PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Czasopismo

2005 | 58 | 2 |

Tytuł artykułu

Use of molecular and conventional techniques to identify and analyze genetic variability of Rhizoctonia spp. isolates

Treść / Zawartość

Warianty tytułu

PL
Zastosowanie metod molekularnych i konwencjonalnych do identyfikacji i analizy zroznicowania genetycznego izolatow Rhizoctonia

Języki publikacji

EN

Abstrakty

EN
In this study the pathogenicity of Rhizoctonia spp. isolates towards wheat seedlings in laboratory and greenhouse conditions was evaluated. In both experiments seven features were examined: plant height, roots weight, the percentage of infected stems and leaf sheaths and also the degree of stem and leaf sheaths infection. Isolates R1, R29, R39 and R59 were the most pathogenic. Percentage of infected stems ranged from 25.3 to 82.5 and roots from 35 to 82.3. The amplification of internal transcribed spacer regions (ITS1 and ITS2) between 18S, 5.8S and 28S rRNA genes and sequence analysis of these regions have been shown to be sufficiently variable to resolve two Rhizoctonia species. Random amplified polymorphic DNA (RAPD) was used to assess genetic variability among isolates. The suitability of RAPD method for isolates differentiation at intraspecific level was shown. Using seven arbitrary primers in polymerase chain reaction (PCR) thirty-three RAPD markers were generated. Clustering analysis from RAPD data resolved two groups of R. cerealis isolates at the 36% similarity level. Moreover, significant associations between molecular markers and pathogenicity of R. cerealis isolates were found.
PL
W prezentowanych badaniach oceniano patogeniczność izolatów Rhizoctonia spp. w stosunku do siewek pszenicy w warunkach laboratoryjnych i szklarniowych. W obu doświadczeniach badano 7 cech: wysokość roślin, masę korzeni, procent porażonych łodyg i pochew liściowych oraz stopień porażenia łodygi i pochwy liściowej. Najbardziej patogeniczne okazały się izolaty R1, R29, R39 i R59. Procent porażonych łodyg mieścił się w zakresie od 25.3 do 82.5, a procent porażonych korzeni od 35 do 82.3. Wykazano, że amplifikacja wewnętrznych transkrybowanych sekwencji rozdzielających (ITS1 i ITS2) geny kodujące 18S, 5.8S i 28S rRNAoraz analiza sekwencyjna tych regionów wystarczyły do rozróżnienia dwóch gatunków rodzaju Rhizoctonia. Losowo amplifikowany polimorficzny DNA (RAPD) wykorzystano do oceny zróżnicowania genetycznego między izolatami. Potwierdzono użyteczność metody RAPD w różnicowaniu izolatów na poziomie wewnątrzgatunkowym. Po zastosowaniu siedmiu losowych starterów w łańcuchowej reakcji polimerazy (PCR) uzyskano 33 markery RAPD. W wyniku analizy klasterów danych uzyskanych w reakcjach RAPD wyodrębniono dwie grupy izolatów R. cerealis na poziomie podobieństwa równym 36%. Ponadto, znaleziono istotne związki pomiędzy markerami molekularnymi a patogenicznością izolatów R. cerealis.

Wydawca

-

Czasopismo

Rocznik

Tom

58

Numer

2

Opis fizyczny

p.19-32,fig.,ref.

Twórcy

autor
  • Department of Phytopathology, The University of Agriculture, Dabrowskiego 159, 60-594 Poznan, Poland
autor
  • Department of Phytopathology, The University of Agriculture, Dabrowskiego 159, 60-594 Poznan, Poland
  • Department of Mathematical and Statistical Methods, The University of Agriculture, Wojska Polskiego 28, 60-637 Poznan, Poland

