EN
The dynamics of Fe, Mg, Ca, Zn, Cu, Mn, Co, Cd and Pb were investigated in the nestlings of House Martins Delichon urbica, nesting in a rural landscape. Concentrations of iron rose significantly in nestlings during development in the nest, while levels of magnesium rose until days 10-12, but were decreasing at the end of development. Concentrations of calcium showed no changes besides a fall in the liver in the first days of the lives of the nestlings. Zinc accumulated mainly in the liver. The concentration of copper fell in the initial period, and this element was subsequently accumulated in the liver. Manganese was accumulated initially in the liver and later also in the rest of the body. This was attested to by an increase in concentrations outside the liver in the last week of development in the nest Cobalt was stored in relatively large amounts in the liver (mean 2.3 ppm dw), while it was maintained at a steady and lower level outside the liver (mean 0.65 ppm dw). Mean concentrations of cadmium (1.8-3.8 ppm dw) and lead (over 20 ppm dw) did not change with age, and were relatively high. Absolute amounts of all the studied elements rose with the age of the nestlings.
PL
Podatność ptaków na zanieczyszczenie środowiska jest różna i zależy od stopnia zanieczyszczenia i aktualnie działających czynników środowiskowych oraz kondycji fizjologicznej i wieku ptaka oraz jego sytuacji ekologicznej w środowisku (Stickel 1975). Uruchomienie chlorowcopochodnych pestycydów z tłuszczu w ciele do krwi ptaków podczas różnych czynności fizjologicznych (Stickel 1975) jest dobrym przykładem wzajemnych związków reakcji na zanieczyszczenia. Ptaki są szczególnie dobrym wskaźnikiem zanieczyszczeń atmosfery, z powodu wysokiej sprawności układu oddechowego. Koncentracje metali toksycznych u ptaków miejskich wykorzystano do wyznaczania poziomu zanieczyszczeń powietrza w miastach (Getz et al. 1977, Hutton, Goodman 1980). Podobne badania na dymówkach i szpakach wykorzystano do określenia poziomu ołowiu i kadmu pochodzących z zanieczyszczeń spalinowych (Grue et al. 1984, 1986). Zmiany w populacjach ptaków podczas ich rozwoju gniazdowego odgrywają istotną rolę w monitoringu pierwiastków toksycznych i śladowych. Celem pracy było zbadanie dynamiki wybranych pierwiastków (Fe, Mg, Ca, Zn, Cu, Mn, Co, Cd, Pb) u piskląt oknówki Delichon urbica gnieżdżących się kolonijnie w krajobrazie wiejskim, pod mostem na rzece, będącym odcinkiem szosy, 15 km na płd.-zach. od Białegostoku. Oknówki żerowały nad polami uprawnymi, na których stosowano nawozy sztuczne i środki ochrony roślin. Tereny te sąsiadowały z zakładem przetwórstwa paszowego, w pobliżu którego zanotowano podwyższone stężenie ołowiu i kadmu i gdzie licznie rozwijały się muchówki. Zawartość pierwiastków oznaczono przy pomocy spektrofotometrów absorpcji atomowej metodą płomieniową i bezpłomieniową. Koncentracja (ppm dw) i zawartość absolutna żelaza rosły podczas rozwoju oknówek (rye. 1). Stężenie magnezu w wątrobie rosło do 9 dnia, po czym do końca pobytu piskląt w gnieździe utrzymywało się prawie na stałym poziomie. Stężenie magnezu w ciele poza wątrobą nie zmieniało się do 10 dnia, po czym istotnie malało do końca rozwoju (rye. 2A, B). Bezwzględna zawartość magnezu wzrastała w ciągu całego okresu rozwoju (ryc. 2C, D). Absolutna ilość wapnia rosła zarówno w wątrobie, jak i poza nią, a jego stężenie nie wykazywało zmian, poza wyraźnym spadkiem w wątrobie w pierwszych dniach życia piskląt (ryc. 3). Cynk był kumulowany w wątrobie, szczególnie w pierwszych dniach rozwoju, zaś jego bezwzględna ilość istotnie rosła (ryc. 4). Absolutna zawartość miedzi wzrastała, zaś stężenie początkowo wyraźnie malało (ryc. 5). Najwyższy poziom miedzi był więc u piskląt najmłodszych, po czym odkładała się ona w wątrobie do końca rozwoju gniazdowego. Zawartość bezwzględna manganu rosła, zaś jego stężenie w wątrobie wyraźnie malało w pierwszych dniach rozwoju (ryc. 6). Mangan gromadzony był więc początkowo w wątrobie, a dopiero w późniejszym okresie także w innych organach, o czym świadczył wyższy poziom jego stężenia w ciele poza wątrobą w ostatnim tygodniu rozwoju gniazdowego. Kobalt magazynowany był w wątrobie; jego steżenie było tam stosunkowo wysokie (2.3 ppm dw) i nie zmieniało się podczas rozwoju gniazdowego, zaś poza wątrobą notowano niewielki spadek w pierwszych dniach (ryc. 7A, B). Stężenie kadmu w wątrobie malało z wiekiem, zaś w ciele poza wątrobą nie zmieniało się. Całkowita ilość kadmu rosła z wiekiem (ryc. 8). Względna ilość ołowiu była wysoka i nie zmieniała się w wątrobie, a w ciele poza wątrobą rosła. Absolutna ilość tego metalu także rosła (ryc. 9). Zmiany koncentracji żelaza u piskląt oknówek potwierdzają tezę Underwooda (1971), według której zawartość żelaza wzrasta podczas rozwoju gniazdowego, z powodu wzrostu zawartości mioglobiny mięśniowej związanej z żelazem. Wzrost absolutnej zawartości wapnia u rosnących oknówek wiązał się z postępującym rozwojem kości i procesem kostnienia szkieletu. W związku z tymi procesami i rozwijającym się też procesem pigmentacji piór, wzrasta u piskląt ogólna zawartość cynku i miedzi (Underwood 1971), co potwierdziło się u badanych w tej pracy oknówek. Stosunkowo wysokie stężenia kadmu u badanych piskląt były prawdopodobnie związane z tym, że tereny żerowiskowe oknówek pokrywały się z polami uprawnymi, na których stosuje się nawozy sztuczne i środki ochrony roślin oraz sąsiadowały z zakładem przetwórstwa paszowego, gdzie zanotowano podwyższone koncentracje kadmu i ołwiu. Stężenia kadmu i ołowiu były u badanych piskląt stosunkowo wysokie, co mogło wiązać się dodatkowo także z ruchem samochodowym w bezpośrednim sąsiedztwie kolonii, a także z faktem, że oknówki gnieździły się bezpośrednio pod mostem, gdzie ciężki ołów opadał. Dzięki zdolności akumulowania pierwiastków, oknówki uczestniczą w krążeniu materii wewnątrz ekosystemu orez w redystrybucji metali na zewnątrz, w wyniku migracji. Wyniki badań wskazują, że zmiany zawartości niektórych pierwiastków (Fe, Mg, Ca, Cu, Mn) u piskląt są związane z rozwijającymi się w tym czasie procesami fizjologicznymi: kształtowaniem się wskaźników hematologicznych, rozwojem przewodu pokarmowego i organów magazynujących, wzrostem mięśni i kości, rozwojem piór. Natomiast stężenie toksycznych metali ciężkich (Cd, Pb) u rosnących piskląt jest bezpośrednio związane ze stopniem ich koncentracji w środowisku.