Strongyloides sercoralis [Bavay,1876] Stiles et Hassali, 1902 [Nematoda] - wegorek jelitowy. Cz.III. Morfologia i anatomia

• Autorzy: Soroczan W
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

EN

The morphological and anatomical features of developmental forms of parasitic and free-living generation of Strongyloides stercoralis were described.

Słowa kluczowe

PL

anatomia; Strongyloides sercoralis; parazytologia; morfologia; wegorek jelitowy; nicienie; Nematoda; pasozyty czlowieka

• Wydawca: -
• Czasopismo: Wiadomości Parazytologiczne
• Rocznik: 1997
• Tom: 43
• Numer: 2
• Opis fizyczny: s.143-154, rys.,taabl.,bibliogr.

Twórcy

autor

Soroczan W

• Akademia Medyczna, Radziwillowska 11, 20-080 Lublin

Bibliografia

• ALFIERI F. 1908. Intorna alla genesi dela „Anguillula intestinalis" della rana. Giorn. R. Accad. Med. Torino. 14: 265-267.
• BAVAY A. 1877. Sur l'anguillule intestinale (Anguillula intestinalis), nouveau nematode trouve par le Dr. Normand chez les malades atteints de diarrhee de Cochinchine. Compt. Rend. Sci. Biol. 84:266-268.
• BELDING D. L. 1952. Clinical Parasitology. Appleton-Century-Crofts, INC. New York.
• BIELAK-OLEKSY T., SOROCZAN W. 1975. Ocena metod wykrywania Strongyloides stercoralis Stiles et Hassan, 1902 w kale z punktu widzenia ich efektywności oraz bezpieczeństwa badającego. Wiad. Parazytol. 21: 43-47.
• BURAKIEWICZ C. 1969. Występowanie pasożytów przewodu pokarmowego u górników w Zagłębiu Górnośląskim. Med. Pracy 19: 88-91.
• CHANDLER A. C. 1925. The species of Strongyloides (Nematoda). Parasitology 17: 426-433.
• CHITWOOD B. G., WEHR E. E. 1934. The value of cephalic structures as characters in nematode classification, with special reference to the superfamily Spiruroidea. Ztschr. Parasitenk. 7: 273-335.
• CRAIG C. F., FAUST E. C. 1945. Clinical Parasitology. H. Klimpton. London.
• DESPORTES C. 1945. Sur Strongyloides stercoralis (Bavay, 1876) et sur les Strongyloides de primates. Ann. Parasitol. Hum. Comp. 20: 160-190.
• FÜLLEBORN F. 1914. Untersuchungen über den Infectionsweg bei Strongyloides und Ankylostomum und die Biologie dieser Parasiten. Arch. Schiffs. Trop. Hyg. 18: 26-80.
• GRASSI G. B. 1878. L'Anguillula intestinalis. Nota preventia. Gaz. Med. Ital. Lombardia 5: 471-474.
• LITTLE M. D. 1966a. Comparative morphology of six species of Strongyloides (Nematoda) and redefinition of the genus. J. Parasitol. 52: 69-84.
• - 1966b. Seven new species of Strongyloides (Nematoda) from Louisiana. Ibid. 52: 85-97.
• LOSS A. 1911. The anatomy and life history of Ancylostoma duodenale Dub. A monograph. Part II. The development in the free stage. Rec. Egypt. Govt. Sch. Med. 4: 159-613.
• LUCKER J. T. 1942. The dog Strongyloides with special reference to occurrence and diagnosis of infections with the parasite. Vet. Med. 37: 128-137.
• MARCIAL-ROJAS R. A. 1971. Strongyloidiasis. In: R. A. Marcial-Rojas [ed.]. Pathology of Protozool and Helminthic Diseases. The Williams and Wilkins Company. Baltimore.
