Recent population status of the Peregrine Falcon Falco peregrinus in European Russia

• Autorzy: Galushin V M

Warianty tytułu

PL

Aktualny stan populacji sokola wedrownego w europejskiej czesci Rosji

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The total population of the Peregrine Falcon within European Russia is about 700 pairs. Out of them there are 450-550 pairs of F. p. calidus, 30-40 pairs of F. p. brookei, and 150-200 pairs of nominative F. p. peregrinus. In the east (close to the Ural Mountains) they nest mostly on cliffs, while in the west some of them nest on the ground (bogs). Some nests in trees which have been found 25-35 years ago as well as recent summer records are reasons to believe that tree-nesting ecotype of European Peregrines still persist amidst forest plains in European Russia.

PL

Europejską populację sokoła wędrownego szacuje się na 6200-10000 par. Podgatunek nominatywny Falco p. peregrinus stanowi niewielką część tej liczby - 2900-3500 par, występujących głównie w Wlk. Brytanii, Francji i Niemczech. Na terenie byłego Związku Radzieckiego występują wszystkie 3 europejskie podgatunki. Szacuje się, że w europejskiej części Rosji jest ok. 700 par. Większość z nich stanowi F. p. calidus (450-550 par). Około 30-40 par to F. p. brookei zasiedlający północne stoki Kaukazu. Szacunkowa liczebność podgatunku F. p. peregrinus wynosi zatem 150-200 par, żyjących na terytorium 1 mln km kw. rosyjskiej tajgi i strefy lasów mieszanych, co daje zagęszczenie 1 pary na 10000 km kw. Liczba stwierdzonych par jest jeszcze niższa. Większość z nich gnieździ się na stromych brzegach rzek (Baszkiria, region Kama-Perm). W 1993 roku stwierdzono gnieżdżenie się na ziemi w guberni Nowogrodzkiej. Aktualnie nie jest znane żadne gniazdo nadrzewne. Ostatnie takie stwierdzone gniazda były 25-35 lat temu w okolicach Moskwy, nad Zalewem Rybińskim na górnej Wołdze, a także w Estonii, północnej Ukrainie i w zachodniej Białorusi. Jednak latem 1994 roku obserwowano gniazdowe zachowanie sokołów w strefie lasów, co pozwala sądzić, że takie gniazda jeszcze istnieją. Na terenie Rosji badań nad stanem i zmianami liczebności sokoła wędrownego oraz ich przyczynami było bardzo mało. Niejasne są tu także aktualne trendy populacyjne. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych sokół wędrowny znacznie zmniejszył swoją liczebność bądź wyginął w strefie lasostepów i południowej strefie leśnej, zarówno w Rosji, jak i w innych krajach byłego Związku Radzieckiego. Ostatnio na niektórych terenach stwierdzono ponownie jego występowanie. Sokół wędrowny znajduje się w Czerwonej Księdze Federacji Rosyjskiej, co zmniejszyło lub zlikwidowało niektóre czynniki zagrażające temu gatunkowi. Nie ma jednak pewności, czy wystarczy to do naturalnego odbudowania populacji tego gatunku w Rosji, jak to się dzieje m.in. w Europie Zachodniej. Niewątpliwie pomocne będą aktywne formy ochrony tego gatunku, w tym hodowla zamknięta i reintrodukcja.

Słowa kluczowe

PL

ptaki; Rosja; populacje zwierzat; Falco peregrinus; sokol wedrowny; Europa; ptaki drapiezne

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Ornithologica
• Rocznik: 1995
• Tom: 30
• Numer: 1
• Opis fizyczny: s.43-46, rys.,bibliogr.

