PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
1999 | 29 | 2 |

Tytuł artykułu

Eubrachiella antractica [Quidor, 1906] [Copepoda]- levels of infection in selected fish species of the family Nototheniidae

Autorzy

Warianty tytułu

PL
Eubrachiella antractica [Quidor, 1906] [Copepoda]- stan zarazenia niektorych gatunkow ryb z rodziny Nototheniidae

Języki publikacji

EN

Abstrakty

EN
Infection levels of six fish species-representing the family Nothoteniidae-with external parasite Eubrachiella antarctica (Quidor, 1906) (Copepoda) were studied in the season of 1978/79. The prevalence and the intensity of infection of individual fish species on different fishing grounds of the Atlantic sector of Antarctic were determined. In addition the density analysis of the parasite occurrence on different parts of fish body was carried out as well as the relationship between the infection parameters and the body length of the studied fish species.
PL
W sezonie 1978/79, w trakcie IV Polskiej Morskiej Ekspedycji Antarktycznej na R/V „Profesor Siedlecki", prowadzono badania nad występowaniem pasożyta Eubrachiella antarctica (Quidor, 1906) na pięciu gatunkach ryb z rodziny Channichthyidae i sześciu gatunkach z rodziny Nototheniidae poławianych na łowiskach atlantyckiego sektora Antarktyki. Wyniki zapasożycenia ryb z rodziny Channichthyidae zostały opublikowane w 1986 roku (Sosiński i Janusz 1986). W niniejszej pracy przedstawiono wyniki badań nad ekstensywnością i intensywnością inwazji pasożytniczej na sześciu gatunkach z rodziny Nototheniidae. Ogółem przebadano 1290 ryb. Stwierdzono, że najbardziej zapasożycone były ryby z gatunku Dissostichus eleginoides (84,2% i 79,4% w zależności od łowiska) i Notothenia (Notothenia) rossi (59,4%). Stosunkowo dużym zapasożyce- niem charakteryzowała się Notothenia (Notothenia) neglecta (29,0%). Najmniej zarażone były ryby z gatunku Pagothenia hansoni (5,3%), Notothenia (Lepidonotothen) kempi (0,3% i 0,0% - w zależności od łowiska) oraz Patagonotothen brevicauda guntheri (1,0%). Najwyższą średnią intensywność zarażenia zanotowano u Notothenia (Notothenia) rossi (18,9 pasożyta na jedną zarażoną rybę), najmniejszą u Patagonotothen brevicauda guntheri (1,5). U Notothenia (Notothenia) rossi stwierdzono tendencję wzrostu intensywności zarażenia wraz z długością ryb. Analiza rozmieszczenia Eubrachiella antarctica na różnych częściach ciała ryb wykazała, że u gatunków o dużym zapasożyceniu 100% pasożytów umiejscowionych było w jamie gębowej, zaś u gatunków ryb o małym zapasożyceniu na płetwach.

Wydawca

-

Rocznik

Tom

29

Numer

2

Opis fizyczny

s.43-52, rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor
  • Instytut Rybactwa Morskiego, ul.Kollataja 1, 81-332 Gdynia
autor

Bibliografia

  • El Mehlawy M., J. Rokictó, M. Podolska, 1993: Occurence dynamics of Eubrachiella antarctica (Quidor, 1906) on Dissostichus eleginoides from South Georgia. Stud. Mat. Oceanol., 64, 3:291-296.
  • Fisher U., J.C. Hureau, 1985: FAO species identification sheets for fishery purposes. Southern Ocean. Vol. 2. Rome, CCAMLR-FAO: 233-470.
  • Kock ICH., 1979: Fischereibiologische Untersuchungen an Fischen. In: Antarktis – Expedition 1977/78 der Bundesrepublik Deutschland. Arch. Fisch. Wiss., 30,1: 69-?
  • Kock ICH., H. Möller, 1977: On the occurence of the parasitic copepod Eubrachiella antarctica on some Antarctic fish. Arch. Fisch. Wiss., 28:149-156.
  • Rokicki J., ICE. Skóra, 1986: Dynamika występowania Eubrachiella antarctica (Quidor, 1906) u Notothenia gibberifrons Lönnberg, 1905 [Dynamics of occurence of Eubrachiella antarctica (Quidor, 1906) in the Notothenia gibberifrons Lönnberg, 1905]. Wiad. Parazytol., 1, 32, 4:511-515. (In Polish).
  • Rokicki J., K. Zdzitowiecki, 1991: Dynamics sf Eubrachiella antarctica (Quidor, 1906) (Copepoda)occurrence in Notothenia rossi marmorata (Fisher, 1885). Acta Ichth. Piscat, 21, 2: 45-52.
  • Siegel V., 1980: Quantitative investigations on parasites of Antarctic channichthyid and nototheniid fishes. Meeresforschung 28, (1080), H. 2-3:146-156.
  • Siegel V., 1980a: Parasite tags for some antarctic channichthyid fish. Arch. Fisch. Wiss., 31, 2: 97-103.
  • Sosiński J., 1979: „Profesor Siedlecki" w IV Morskiej Ekspedycji Antarktycznej ["Profesor Siedlecki" in IV Marine Antarctic Expedition]. Tech. Gosp. Mor. 8 (338): 466-468. (In Polish).
  • Sosiński J., J. Janusz, 1986: The occurrence of the parasite Eubrachiella gaini Quidor, 1913 in Antarctic fishes of the family Chaenichthyidae. Acta Ichth. Piscat., 16,1: 87-105.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikatory

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.agro-article-da19d28b-4cae-4d90-944e-d4841ee75ea4
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.