Transantarctic relations of Diachlorini (Diptera: Tabanidae)

• Autorzy: Trojan P.

Warianty tytułu

PL

Transantarktyczne związki Diachlorini s.str. (Diptera: Tabanidae)

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Diachlorini are distributed in 8 vegetation zones, but it is only in Neotropis that they occupy the entire environmental range. Plesiomorphic, intermediate and apomorphic character states in Diachlorini were discussed. The definition of ancestral forms is based on plesiomorphic character states. Their occurrence in Australia is indicated by intermediate character states in east Australia and New Caledonia. A four-step similarity analysis resulted in two clusters of closely related plesiomorphic taxa, one including Cydistomyia TAYL. and Nubiloides COSC.& PHIL., and the other with Cydistomorpha TROJ. as the basis for all other clusters, but nearest to Neotropical Stenotabanus LUTZ-related taxa. Similiarity analysis confirmed the hypothesis of much closer morphological relations between South American and Australian taxa, than between Australian and South African ones. Transantarctic hypothesis is confirmed.

PL

Dotychczasowe hipotezy wyjaśniające rozmieszczenie gondwańskich Diachlorini wywodzą je z Ameryki Południowej drogą północną z Afryki przez Madagaskar, Indie i wyspy Orientu do Nowej Gwinei i Australii; lub południową z Ameryki Południowej przez Antarktydę do Afryki Południowej oraz Australii i dalej poprzez wyspy Orientu do Indii. Obie te hipotezy oparte na koncepcji stałej pozycji kontynentów wymagały weryfikacji ze względu na nowe rozwiązania systematyki podrodziny Tabaninae oraz postępy w paleogeografii i paleochronologii półkuli południowej. Autor przyjął jako podstawę analizy rozmieszczenia Diachlorini obszaru Gondwany teorię dryftu kontynentalnego. Zestawiono również dane o chronologii wydarzeń paleogeograficznych i towarzyszących im warunkach środowiskowych, jak również o barierach morskich pojawiających się wraz z fragmentacją kontynentu Gondwany i zanikających lokalnie w Plejstocenie. Analiza rozmieszczenia Diachlorini wykazała, że zasiedliły one 8 stref roślinnych, jednak większość z nich jest związana z klimatem tropikalnym i subtropikalnym. Najszersze spektrum środowiskowe zasiedlają neotropikalne i nearktyczne gatunki z pokrewieństwa Stenotabanus Lutz. W Regionie Neotropikalnym dwa rodzaje, Agelanius Rond. i Nubiloides Cosc. & Phil.. Obydwa posiadają wiele plezjomorfii i są po części związane z występującym w zimnej strefie klimatu umiarkowanego lasem deszczowym ze znacznym udziałem Nothofagus. Ten typ lasu w przeszłości dominował na obszarze całej Gondwany. Ustalono listę cech oraz ich stanów plezjomorficznych, apomorficznych i przejściowych i na ich podstawie określono przypuszczalny wygląd grupy wyjściowej dla Diachlorini Najbardziej prawdopodobnym miejscem powstania plemienia jest Australia. Formy przejściowe między Lepidoselagini i Diachlorini zachowały się do dziś we wschodniej Australii i na Nowej Kaledonii. Wielostopniowa analiza podobieństw między rodzajami oparta na czterech miarach, Marczewskiego-Steinhausa, Czekanowskiego-Soerensena, odległości miejskiej i euklidesowej, wykazała, że najwyższy stopień podobieństwa występuje między plezjomorficznymi rodzajami Południowej Ameryki i Regionu Australijskiego. Cydistomyia Tayl. i Nubiloides Cosc.& Phil, stanowią parę takich rodzajów najbardziej zbliżonych do siebie i zarazem odrębnych od pozostałych. Forma pośrednia, należąca do Lepidoselagini australijska Cydistomorpha Troj. znajduje się u podstaw podziału wszystkich pozostałych rodzajów plezjomorficznych na grupy, przy czym najbliższym jej zgrupowaniem jest pokrewieństwo południowoamerykańskiego Stenotabanus Lutz. Analiza podobieństwa morfologicznego w obrębie plezjomorficznych form Diachlorini pozwoliła na udowodnienie hipotezy o gondwańskim pochodzeniu plemienia Diachlorini. Formy przejściowe zachowały się jedynie na obszarze Regionu Australijskiego, we wschodniej Australii i na Nowej Kaledonii.

Słowa kluczowe

PL

migracje zwierzat; muchowki; dryf kontynentow; Diptera; bakowate; owady kopalne; Tabanidae; Diachlorini; owady; zoogeografia; pochodzenie zwierzat; paleogeografia; paleozoologia

• Wydawca: -
• Czasopismo: Fragmenta Faunistica
• Rocznik: 1997
• Tom: 40
• Numer: 13
• Opis fizyczny: s.169-189, rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Trojan P.

• Muzeum i Instytut Zoologii PAN, Wilcza 64, 00-679 Warszawa