Frakcje siarki i azotu w kwasnych wyciagach z wegli brunatnych

• Autorzy: Kalembasa S , Symanowicz B , Pienkowska B
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Analizowano próbki węgla brunatnego pochodzącego z KWB Adamów, Bełchatów, Konin, Sieniawa i Turów. W próbkach węgli brunatnych oznaczono zwartość: suchej masy metodą suszarkową, azotu ogółem metodą Kjeldahla, frakcje związków azotu wg kwaśnej hydrolizy, zawartość siarki całkowitej metodą nefelometryczną, frakcję związków siarki ulegającej hydrolizie kwaśnej oraz organiczne i mineralne związki siarki. Największą zawartością suchej masy charakteryzował się węgiel z KWB Bełchatów - 90,92%, najmniejszą węgiel brunatny z KWB Adamów - 52,09%. Zawartość azotu ogółem wynosiła średnio 5,48 g·kg⁻¹ s.m. Suma form mineralnych azotu stanowiła średnio 2,14% azotu ogółem, azotu w związkach łatwo ulegających hydrolizie - 1,07% azotu ogółem, a azotu w związkach trudno ulegających hydrolizie - 4,20% azotu ogółem. W pozostałości po hydrolizie koncentracja azotu w związkach nie ulegających hydrolizie była wysoka, stanowiła średnio 92,56% azotu ogółem. Zawartość siarki ogółem wahała się od 1,9 g·kg⁻¹ s.m. w węglu brunatnym z KWB Konin do 3,0 g·kg⁻¹ s.m. w węglu brunatnym z KWB Sieniawa. Największą zawartość siarki w związkach ulegających hydrolizie kwaśnej oznaczono także w węglu z KWB Sieniawa - 0,9 g·kg⁻¹ s.m. Koncentracja siarki w związkach mineralnych stanowiła średnio 2,91% siarki ogółem, a w związkach organicznych - 3,13% siarki ogółem. Węgiel brunatny z KWB Sieniawa charakteryzował się największą zawartością we wszystkich oznaczonych frakcjach siarki, oprócz frakcji siarki w związkach nie ulegających hydrolizie kwasowej.

EN

The samples of brown coals from: Adamów, Bełchatów, Sieniawa and Turów mines were analysed for the contents of following elements: dry matter, total nitrogen, fraction of nitrogen in acids extracts, total sulphur and fraction of organic and mineral sulphur compounds. The highest content of dry matter was determined in coal from Bełchatów mine (90.92%) and the lowest from Adamów one (52.09%). The concentration of nitrogen in investigated coals was on an average 5.48 g·kg⁻¹ dry matter and in relation to total nitrogen content in mineral forms - 2.14%, in easily hydrolysable compounds - 1.07% in difficult hydrolysable 4.20%, in not hydrolysable 92.56%. The concentration of total sulphur in dry matter ranged from 1.9 g·kg⁻¹ (Konin brown coal mine) to 3.0 g·kg⁻¹ from Sieniawa. The content of sulphur in easily hydrolysable compounds was the highest in brown coal from Sieniawa (0.9 g·kg⁻¹ DM). The content of total sulphur in mineral compounds was 2.91% and in organic compounds 3.13% of total sulphur. The brown coal from Sieniawa mine contained the highest concentration of all determined fractions of sulphur, without fraction of sulphur not hydrolysable.

Słowa kluczowe

PL

zawartosc siarki; frakcje azotu; wegiel brunatny; zawartosc azotu; frakcje siarki; wyciagi kwasne

• Wydawca: -
• Czasopismo: Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
• Rocznik: 2001
• Tom: 477
• Opis fizyczny: s.371-380,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Kalembasa S

• Akademia Podlaska, ul. B.Prusa 14, 08-110 Siedlce

autor

Symanowicz B

• Akademia Podlaska, ul. B.Prusa 14, 08-110 Siedlce

autor

Pienkowska B

• Akademia Podlaska, ul. B.Prusa 14, 08-110 Siedlce

Bibliografia

• Bereśniewicz A., Nowosielski O. 1976. Możliwości rolniczego wykorzystania węgla brunatnego. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 1: 69-84.
• Bielikowski K. 1995. Zasoby i charakterystyka złóż węgla brunatnego na obszarze Polski. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 422: 55-60.
• Kalembasa S. 1995. Zastosowanie izotopów ¹⁵N i ¹³N w badaniach gleboznawczych i chemiczno-rolniczych. WNT, Warszawa: 88-91.
• Kalembasa D. 1996. Siarka nieorganicznych i organicznych związków wermikompostów. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 437: 229-233.
• Kalembasa S., Amberger A., Symanowicz B., Godlewska A. 1995. Zawartość organicznych i nieorganicznych związków siarki i fosforu w glebie po wieloletnim zróżnicowanym nawożeniu. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 421a: 173-179.
• Kalembasa S., Tengler Sz. 1992. Wykorzystanie węgla brunatnego w nawożeniu. Monografia nr 21, WSRP Siedlce: 20-22.
• Maciejewska A. 1994. Badanie właściwości i żyzności gleby piaszczystej po zastosowaniu niekonwencjalnego nawozu otrzymanego z węgla brunatnego. Acta Acad. Agricult. Tech. Olst. Agricultura, 56(462), Supplem. D, 1: 67.
• Maciejewska A. 1995. Ekologiczne aspekty wykorzystania węgla brunatnego do poprawy gleb piaszczystych użytkowanych rolniczo. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 422: 67-75.
• Nowosielski O., Bereśniewicz A. 1989. Zagrożenia ekologiczne polskiego rolnictwa i sposoby przeciwdziałania (właściwe nawożenie). Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 380: 197-201.
• Symanowicz B., Kalembasa S. 1999. Frakcje azotu i węgla w kwaśnych wyciągach z osadów pościekowych i węgli brunatnych. Fol. Univ. Agric. Stetin. 200 Agricultura (77): 373-378.
• Symanowicz B., Kalembasa S. 2001. Skład chemiczny węgla brunatnego wybranych złóż Polski. (dane niepublikowane).