EN
Tagged sea trout (Salmo trutta) from the Vistula (Poland) and Isojoki (Finland) rivers were released into the Vistula River mouth and into the Gulf of Finland outside of the city of Helsinki. Vistula sea trout released into the Vistula River mouth were less frequently caught (75%) in and nearby the place of their release than were Isojoki sea trout released in the same place (92.3%). Finnish sea trout seldom migrated to the southern Baltic Proper. Of the Isojoki sea trout released into the Gulf of Finland, 74.1% were caught in the Gulf of Finland. The behavior of the two stocks released into the Gulf of Finland could not be compared due to the low tag returns of the Vistula stock. Isojoki sea trout released into the Vistula River mouth attained a total length of 49 cm and a body weight of1.7kgby the end of the first year after release, and 63 cm and 2.8 kg by end of the second year; while those released into the Gulf of Finland attained 39 cm and 654 g by the end of the first year, and 52 cm and 1.6 kg by the end of the second. The results of stockingwas low; between 0.2 and 160.3 kg per 1000 smolts, and depended on the method of fish tagging, smolt quality, and stocking site.
PL
Celem pracy była próba określenia, czy warunki środowiska mogą wpływać na wędrówki i wzrost troci. W1980 r. w Gospodarstwie Podkomorzyce zespoły z Polski i Finlandii poznakowały 3969 dwurocznych smoltów troci wiślanej, z których 1981 wypuszczono do ujścia Wisły i 1988 do Zatoki Fińskiej koło Helsinek. W Gospodarstwie Hanka Taimen oba zespoły poznakowały 3993 dwuroczne smolty troci z rzeki Isojoki, które wypuszczono w te same miejsca co trocie wiślane. Smolty znakowano znaczkami plastykowymi umieszczanymi pod przednią częścią płetwy grzbietowej, mocowano je na pojedynczym drucie monelowym (zespół polski) bądź na podwójnej nici polietylenowej (zespół fiński). Ryby przewożono w wodzie natlenianej, z Polski do Finlandii i z Finlandii do Polski, samochodem i promem (tab. 1, rys. 1). Średnie długości ciała znakowanych smoltów z Hanka Taimen wahały się od 20,7 do 21,3 cm a w Podkomorzycach od 19,1 do 19,9 cm (tab. 1). Wzrost troci określano licząc średnie długości i średnie masy znakowanych troci poławianych w okresie listopad - marzec w kolejnych latach po wypuszczeniu smoltów oraz określano średni wzrost troci w czteromiesięcznych okresach w drugim i trzecim roku po zarybieniu. Otrzymano 344 zwroty znaczków (4.3%). Z poszczególnych eksperymentów procenty zwracanych znaczków wahały się od 0,2 do 9,3% (tab. 1). Znakowane ryby były poławiane przez 5 lat. Najwięcej troci (57%) złowiono w czasie pierwszych 3 miesięcy po zarybieniu (tab. 2). Trocie z Isojoki wypuszczone do Zatoki Fińskiej były głównie poławiane (71.4%) w Zatoce Fińskiej (rys. 2, tab. 3). Z troci wiślanych wypuszczonych do Zatoki Fińskiej uzyskano jedynie 7 zwrotów, co nie pozwoliło na określenie ich rozsiedlenia (rys. 3, tab. 3). Z troci wiślanych wypuszczonych do ujścia Wisły, najwięcej ryb złowiono w Zatoce Gdańskiej (64,5%). W Głównym Basenie Bałtyku i Zatoce Botnickiej złowiono 25% troci z tego eksperymentu (rys. 4, tab. 3). Trocie Isojoki wypuszczone do ujścia Wisły najczęściej były poławiane w południowej części głównego basenu Bałtyku (79%) a włączając połowy rzeczne procent tych troci złowionych w niewielkiej odległości od miejsca wypuszczenia sięgał 92,3% zwrotów. Jedynie 7,7% zwrotów pochodziło z północnej części głównego basenu i Zatok Botnickiej i Fińskiej (rys. 5, tab. 3). Troć wiślana częściej i dalej wędrowała niż troć z Isojoki wypuszczone w te same miejsca. Wzrost troci wiślanych i z Isojoki, wypuszczonych w ujście Wisły był podobny. Osiągały one po pierwszym roku pobytu w morzu odpowiednio średnią długość 47,5 i 49,2 cm i średnią masę 1025 i 1670 g, po drugim roku osiągają średnią długość 63,0 i 62,2 cm i średnią masę ciała 2880 i 2786 g (rys. 6 i 7). Obliczając średnie długości dla tych samych okresów można sugerować, że troć wiślana rośnie nieco lepiej niż troć z Isojoki (rys. 8). Trocie z Isojoki wypuszczone do Zatoki Fińskiej rosły wolniej niż te wypuszczone do ujścia Wisły (rys. 7 i 8). Można sądzić, że na wzrost troci i ich wędrówki wpływały warunki środowiska i kształt wybrzeża polskiego i fińskiego.