Comparison of infection caused by Pythium debaryanum, Phytophthora palmivora and Erwinia caricae on transgenic and non-transgenic papaya ringspot virus resistant plants

• Autorzy: Cumagun C J R , Padilla C.L. , Tolentino M.S. , Hautea D.M.

Warianty tytułu

PL

Porownywanie infekcji wywolanej przez Pythium debaryanum, Phytophthora palmivora i Erwinia caricae na roslinach papaji transgenicznych i nietransgenicznego na wirusa pierscieniowej plamistosci papaji

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The study was conducted to determine the reaction of transgenic papaya ringspot virus (PRSV) - resistant papaya to some major fungal and bacterial diseases of papaya. Four lines of transgenic papaya developed by the Institute of Plant Breeding (IPB) and non-transgenic ‘Davao solo’ were used in the screening. Plants were artificially inoculated with the most aggressive isolates in a contained greenhouse. Inoculation was done by incorporating Pythium debaryanum and Phytophthora palmivora - colonized wheat seeds into the base of the plant and by pricking the base of leaf petiole with a needle dipped in suspension of Erwinia caricae. Four transgenic papaya lines and ‘Davao Solo’ were susceptible to P. debaryanum and P. palmivora under greenhouse conditions. No significant differences in per cent wilted seedlings caused by P. palmivora among transgenic four lines and ‘Davao Solo’ were observed (p = 0.05). Similarly, no differences in root rot severity (%) among the same test plants due to P. palmivora were noted. The three transgenic papaya lines were initially more susceptible than ‘Davao Solo’ to E. caricae seven days after inoculation but the same degree of infection was attained 14 days after inoculation. The transgenic and the non-transgenic papaya exhibited susceptible reactions to P. debaryanum in the greenhouse. No significant difference was observed in one transgenic line and ‘Davao Solo’ in terms of pre and post germination damping-off incidence in inoculated soil (p = 0.05).

PL

Celem badań było określenie reakcji roślin Carica papaja odpornych transgenicznych na wirusa plamistości pierścieniowej na niektóre ważne, patogeniczne grzyby oraz bakterie. W przeprowadzonej pracy wykorzystano 4 transgeniczne linie Carica papaja wyhodowane w Instytucie Hodowli Roślin (Filipiny) oraz nie transgeniczną odmianę C. papaja "Davao Solo", odporne na wyżej wymienionego wirusa. Rośliny rosnące w szklarni były sztucznie zakażane wysoce agresywnymi izolatami grzybów Pythium debaryanum i Phytophthora palmivora, oraz bakterią Ervinia caracie. Zakażenie Roślin przeprowadzano umieszczając u podstawy pędów nasiona pszenicy zasiedlone przez grzyby patogeniczne, natomiast zakażenie szczepem bakterii E. caracie wykonano nakłuwając podstawę ogonka liściowego igłą umoczoną w zawiesinie komórek bakteryjnych. Zarówno 4 transgeniczne linie C. papaja jak i odmiana "Davao Solo" okazały się wrażliwe na P. debaryanum i P. palmivora w warunkach szklarniowych. Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy liniami transgenicznymi C. papaja i odmianą "Davao Solo" w procencie siewek wykazujących objawy więdnięcia wywoływanego przez P. palmivora (p = 0,05). Trzy linie transgeniczne C. papaja wykazywały w okresie pierwszych 7 dni po inokulacji wyższą wrażliwość na E. caracie niż odmiana "Davao Solo", ale po 14 dniach stopień ich porażenia był jednakowy. Zarówno transgeniczne i nie transgeniczne linie C. papaja były wrażliwe na P. debaryanum. Nie stwierdzono istotnej różnicy w wystąpieniu zgorzeli przedwschodowej i powschodowej u jednej z badanych linii transgenicznych C. papaja i odmiany "Davao Solo" (p = 0,05) w zakażonej ziemi.

Słowa kluczowe

PL

plant protection

• Wydawca: -
• Czasopismo: Journal of Plant Protection Research
• Rocznik: 2008
• Tom: 48
• Numer: 2
• Opis fizyczny: p.137-145,fig.,ref.

Twórcy

autor

Cumagun C J R

• University of the Philippines Los Banos, Laguna, 4031 Philippines

autor

Padilla C.L.

autor

Tolentino M.S.

autor

Hautea D.M.

Bibliografia

• Colyer P. D., Kirkpatrick T. L., Caldwell W. D., Vernon P. R. 1999. Expression of root-knot nematode/Fusarium wilt resistance in transgenic cotton cultivars. Phytopathology 89, p. 17.
• Drenth A., Sendall B. 2001. Practical guide to detection and identification of Phytophthora, Version 1.0. CRC for Tropical Plant Protection. Brisbane, Australia.
• Galinsky R. 1996. World Market for Papaya. Regional Agribusiness Project Market Information Bulletin. USAID-Asia RAP. No. 12, 5 pp.
• Gardan L., Christen R., Achouak W., Prior P. 2004. Erwinia papayae sp. nov., a pathogen of papaya (Carica papaya). In. J. Syst. Evol. Microbiology 54: 107-113.
• Lee B. S., Varghese G. 1974. Studies on the genus Phytophthora in Malaysia. I. Isolation techniques, comparative morphology and physiology and reaction to antibiotic. Malaysian Agricultural Research 3: 13-21.
• Manshardt R. M. 1999. Papaya. p 489-511. In: "Biotechnology of Perennial Fruit Crops" (F. A. Hammerschlag and R. E. Lits. eds.). Vol. 21. CAB International, Wallingford U. K.
• Mclean K. S., Lawrence G. W., Gazaway W. S., Palmateer A. J., Akridge J. R. 2001. Field response of transgenic and non-transgenic cotton varieties to the reniform nematode. Phytopathology 9, p. 138.
• Obrero F. P. 1991. Bacterial crown rot of papaya in the Philippines. p. 20-23. In: Proceedings First National Symposium/Workshop "Ringspot and Other Diseases of Papaya in the Philippines". 7-8 February 1991, The Philippine Phyt. Soc. Bureau of Plant Industry, San Andres, Malate, Manila.
• Ploetz R. C., Zentmyer G. A., Nishijima W. T., Rohrbach K. G., Ohr H. D. 1994. Compendium of Tropical Fruit Diseases. Am. Phytopathology Soc. St. Paul, MN. 111 pp.
• Tangonan N. C., Quebral F. C. 1992. Host Index of Plant Diseases in the Philippines. 2nd ed. Department of Science and Technology Bicutan, Taguig, Manila, 273 pp.
• Utz H. F. 2000. PLABSTAT. A computer program for statistical analysis of plant breeding experiments. Version 2N. Institute of Plant Breeding, Seed Science and Population Genetics. University of Hohenheim, Stuttgart, Germany.
• Wei X., Zou H., Chu L., Liao B., Ye C., Lan C. 2006. Field released transgenic papaya affects microbial communities and enzyme activities in soil. Plant and Soil 285 (1/2): 347-358.