Bibliografia

  • Altschul S. F., Thomas L. M., Schaffer A. A., Jinghui Z., Zheng Z., Webb M. and Lip man D. J., 1997. Gapped BLAST and PSI-BLAST: a new generation of protein database search programs. Nucl. Acids Res., 25: 3389-3402.
  • Augustin C., Ulrich K., Ward E. and Werner A., 1999. RAPD-Based Inter- and Intravarietal Classification of Fungi of the Gaeumannomyces-Phialophora Complex. J. Phytopathology, 147: 109-117.
  • Balesdent M. H., Jedryczka M., Jain L., Mendes-Pereira E., Bertrandy J. and Rouxel T., 1998. Conidia as a substrate for internal transcribed spacer-based PCR identification of members of Leptosphaeria maculans species complex. Phytopathology, 88(11): 1210-1217.
  • Bruns T. D., White T. J. and Taylor J. W., 1991. Fungal molecular systematics. Ann. Rev. Ecol. Syst., 22: 525-564.
  • Caliński T., 1970. Wielozmienna analiza wariancji i pokrewne metody wielowymiarowe.(Multivariate analysis of variance and other multivariate methods) Materiały Kursu Szkoleniowego PTB i Wydziału V PAN, Warszawa.
  • Cooke D. E. L. and Duncan J. .M., 1997. Phylogenetic analysis of Phytophthora species based on ITS1 and ITS 2 sequences of the ribosomal RNA gene repeat. Mycol. Res., 101 (6): 667-677.
  • Cooke D. E. L., Kennedy D. M., Guy D. C., Russell J., Unkles S. E. and Duncan J. M., 1996. Relatedness of Group I species of Phytophthora as assessed by randomly amplified polymorphic DNA (RAPDs) and sequences of ribosomal DNA. Mycol. Res., 100 (3): 297-303.
  • Crawford A. R., Bassam B. J., Drenth A., Maclean D. J. and Irwin J.A. G., 1996. Evolutionary relationships among Phytophthora species deduced from r DNA sequence analysis. Mycol. Res., 100(4): 437-443.
  • Goodwin P. H. and Ann is S. L., 1991. Rapid identification of genetic variation and pathotype of Leptosphaeria maculans by random amplified polymorphic DNA assay. Appl. Environ. Microbiol., 57: 2482-2486.
  • Hollins T. W., Jellis G. J. and Scott P. R., 1985. Sharp eyespot of cereals and Rhizoctonia of potato. [In:] Ecology and Management of Soilborne Plant Pathogens.C. A. Parker (ed), Amer. Phytopathol. Soc., St. Paul, pp. 34-35.
  • Irzykowski W., Sun J., Li Q., Gao T., Hou S., Águedo A., Jędryczka M., 2004. DNA polymorphism in Sclerotinia sclerotiorum isolates from oilseed rape in China. IOBC Bulletin, 27 (10): 67-76.
  • Lipps P. E. and Herr L. J., 1982. Etiology of Rhizoctonia cerealis in sharp eyespot of wheat. Phytopathology, 72: 1574-1577.
  • Mardia K. V., Kent J. T. and Bibby J. M., 1979. Multivariate analysis. Academic Press, London.
  • Mazzola M. Smiley R. W., Rovira A. D. and Cook R. J., 1996. Characterisation of Rhizoctonia isolates, disease occurrence and management in cereals. [In:] Rhizoctonia species: Taxonomy, Molecular Biology, Ecology, Pathology and Disease Control. B. Sneth (ed), Kluwer Academic Publishers, Netherlands, pp. 259-267.
  • Nei M. and Li W. H., 1979. Mathematical model for studying genetic variation in terms of restriction endonucleases. Proc. Acad. Sci., USA 76: 5269-5273.
  • Nicholson P. and Parry D. W., 1996. Development and use of a PCR assay to detect Rhizoctonia cerealis, the cause of sharp eyespot in wheat. Plant Path., 45: 872-883.
  • Pasqual C. B., Toda T., Raymondo A. D. and Hyakumachi M., 2000. Characterization by conventional techniques and PCR of Rhizoctonia solani isolates causing banded leaf sheath blight in maize. Plant Path., 49: 108-118.
  • Peltonen S., Jalli M., Kammiovirta K. and Karjalainen R., 1996. Genetic variation in Drechslera teres populations as indicated by RAPD markers. An. Appl. Biol., 128: 465-477.
  • Pitt D., 1964. Studies on sharp eyespot disease of cereals. Ann. Appl. Biol., 54: 77-89.
  • Sneh B., Burpee L. and Ogoshi A. 1991. Identification of Rhizoctonia species. APS Press, St. Paul, pp. 36.
  • Soller M., Brody T. and Genizi A., 1976. On the power of experimental designs for the detection of linkage between marker loci and quantitative loci crosses between inbred lines. Theor. Appl. Genet., 47: 35-39.
  • Stern R. E. and Jones J. P., 1978. Sharp eyespot of wheat in Arkansas caused by Rhizoctonia solani. Plant Dis. Rep., 62:56-60.
  • Sun G., Bond M., Nass H., Martin R. and Dong Z., 2003. RAPD polymorphisms in spring wheat cultivars and lines with different level of Fusarium resistance. Theor. Appl. Genet., 106: 1059-1067.
  • Thompson J. D., Gibson T. J., Plewniak F., Jeanmougin F. and Higgins D. G., 1997. The ClustalX windows interface: flexible strategies for multiple sequence alignment aided by quality analysis tools. Nucl. Acids Res., 24: 4876-4882.
  • Van der Hoeven E. P. and Bollen G. J., 1980. Effect of benomyl on soil fungi associated with rye. I. Effect on the incidence of sharp eyespot caused by Rhizoctonia cerealis. Neth. J. Pl. Pathol., 86: 163-180.
  • Williams J. G.K., Kubelik A. R., Livak K.J., Rafalski J.A. and Tigney S.V., 1990. DNA polymorphisms amplified by arbitrary primers are useful as genetic markers. Nucleic Acids Res., 18: 6531-6535.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikatory

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.agro-article-d8289846-2689-42e8-844b-f331856a2632
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.