EN
Research was carried out in the years 1988,1989 and 1992 in a colony of House Martins with around 100 nests situated under a bridge on the river Narew near the town of Białystok. No correlation was found between the mean day temperature or humidity and the number of eggs laid, hatching success and fledging success. Recorded in 1989 - but not in 1988 - was a directly proportional relationship between values for hatching success or fledging success and clutch size. The indexes for the rate of increase (K) amounted to 0.159 in 1988 and 0.234 in 1989. The asymptotes for body mass obtained by nestlings amounted to 25.4 g and 24.9 g respectively. The time interval for the increase in body mass from 10 to 90% of the asymptotic mass was 6.6 days in 1988 and 6.4 days in 1989. Studies carried out in 1988 and 1989 focussed on 59 House Martins hatched from 14 nests in the earlier year and 77 from 20 nests in the later one. The proportions in the two years which died prior to the first flight from the nest was 28.1% in 1988 and 41.5% in 1989. A decline in nestling mortality was noted in 1989 with greater clutch size. 1989 mortality in the first brood was 53.1 %, while that in the second brood was 24.2%.
PL
Jaskółki (Hirundinidae) są grupą ptaków o wyraźnie odmiennym typie ekologicznym w stosunku do innych dziuplaków - gniazdowników. Są uzależnione w szczególny sposób od zasobów pokarmowych, ponieważ zdobywają pokarm wyłącznie w powietrzu. Zasoby te są zaś często niewystarczające ze względu na uzależnienie występowania owadów latających od pogody (Bryant 1975). W związku z tym inny jest u jaskółek, w porównaniu z wieloma dziuplakami-gniazdownikami, rozwój stałocieplności i kształtowanie się procesów termoregulacyjnych. Celem pracy było zbadanie liczby złożonych jaj, sukcesu klucia, sukcesu lęgowego oraz tempa wzrostu i śmiertelności piskląt w warunkach klimatycznych północno-wschodniej Polski, gdzie takich badań nie prowadzono. Drugim celem było poznanie zależności przebiegu biologii rozrodu oknówek od czynników atmosferycznych. Opracowania dotyczące tych zagadnień u tego gatunku są nieliczne. Jedynie Bryant (1973, 1975) badał biologię lęgową oknówek w za-leżności od dostępu zasobów pokarmowych w powietrzu. Badania prowadzono w latach 1988, 1989 i 1992 na terenie kolonii oknówek złożonej z około 100 gniazd, zlokalizowanej pod mostem na rzece Narew, koło miejscowości Bokiny, ok. 15 km na płd.-zach. od Białegostoku. Most ten ma średni stopień nasilenia ruchu pojazdów. Żerowiska oknówek znajdowały się nad łąkami i polami uprawnymi. Ponadto zbierały one pokarm na terenie pobliskiego zakładu przetwórstwa paszowego, gdzie masowo lęgły się muchówki, będące ważnym pokarmem oknówek (Bryant 1975). Badano następujące parametry ekologii lęgowej oknówki: sukces kłucia (procent piskląt wyklutych w stosunku do liczby złożonych jaj w gnieździe), sukces lęgowy (procent piskląt, które przeżyły do wylotu w stosunku do liczby piskląt wyklutych w gnieździe), śmiertelność piskląt (procent piskląt padłych w danym dniu rozwoju w stosunku do liczby piskląt wyklutych we wszystkich gniazdach). Terminy składania jaj różniły się w poszczególnych sezonach. Nie stwierdzono istotnych korelacji między średnią temperaturą dnia i wilgotnością, a liczbą złożonych jaj, również w okresie poprzedzającym o 10 dni składanie jaj. Zniesienie w badanej kolonii składało się z 2 - 5 jaj składanych w odstępach najczęściej 1 - 2-dniowych. Długość okresu składania jaj wynosiła 2 - 6 dni w zależności od wielkości lęgu. Przeciętna