• MOQBEL R., MCLAREN D. J. 1980. Strongyloides ratti: structural and functional characteristics of normal and immune-damaged worms. Exp. Parasitol. 49: 139-152.
• NICHOLS R. L. 1956. The etiology of visceral larva migrans. II. Comparative larval morphology of Ascaris lumbricoides, Necator americanus, Strongyloides stercoralis and Ancylostoma caninum. J. Parasitol. 42: 363-399.
• PAWŁOWSKI Z., SKRZYPIŃSKA K. 1975. Rodzime inwazje Trichostrongylus sp. u ludzi. Wiad. Parazyrol. 21: 15-20.
• PŁOTKOWIAK J. 1973. Strongyloidoza i trichostrongyloidoza wśród mieszkańców woj. szczecińskiego. Mat. XI Zjazdu PTP. Poznań , 10-12 maja 1973: 139.
• SABLOVSKAJA E. A. 1986. Strongiloidoz. Medicina, Moskva.
• SANDGROUND J. H. 1925. Speciation and specificity in the nematode genus Strongyloides. J. Parasitol. 12: 59-80.
• SCHAD G. A. 1989. Morphology and life history of Strongyloides stercoralis. In: D. I. Grove [ed.]. Strongyloidiasis: A major roundworm infection of man. Taylor and Francis. London. New York. Philadelphia.
• SCHUURMANS-STEKHOVEN J. H. JR. 1928. Researches on nematodes and their larvae. III. Strongyloides stercoralis Bavay. Ztschr. Parasitenk. 1: 231-261.
• SOROCZAN W. 1976a. Węgorek jelitowy (Strongyloides stercoralis) we wschodniej i południowo-wschodniej Polsce. Wiad. Parazytol. 22: 261-272.
• - 1976b. Badania nad morfologią postaci rozwojowych Strongyloides stercoralis Stiles et Hassall, 1902 (Nematoda, Strongyloididae) w klimacie umiarkowanym. Ann. Univ. M. Curie-Skłodowska. Lublin-Polonia. Sec. C. 31: 281-289.
• - 1987. Kształtowanie się cykli rozwojowych pasożytniczych nicieni (Nematoda Rudolphi, 1808) z rodzaju Rhabditis Dujardin, 1845 i Strongyloides Grassi, 1879. Wiad. Parazytol. 33: 125-132.
• - 1994a. Strongyloides stercoralis (Bavay, 1876) Stiles et Hassall, 1902 (Nematoda) węgorek jelitowy. Część II. Rozprzestrzenienie geograficzne (1). Ibid. 40: 115-126.
• - 1994b. Strongyloides stercoralis (Bavay, 1876) Stiles et Hassall, 1902 (Nematoda) węgorek jelitowy. Część II. Rozprzestrzenienie geograficzne (2). Ibid. 40: 265-277.
• - 1995. Węgorczyca (strongyloidosis). Część II. Patogeneza i patologia. Ibid. 41: 171-191.
• - 1996. Węgorczyca (strongyloidosis). Część III. Objawy kliniczne. Ibid. 42: 291-312.
• - GULANOWSKA H. 1971. Jaja i larwy Enterobius vermicularis (L.) w pochwie kobiety. Ibid. 17: 359-367.
• SPEARE R. 1989. Identification of species of Strongyloides. In: D. I. Grove [ed.]. Strongyloidiasis: A major roundworm infection of man. Taylor and Francis. London. New York. Philadelphia.
• STEFAŃSKI W. 1959. Glista ludzka i inne nicienie. PWN, Warszawa.
• TAKAGI M., ISHIKAWA G., HORI E. 1973. An autopsy case of pemphigus vulgaris complicating a fatal strongyloidiasis. Acta Pathol. Japan. 23: 173-181.
• TOOD J., SANDFORD A. 1944. Clinical Diagnosis by Laboratory Methods. Philadelphia.
• ZWIERZ CZ., TOMASZUNAS S., LABA L. 1967. Choroby egzotyczne oraz niektóre zakażenia kosmopolityczne rozpoznane u ludzi po pobycie w tropiku. Mat. IX Zjazdu PTP, Katowice 1967: 139-140.