EN
Antifungal activity of water soluble exudates of pea leaves was assayed. Exudates of different nodal leaves were collected by dipping them in sterilized distilled water for different length of time and conidial germination of four non-pathogenic to pea fungi (Alternaria solani, Curvularia lunata, Helminthosporium penniseti and H. echinocloa) and one pea pathogenic to pea fungus (Erysiphe pisi) was observed in the collected exudates. The leaf exudates inhibited differently conidial germination and A. solani and C. lunata were found highly susceptible. Conidial germination on exudate-depleted pea leaves showed better germination of E. pisi than on non-depleted leaves. Bipolar germination was the highest on II and III nodal leaves dipped in distilled water for 18 h while after 24 h it was the highest on I nodal leaves following dipping in distilled water. Similarly, conidial germination of E. pisi was observed on different nodal leaves of pea of different age. It was very clear that young leaves did not support germination at all and on the same nodal leaves conidia germinated after the leaves became older. No germination was observed on less than 20-day-old leaves. Moreover, 30-day-old leaves were found to be highly susceptible as bipolar germination of E. pisi conidia was maximum on such leaves and did not increase with aging.
PL
Testowano przeciwgrzybową aktywność rozpuszczalnych w wodzie wydzielin liści grochu. Wydzieliny różnych liści wytwarzanych przy węzłach były zbierane poprzez zanurzanie ich w sterylizowanej wodzie destylowanej na różny okres czasu i obserwowano kiełkowanie konidiów grzybów niepatogenicznych dla grochu (Aletrnaria solani, Curvularia lunata, Helminthosporium penniseti i H. echinocloa). Wydzieliny liści w rozmaity sposób inhibitowały kiełkowanie konidiów, a A. solani i C. lunata okazały się wysoce wrażliwe. Kiełkowanie konidiów E. pisi było lepsze na liściach grochu pozbawionych wydzielin. Dwubiegunowe kiełkowanie było najwyższe na II i III liściach węzłowych zanurzonych w destylowanej wodzie na 18 godzin, podczas gdy po 24 godzinach było najwyższe na I liściach węzłowych. Podobnie, kiełkowanie konidiów E. pisi było obserwowane na różnych liściach węzłowych grochu różnego wieku. Było jasne, że na młodych liściach kiełkowanie nie występowało, a na tych samych węzłowych liściach konidia kiełkowały wraz ze wzrostem ich wieku. Nie obserwowano kiełkowania na liściach węzłowych młodszych niż 20-dniowe. Ponadto wykazano, że 30-dniowe liście były wysoce wrażliwe, gdyż dwubiegunowe kiełkowanie konidiów E. pisi było maksymalne i nie zmieniało się wraz z ich starzeniem się.