PL
Współczesne media kształtujące opinię społeczną podkreślają znaczenie szczupłości jednocześnie deprecjonując otyłość i pomijając jej wielowymiarowe uwarunkowania, mające najczęściej charakter skomplikowanych interakcji między biologią (genami) a środowiskiem, sposobem żywienia i trybem życia. Chociaż światowe i europejskie autorytety naukowe stwierdzają, że otyłość jest chorobą cywilizacyjną XXI wieku, takie stanowisko często nie znajduje odzwierciedlenia w świadomości społecznej. Konsekwencją powszechnej koncentracji na szczupłości jest podejmowanie, nierzadko przez osoby bez nadwagi, radykalnych prób kontroli nad spożywaniem pokarmów i masą ciała (m.c.), w celu zmniejszenia tej ostatniej. Te nieuzasadnione próby walki ze swoją wagą są zazwyczaj nieskuteczne, a nawet, paradoksalnie, m.c. osoby, która odchudza się, wzrasta. Powstało wiele teorii, które tłumaczą przeciwne do zamierzonych skutki diet odchudzających. Podkreśla się, że próba kontroli tego, czego nie da się kontrolować, polegająca na tym, że pragnie się obniżyć swoją masę ciała, pomimo tego, iż mieści się ona w normie, nie tylko doprowadza do zawodu, ale ma swoje konsekwencje w zaburzeniach jedzenia, między innymi takich, jak bulimia czy kompulsywne przejadanie się. Wydaje się, że najlepszą metodą zapobiegania takim zaburzeniom jest uświadamianie osobom o prawidłowej m.c., pragnącym wyglądać bardziej szczupło, że często przyczyną ataków przejadania się i co za tym idzie, wzrostu masy ciała, są takie nieuzasadnione diety odchudzające.
EN
The contemporary mass media that shapes public opinion emphasises the significance slenderness, and simultaneously deprecates obesity, passing over its complex determinants, which usually have a character of complicated interaction between biology (genes) and the environmrnt (food and lifestyle). Although world- and European-famous science authorities state that obesity is a disease associated with the progress of civilization in the 21st century, this position is not reflected in the public's awareness. The common concentration on slenderness very often results in the situation where people who are not overweight try to control radically the amount of eaten food and their weight, in order to reduce it. These unjustified attempts of fighting with one's weight are usually ineffective, or even, paradoxically, the weight of the person who tries to lose weight is actually increasing it. A number of theories explaining the effects of slimming diets, contrary to what had been intended, have been established. It is emphasised that trying to control the uncontrollable, namely, trying to lose weight, not only leads to frustration, but also results in eating disorders, such as bulimia or compulsive overeating. It appears that the best method of preventing these disorders is making people of normal weight, who want to look slimmer, aware of the fact that the most often cause of overeating, and subsequently putting on weight, are such unfounded slimming diets.