PL
Zasady formułowania koncepcji polityki przestrzennej państwa wynikają z systemowych uwarunkowań i strategicznych celów polskiej transformacji ustrojowej. Jej głównym wyznacznikiem na przełomie XX i XXI wieku będę globalne wyzwania cywilizacyjne, europejskie procesy integracyjne oraz kształtowanie gospodarki rynkowej i tworzenie demokratycznego państwa zdecentralizowanego. Najważniejszym następstwem ich oddziaływania na procesy przekształceń polskiej przestrzeni będzie z jednej strony stały wzrost ich współzależności z rozwojem społeczno-gospodarczym i coraz silniejsze powiązania międzynarodowe, z drugiej zaś narastająca niepewność przewidywania przyszłości. W tej sytuacji skutecznym narzędziem kształtowania i realizacji polityki przestrzennej państwa może być jedynie długookresowe planowanie strategiczne oparte na ciągłym monitorowaniu, diagnozowaniu oraz scenariuszowym prognozowaniu i projektowaniu przyszłości. W demokratycznym państwie społecznej gospodarki rynkowej jej strategicznym celem powinno być równoważenie rozwoju poprzez kształtowanie ładu zintegrowanego, w którym ład społeczny, ekonomiczny, ekologiczny i przestrzenny wzajemnie warunkują się tworząc spójną całość rozwoju i przestrzennego zagospodarowania kraju, regionów, miast i osiedli. Ten model postępowania planistycznego stanowi podstawę metodologiczną formułowania koncepcji polityki przestrzennego zagospodarowania kraju, które zgodnie z ustawą o zagospodarowaniu przestrzennym jest głównym ogniwem całego systemu polityki przestrzennej państwa. Koncepcja ta, sygnowana symbolem „Polska 2000 Plus", formułuje warunki, cele i kierunki przekształceń strukturalnych polskiej przestrzeni oraz jej otwarcie na integrującą się przestrzeń europejską.
EN
The articles presents underlying principles of national policy making in the area of physical planning. It makes primary references to the existing Physical Planning Act and estimated impact of transition on physical planning approach. Consequently, methods and techniques of physical planning on a national level have been discussed. Defined in the relevant legislation, they are ultimate guidelines for policy makers. The article also discusses major findings of physical planning studies carried out in the Central Planning Office (Kołodziejski 1995a). They point out to the necessity to reformulate physical planning policies in the face of major transformation in the country. A long term goal and basic methodology have been proposed for this policy area: if this is going to be promoting sustainable development then this can be achieved with strategic planning based on the integrated order paradigm. The role, function and character have been defined of what is referred to as „Poland 2000 Plus" physical planning scheme. According to the legislation, it is the critical instrument of information management, co-ordination, negotiation, promotion and education in national physical planning in Poland. The “Poland 2000 Plus" scheme is a practical implementation of the general principles of policymaking in physical planning discussed in the article. The fundamental technique used in the scheme is the so called national physical planning grate which is a reflection of the structure of physical planning where regulation and actual process working in parallel trigger and generate continuous change in the physical set-up of the whole country, its regions, cities and city districts.