EN
The primary production of littoral algae was characterized by periodical high intensity, with a maximum in summer (0.204 g C m-2 24 h-1 phytobenthos and 2.77 g C m-2 24 h-1 phytoplankton). The investigation results support the hypothesis that in certain environmental conditions, besides ecological competition between the algae, the phytobenthos and phytoplankton communities are mutually enriched with species. The more labile phytoplankton communities, however, have a greater effect on the quality of the water in the studied reservoir than have the communities of phytobenthos.
PL
Badania prowadzono (maj-październik 1992 r.) w litoralu zbiornika zaporowego (ryc. 1), wzdłuż transektu głębokości od 0.2-2.0 m (ryc. 2, 3). Dokonano oceny: zawartości chlorofilu ɑ (ryc. 5, 6), wielkości produkcji pierwotnej w cyklu dobowym zbiorowisk fitobentosu (ryc. 4, 7) i fitoplanktonu w wodzie (ryc. 8). Uwzględniono również sezonową dynamikę rozwoju obu tych ugrupowań ekologicznych i ich wzajemne zależności (tabela I). Skład gatunkowy zbiorowisk fitobentosu, w porównaniu z fitoplanktonem cechował się większą stabilnością w badanym okresie. W lecie wśród fitocenoz dennych dominowała sinica Oscillatoria tenuis, z masowo towarzyszącymi jej plechom okrzemkami. Ilości chlorofilu ɑ wahały się wówczas w zakresie od 11.05 do 88.43 mg m-2, z maksimum na stanowisku III. W jesieni, równolegle ze wzrastającym obniżaniem się poziomu lustra wody i odsłonięciem znacznej powierzchni dna (ca 15 km2), nastąpiło zahamowanie rozwoju zbiorowisk dennych. W fitoplanktonie w połowie lata notowano intensywny zakwit wody, wywołany przez sinice planktonowe, głównie Gomphosphaeria compacta, której towarzyszyły inne pławne sinice oraz okrzemki. Ich obfity udział znalazł wyraźne odbicie we wzroście ilości chlorofilu ɑ. W jesieni struktura fitoplanktonu była bardziej urozmaicona obecnością licznych zielenic chlorokokkowych, euglenin i kryptomonad. W tym okresie zaznaczył się wyraźny spadek zawartości chlorofilu ɑ. Na ogół produkcja pierwotna glonów literalowych charakteryzowała się okresowo dużą intensywnością, z maksimum w lecie na stanowisku II (0.204 g C m-2 24 h-1) oraz na stanowisku III (2.77 g C m-2 24 h-1 ), odpowiednio dla fitobentosu i fitoplanktonu. Szczyty ilości chlorofilu ɑ w osadach nie pokrywały się z maksymalnymi wartościami produkcji pierwotnej fitobentosu, czego przyczyną mogła być heterogeniczność siedlisk obserwowana już na małych powierzchniach w obrębie litoralu. Wyniki badań popierają hipotezę, że w pewnych warunkach środowiskowych obok "ekologicznej konkurencji pomiędzy glonami", zbiorowiska fitobentosu i fitoplanktonu zasilają się wzajemnie gatunkami. Ich okresowo nadmierny rozwój i wysoka produkcja oraz intensywność procesów destrukcji na dnie, dowodzi, że materia organiczna wyprodukowana w tej strefie, zostaje szybciej włączana w obieg, niż zachodzi to w innych partiach zbiornika. Podsumowując, zbiorowiska fitoplanktonu jako bardziej labilne niż zbiorowiska fitobentosu, mają jednak większy wpływ na jakość wody w wodociągowym Zbiorniku Goczałkowickim.