PL
Idea zachowania bezpieczeństwa żywności „od pola do stołu" jest w Polsce znana od kilkunastu lat. Pełna jej realizacja nie zawsze jest możliwa, chociaż na przestrzeni ostatnich 10 lat wiele zmieniło się na korzyść. Pewne trudności wynikają m.in. z rozdrobnionej struktury rolnictwa, jego niedoinwestowania jak też niskiego stopnia edukacji części producentów płodów rolnych. Również niektóre branże przemysłu rolno-spożywczego wymagają znacznych inwestycji. Nadzór nad produkcją, przetwórstwem i obrotem żywności w Polsce, a w szczególności nad jej jakością opiera się na działaniu dwu podstawowych systemów kontroli, tj. na systemie kontroli wewnętrznej, prowadzonym w zakładzie, a więc zależnym od producenta. System ten w wielu już zakładach opiera się na zasadach Dobrej Praktyki Produkcyjnej (GMP), a obecnie w coraz większym stopniu na systemach: zapewnienia jakości zgodnie z normami ISO serii 9000 oraz Analizy Zagrożeń i Krytycznych Punktów Kontroli (HACCP), a także na kontroli zewnętrznej, niezależnej od producenta, sprawowanej przez wyspecjalizowane służby kontroli państwowej. Obecnie prowadzone są działania zmierzające do uporządkowania systemu urzędowej kontroli żywności w Polsce, które powinny doprowadzić do merytorycznej integracji tych służb. Należy także dążyć do wdrożenia systemów zapewniania jakości we wszystkich zakładach produkujących żywność oraz poszerzenie monitoringu jakości zdrowotnej żywności w zakresie wybranych zanieczyszczeń stwarzających ryzyko zagrożenia zdrowia, równolegle z monitoringiem jakości zdrowotnej racji pokarmowych, oraz obecności tych substancji w płynach ustrojowych, który powinien dać pełne rozeznanie na temat jakości zdrowotnej żywności.