wielkość jaja wynosiła 19.1 x 13.1 mm, przy czym jego długość wahała się w granicach 16.0 - 20.7 mm, a szerokość - od 12.0 do 14.0 mm. Masa jaj wynosiła średnio 1.8 g (tab. 1). Wysiadywanie trwało 14 - 20 dni (1988) i 12 - 20 dni (1989); średnio 17.1 dni (1988) i 15.3 dni (1989). U oknówek nie stwierdzono zależności sukcesu klucia i sukcesu lęgowego od temperatury i wilgotności. W roku 1989 stwierdzono wprost proporcjonalną zależność sukcesu kłucia od wielkości lęgu (ryc. 1), natomiast w roku 1988 korelacji istotnej pomiędzy tymi parametrami nie było. Statystycznie istotną korelację stwierdzono natomiast pomiędzy sukcesem lęgowym i wielkością lęgu w r. 1989 (ryc. 2). Krzywa wzrostu masy ciała oknówek podczas rozwoju gniazdowego przebiegał w obydwu latach badań odmiennie (ryc. 3, 4). Okres od 1 do 7 dnia życia charakteryzował się intensywnym przyrostem masy ciała. Drugi okres wolniejszego przyrostu masy trwał do ok. 13 dnia życia piskląt, przy czym w sezonie 1988 był on wolniejszy. Trzeci okres - do 18 dnia, w którym masa ciała wzrastała powoli. W 1988 roku do końca pobytu piskląt w gnieździe masa ciała utrzymywała się na względnie stałym poziomie (ryc. 3), a w sezonie 1989 tu przed wylotem nieznacznie malała (ryc. 4). Spośród 59 (1988) i 77 (1989) oknówek wyklutych w 14 (1988) i 20 (1989) gniazdach zginęło do wylotu z gniazda 28.1% (1988) i 41.5% (1989) piskląt (ryc. 6). W roku 1989 zanotowano spadek śmiertelności piskląt w miarę wzrostu wielkości lęgu. W lęgu I śmiertelność piskląt wynosiła 53.1%, a w II - 24.2% (1989). W 1988 roku powtórnych lęgów nie stwierdzono. Przebieg krzywej wzrostu oknówek był zbliżony do kształtu krzywych wzrostu różnych gatunków Passeriformes (Portmann 1955), np. dymówki Hirundo rustica (Kuźniak 1967) i brzegówki Riparia riparia (Marsh 1979). Podobny był równie przebieg krzywej wzrostu u oknówek badanych przez Bryanta (1975). Tempo wzrostu oknówek jest z wiązane z etapami ich rozwoju gniazdowego: szybki wzrost w pierwszym okresie życia (pisklęta są w tym czasie ogrzewane), a następnie u starszych piskląt - wolniejszy przyrost masy ciała z powodu wykorzystywania znacznej ilości pokarmu na koszty termoregulacji (Ricklefs 1969, O'Connor 1978 a,b). Tempo wzrostu piskląt oknówek badanych w tej pracy było niższe od tempa wzrostu piskląt innych gatunków gniazdowników Passeriformes o zbliżonej masie ciała (Ricklefs 1968, 1969). Pisklęta oknówek badane w tej pracy, które wykluły się na początku czerwca, przebywały w gnieździe dłużej (średnio o 3 - 4 dni) w porównaniu z tymi, które kluły się w pierwszej połowie lipca. Było to zgodne z wynikami badań Bryanta (1975) i prawdopodobnie spowodowane jest pomocą młodych jaskółek z pierwszego lęgu w karmieniu piskląt wyklutych później. Większość zależności badanych w obydwu pracach ma zbliżony charakter pomimo znacznej odległości dzielącej badane populacje, co może świadczyć o tym, że są to pewne określone prawidłowości charakterystyczne dla tego gatunku. Natomiast wykazane różnice mogły być spowodowane zastosowaniem różniących się metod badawczych, znacznymi różnicami warunków klimatycznych i różnym stopniem zanieczyszczenia środowiska. Śmiertelność piskląt oknówek badanych przez Bryanta (1975), związana głównie z niedoborem pokarmu, była niska (5.8%) w porównaniu z analogicznymi wartościami uzyskanymi w tej pracy (28.1%: 1988, 41.5%: 1989). Większą śmiertelność badanych w tej pracy jaskółek można tłumaczyć chemicznymi skażeniami środowiska, w którym się gnieździły i żerowały, co wpływało niekorzystnie na ich rozwój.