Badania uprawowe dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum L.)

• Autorzy: Kordana S , Zalecki R.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Przeprowadzono doświadczenia polowe z terminami siewu, rozstawami rzędów, gęstościami siewu oraz nawożeniem mineralnym dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum L.). W oparciu o uzyskane wyniki stwierdzono, że najkorzystniejszym terminem siewu dziurawca jest okres jesienny. Ilość wysiewu nasion od 2 do 4 kg/ha oraz rozstawa rzędów od 30 do 40 cm nie powoduje istotnych różnic w wielkości plonu surowca. Na zwyżkę plonu dziurawca wpływa nawożenie mineralne, przy czym najaktywniejszym nawozem jest azot w połączeniu z fosforem i potasem. W II roku uprawy, w porównaniu do I-go, wzrasta plon surowca (średnio o 100%) oraz zawartość hiperycyny (średnio o 50%) i hiperozydu (średnio o 30%).

EN

Performed field investigations with times of sowing, rows spacing, seeds spacing and mineral fertilization demonstrated that the most advantageous period for time of sowing of Hypericum perforatum L. is autumn. The seed spacing in quantity 2-4 kg seeds for 1 ha and the row spacing of 30-40 cm does not cause any essential differences in the yields of raw material. The mineral fertilization has good influence for increasment crop of Hypericum perforatum L. The most effective fertilizer is nitrogen used with phosphorous and potassium. In the second year cultivation of Hypericum perforatum L. in comparison to the first year increasment yield of raw material (mean for 100%) and content of hypericine (mean for 50%) and hyperoside (mean for 30%).

Słowa kluczowe

PL

dziurawcowate; terminy siewu; rosliny lecznicze; Hypericaceae; Hypericum perforatum; dziurawiec zwyczajny; rozstawa rzedow; uprawa roslin; gestosc siewu; doswiadczenia polowe; nawozenie mineralne

• Wydawca: -
• Czasopismo: Herba Polonica
• Rocznik: 1996
• Tom: 42
• Numer: 3
• Opis fizyczny: s.144-150, tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Kordana S

• Instytut Roslin i Przetworow Zielarskich, ul.Libelta 27, 61-707 Poznan

autor

Zalecki R.

Bibliografia

• 1. BORATYŃSKA W.: Ziel. Biul. Inf. 1972, Nr 5,4.
• 2. CZABAJSKA W., DĄBROWSKA J., LUDOWICZ E.: Wiad. Ziel. 1986, Nr 5, 4.
• 3. DĄBROWSKA J.: Wiad. Ziel. 1983, Nr 1-2, 18.
• 4. DUDZIŃSKA A.: Biul. Inst. Przem. Ziel. 1961. Suplement. Prace agrotechniczne Ziel. Ośr. Dośw. „Herbapol” - Wyniki załata 1955-1959.
• 5. GOŁCZ L., CZABAJSKI T.: Wiad. Ziel. 1975, Nr 12, 2.
• 6. HEGI G.: Illustr. Flora von Mittel-Europa, Vol. V. München 1925.
• 7. HORAK G.: Biul. Inst. Rośl. Ziel. 1958, Nr 4, 340.
• 8. LIPIŃSKA B., LUDWICKIH.: Acta Polon., Pharm. 1966, 23, 135.
• 9. LUTOMSKI J.: Wiad. Ziel. 1994, Nr 5, 7.
• 10. NEUWALD F.: Arch. Pharm. 1955, 38, 288.
• 11. OŻAROWSKI A.: Wiad. Ziel. 1981, Nr 2, 7.
• 12. SZAFER W., KULCZYŃSKI S., PAWŁOWSKI B.: Rośliny polskie, Warszawa 1953.
• 13. TUROWSKA J. i wsp.: Ziel. Biul. Inf. 1961, Nr 11, 1.
• 14. ZAŁĘCKI R.: Wiad. Ziel. 1984, Nr 2-3, 1.