p > 0.0001) and within (p > 0.026) pairing methods. T. harzianum strain 1 had better suppression of pathogen than the other two strains when it was inoculated before the pathogen while T. harzianum strain 3 was better when pathogen and antagonist were inoculated simultaneously (p = 0.05). Different strains of T. harzianum could thus be employed as promising antagonists of F. verticillioides.
PL
Porównano trzy szczepy Trichoderma harzianum (szczep 1: IMI 380934; szczep 2: IMI 380935 i szczep 3: IMI 380938) pod względem ich zdolności ograniczania odśrodkowego wzrostu Fusarium verticillioides in vitro. Każdy szczep Trichoderma z zaszczepiono na płytki Petriego o średnicy 9 cm, z zakwaszoną pożywką agarowo-ziemniaczaną, stosując 3 metody. Stosując Procedurę GLM SAS uzyskano zróżnicowane ograniczenie wzrostu patogena przez szczepy Trichoderma. Inhibicja wzrostu prze każdy przez każdy ze szczepów T. harzianum różniła się istotnie od kontroli, niezależnie od wykorzystanej metody (p = 0,01, R2 = 0,96). Wyższą inhibicję F. verticillioides uzyskano w przypadku wcześniejszego zaszczepienia antagonisty niż patogena, nawet przy p = 0,01. Mechanizm ograniczenia wzrostu obejmował mykopasożytnictwo oraz konkurencję o miejsce i składniki pokarmowe. Inhibicja wzrostu patogena była różna pomiędzy (p > 0.0001) i w ramach (p > 0.026) zastosowanych metod. T. harzianum szczep 1 lepiej ograniczał wzrost patogena niż dwa pozostałe szczepy wtedy, gdy był zaszczepiony wcześniej niż patogen, podczas gdy T. harzianum szczep 3 okazał się lepszy, gdy patogena i antagonistę zaszczepiono jednocześnie (p = 0,005). Wobec powyższego różne szczepy T. harzianum mogą być wykorzystywane jako obiecujący antagoniści grzyba F. verticillioides.

Wydawca

-

Rocznik

Tom

49

Numer

4

Opis fizyczny

p.452-459,fig.,ref.

Twórcy

autor
  • Olabisi Onabanjo University, P.M.B. 2002, Ago-Iwoye, Ogun State, Nigeria
autor

Bibliografia

  • Ahmed A. S., Sanchez C., Candela E. M. 2000. Evaluation of induction of systemic resistance in pepper plants (Capsicum anuum) of Phytophthora capsici using Trichoderma harzianum and its relation with capsidiol accumulation. Eur. J. Plant Pathol. 106: 817-824.
  • Bunting E. S., Pain B. F., Phipps R. H., Wilkinson J. M., Gunn R. E. 1978. Forage Maize: Production and Utilization. Agricultural Research Council, London, 346 pp.
  • Campbell R. B. 1988. Biological control of microbial plant pathogens. Cambridge Univ. Press, Cambridge, 218 pp.
  • Deacon J. W., Berry L. A. 1992. Modes of action of mycoparasites in relation to biocontrol of soilborne plant pathogens. p. 157-165. In: "Biological Control of Plant Diseases" (E. S. Tjamos G. C. Papavizas R. J. Cook, eds.). Plenum Press, New York.
  • Howell C. R. 2003. Mechanism employed by Trichoderma species in the biological control of plant diseases: The history and evolution of current concepts. Plant Dis. 87: 4-10.
  • Julian A. M., Wareing P. W., Philips S. I., Medlock V. F. P., MacDonald M. V., Del Rio L. E. 1995. Fungal contamination and selected mycotoxins in pre- and postharvest maize in Honduras. Mycopathologia 129: 5-16.
  • Kedera C. J., Leslie J. F., Claflin L. E. 1992. Systemic infection of corn by Fusarium verticillioides. Phytopathology 82, p.118.
  • Marasas W. F. O. 1988. Medical relevance of mycotoxins in Southern Africa. Microbiol. Aliments Nutrition 6: 1-5.
  • Munkvold G. P., Desjardins A. E. 1997. Fumonisin in maize: Can we reduce their occurrence? Am. Phytopathol. Soc: Plant Dis. 81: 556-565.
  • Nelson P. E., Toussoun T. A., Marasas W. F. O. 1983. Fusarium Species, An Illustrated Manual for Identification. Pennsylvania State University, University Park, 167 pp.
  • Paavanen-Huhtala S., Avikainen H., Yli-Mattila T. 2000. Development of strain-specific primers for a strain of Gliocladium catenulatum used in biological control. Eur. J. Plant Pathol. 106: 187-198.
  • Sharma J. K., Sankaran K. V. 1988. Biocontrol of rust and leaf spot diseases. KFRI Scientific Paper No. 133. p. 1-23. In: "Biocontrol of Plant Diseases" (K. J. Mukerji K. L. Gary, eds.). Vol. II, CRC Press, Boca Raton, FL.
  • Smith D., Onions A. H. S. 1983. The comparison of some preservation techniques for fungi. Trans. Br. Mycol. Soc. 81: 535-540.
  • Sobowale A. A., Cardwell K. F., Odebode A. C., Bandyopadhyay R., Jonathan S. G. 2005. Growth inhibition of Fusarium verticillioides (Sacc.) Nirenberg by isolates of Trichoderma pseudokoningii strains from maize plant parts and its rhizosphere. J. Plant Protection Res. 45 (4): 249-266.
  • Sobowale A. A., Cardwell K. F., Odebode A. C., Bandyopadhyay R., Jonathan S. G. 2007. Persistence of Trichoderma species within maize stem against Fusarium verticillioides.Arch. Phytopathol. Plant Protect. 40 (3): 215-231.
  • Somasekhara Y. M., Anilkumar T. B., Siddarad A. H. 1996. Biocontrol of pigeon pea wilt Fusarium udum.Mysore J. Agric. 30: 159-163.
  • Soonthornpoct P., Trevathan L. E. G., Tomaso-Peterson M. 2000. Fungal occurrence, disease incidence and severity, and yield of maize symptomatic for seedling disease in Mississippi. Mycopathologia 150: 39-46.
  • Thrane C., Jensen D. F., Tronsmo A. 2000. Substrate colonization, strain competition, enzyme production in vitro, and biocontrol of Pythium ultimum by Trichoderma spp. isolates P1 and T3. Eur. J. Plant Pathol. 106: 215-225.
  • Tuite J. 1969. Isolation of bacteriophage and plant pathogenic actinomycetes, bacteria and fungi. p. 92-111. In: "Plant Pathological Methods. Fungi and Bacteria". Burgess Publishing Co., Minneapolis, MN, 239 pp.
  • Visconti A., Doko M. 1994. Survey of fumonisin production by Fusarium isolated from cereals in Europe. J. AOAC Intern. 77: 546-550.
  • Wells H. D. 1988. Trichoderma as a biocontrol agent. p. 71-82. In: "Biocontrol of Plant Diseases" (K. J. Mukerji K. L. Gary, eds.). Vol. 1, CRC Press, Boca Raton, FL.
  • Yates I. E., Meredith F., Bacon C. W., Jaworski A. J. 2000. Fusarium moniliforme production of fumonisin B1 suppressed by Trichoderma viride.J. Food Protect. 62: 1326-1332.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikatory

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.agro-article-dd48eb45-ca94-494f-909d-911a6f5eeb34
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.