Twórcy

autor

Galushin V M

• Moskow Pedagogical University, Kibalchicha 6, 129278 Moscow

Bibliografia

• Cade T.J., Enderson J.H., Thelander C.G., White C.M. (eds.) 1981. Peregrine Falcon populations: their management and recovery. The Peregrine Falcon Fund, Boise, Idaho.
• Dorofeev A.M. (ed.) 1993 [Red Data Book of Belarus]. Minsk.
• Flint V.E., Galushin V.M. 1981. Strategy of raptor conservation in the USSR. Raptor Research, 15: pp.1-3.
• Galushin V.M. 1981. Changes in population status and nest range distribution of Falconiformes in the USSR since 1950. Raptor Research, 15: pp. 4-11.
• Galushin V. 1991. Status and protection of birds of prey in the USSR. Populationsökologie Grefvogel ung Eulenarten, Bd. 2, Halle: pp.35-38.
• Galushin V.M. 1994. Long-term changes in birds of prey populations within European Russia and neighbouring countries. Bird Numbers 1992, Proc. 12th Intern. Conference of IBCC and EOAC, Voorburg, Sovon, pp 139-141.
• Ganusevich S.A. 1988. [Birds of prey in the Kola Peninsula]. Orni- thologia, Moscow, 23: pp. 73-80.
• Ganusevich S.A. 1992. Results of long-term studies of raptor populations in the Kola Peninsula (NW Russia). IV World Conf. on Birds of Prey, Abstracts, Berlin, pp. 7-8.
• Henny Ch. J. 1993. Contaminants in Peregrine Falcon eggs from the Kola Peninsula. Raptor-Link, 1, pp. 2-3.
• Henny Ch. J., Ganusevich S.A., Ward F.P., Schwartz T.R. 1994. Organochlorine pesticides, chlorinated dioxins and furans and PCBs in Peregrine Falcon Falco peregrinus eggs from the Kola Peninsula, Russia. Meyburg B.-U. & Chancellor R.D. (eds.) Raptor conservation today. World Working Group on Birds of Prey and Owls, Pica Press, pp. 739-749.
• Kazakov B.A. 1989. [The Peregrine Falcon in the Krasnodar Region]. [Rare and protected animals], Moscow, pp. 66-67.
• Kumari E. 1974. Past and present of the Peregrine Falcon in Estonia. Estonian wetlands and their life, "Valgus", Tallin, pp. 230-253.
• Lilleleht V., Leibak E. 1993. Eesti lindude sustemaatiline nimestik, staatus ja arvukus. Hirundo, 12: pp. 3-50.
• Loskutova N.M. 1985 [Birds of prey and owls in the Bashkir Nature Reserve]. [Birds of Prey and Owls in Nature Reserves of the Russian Federation], Moscow, pp. 45-58.
• Malchevskiy A.S., Pukinskiy Yu.B. 1983. [Birds of the Leningrad Region and adjacent territories]. v. 1, Leninrad.
• Mishenko A., Sukhanova O. 1993. Birds of prey in Novgorod District. Raptor - Link, 1:3.
• Mnatsekanov R.A., Tilba P.A. 1990. [Food of the Peregrine Falcon in the Krasnodar Region]. [Rare, skanty and less-known birds of the Northern Caucasus], Stavropol, pp. 51-54.
• Morozov V.V. 1991. [The Peregrine Falcon and Gyrfalcon in the Far Northern-East of Europe]. [Bulletin, Moscow Society of Naturalists, Biology], 96:pp. 57-65.
• Nemtsev V.V. 1994. Peregrine at the Rybinsk reservoir. Raptor- Link, 2, p.2.
• Peakall D.B., Kiff L.F. 1979. Eggshell thinning and DDE residue levels among Peregrine Falcons Falco peregrinus: a global perspective. Ibis, 121: pp.200-204.
• Potapov E. 1993. Birds of prey in the Lower Kolyma (North-Eatern Siberia). Raptor-Link, 1:5.
• Ratcliffe D. 1980. The Peregrine Falcon. T. and A.D. Poyser, Calton.
• Ravkin Yu. S., Lesnevsky Yu.Yu., Adam A.M., Vartapetov L.G., Pokrovskaya I.V., Blinov V.N., Fomin B.N., Yudkin V.A., Bursky O.V., Blinova T.K., Anufriev V.M., Toropov K.V., Stopalov V.S., Tsybulin S.M., Ananin A.A., Vakhrushev A.A., Zhukov V.S., Yakimenko V.V. 1988. [A pilot assessment of summer numbers of rare and endangered bird species in forest and steppe-forest zones of the Wetern-Siberian Plains]. [Rare terrestial vertebrates of Siberia], Novosibirsk, pp. 186-191.
• Samoilov B.L. 1983. [Birds of prey within recreational forests round Moscow]. Abstract, Ph.D. Thesis, Moscow.
• Shepel A.I.1992. [Birds of prey and owls of the Perm-Kama region]. Irkutsk Univ. Press.
• Tilba P.A. 1989. [The Peregrine Falcon at the Northern Caucasus]. [Rare and protected animals], Moscow, p. 67.
• Tucker G.M., Heath M.F. 1994. Birds in Europe: their conservation status. Birdlife International, Cambridge, U.K.
• Vitovich O.A., Tkachenko I.V. 1988. [The Peregrine Falcon in the mountain part of the Stavropol Region]. [Rare animals resources in Russian Federation], Moscow, p. 103.