PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Czasopismo

1992 | 45 | 1-2 |

Tytuł artykułu

Wrazliwosc odmian i rodow hodowlanych grochu oraz peluszki na porazenie przez grzyb Ascochyta pisi [Lib.]

Warianty tytułu

Języki publikacji

PL

Abstrakty

PL
Celem wytypowania z uprawianych w Polsce odmian grochu i peluszki form mniej podatnych na porażenie przez A. pisi oceniono w polu, ze szczególnym uwzględnieniem poletka testowego z monokulturą, 43 odmiany grochu i peluszki oraz 6 rodów hodowlanych grochu. Do mniej podatnych na porażenie przez A. pisi zarówno na poletkach hodowlanych, gdzie stosowano prawidłowe zmianowanie jak i przy uprawie grochu i peluszki w monokulturze należały odmiany grochu: Bartel, Birte, Borek, Cebeco, Finale i Paloma.W analogicznych badaniach przeprowadzonych w laboratorium i szklarni oceniono podatność odmian grochu i peluszki na porażenie przez patotypy 2 i 4 A. pisi. Do mniej wrażliwych należały odmiany grochu: Bartel, Cebeco, Finale i Paloma.
EN
The aim of the work was to find the plants resistant to Ascochyta pisi causing leaf and spot-pot of peas and field peas. Fourty five cultivars of peas and field peas and 6 breeding materials were tested in field in the period 1975-1978. Cultivars: Bartel, Birte, Borek, Cebeco, Finale and Paloma were to be less susceptible. In laboratory and greenhouse conditions peas and field peas cultivares were examined for susceptible to pathotypes 2 and 4 of Ascochyta pisi. The results obtained proved that cultivars: Borel, cebeco, Finale and Paloma wereto be less susceptible to two pathotypes of Ascochyta pisi.

Wydawca

-

Czasopismo

Rocznik

Tom

45

Numer

1-2

Opis fizyczny

s.39-49,tab.,bibliogr.

Twórcy

  • Akademia Rolniczo-Techniczna, Olsztyn

Bibliografia

  • Ali S. M„ 1983. Pathotypes of black spot complex pathogenes of field peas, selections and inheritance of resistance in pea lines. Proceed. Austr. Plant Breeding Conference: 246-248.
  • Bajan C., 1965. Badania nad etiologią i patogenicznością gatunków z rodzaju Ascochyta powodujących plamistość zgorzelową grochu (Pisum sativum L.). Praca doktorska, ART Olsztyn, Biblioteka Główna (maszynopis). SGGW Warszawa - ART Olsztyn.
  • Filipowicz A., 1976. Badania mikoflory nasion grochu siewnego (Pisum sativumL.), ze szczególnym uwzględnieniem grzybów z rodzaju Ascochyta i Fusarium. Rocz. Nauk Roln. Seria E 52: 85-120.
  • Furgal-Węgrzycka H., 1984. Hodowla linii grochu i peluszki odpornych na choroby powodowane przez grzyby, ze szczególnym uwzględnieniem gatunków z rodzaju Fusarium i Ascochyta. Zesz. Nauk ART Olsztyn. Rolnictwo 39: 73-125.
  • Grzelak K., Iłłakowicz A., 1973. Grzyby z rodzaju Ascochyta w laboratoryjnej ocenie zdrowotności nasion grochu (Pisum sativum L.). Biul. IHAR 3 (4): 155-161.
  • Hubbeling N.,Huijbertas N., 1969. Onderscheiding van Ascochyta pisi (Lib.) on teosting on angebele resistantie daartegen. Derting. Jaren. PSC. Wageningen 41: 42-47.
  • Llyall L., Wallen V. R., 1958. The inheritance of resistance to Ascochyta pisi (Lib.) in peas. Canad. J. Plant. Sei. 38 (4): 215-218.
  • Wallen V. R„ 1954. The identification and distribution of physiologic races of Ascochyta pisi (Lib.) in Canada. Canad. J. Plant. Sci. 37 (4): 337-341.
  • Wark D. C., 1957. The inheritance of resistance to Ascochyta pisi (Lib.) in Pisum sativum L. Aust. J. Agric. Res. 1,4:382-390.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikatory

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.agro-article-bc0322cb-98a1-42ec-9641-be36a70fdcad
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.