Influence of some chemicals on the viability of Phomopsis viticola Sacc. spores

• Autorzy: Krol E

Warianty tytułu

PL

Oddzialywanie wybranych preparatow na zywotnosc zarodnikow Phomopsis viticola Sacc.

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The effect of nine fungicides and chitosan on the viability of Phomopsis viticola Sacc. spores occurring abundantly in pycnidia on carnation leaves, was tested in the laboratory conditions. The chemicals selected represent different mode of action on the pathogen and they were recognized as very effective in limiting P. viticola development within many viticultural regions. Fungicides were tested at six various concentrations of active ingredients, i.e. 10, 50, 100, 200, 500 mg. a.i./cm3 and at the concentrations that were recommended by the manufacturers. It was found that chlorothalonil, flusilazol and thiophanate – methyl caused the decay of all P. viticola spores in each studied concentration. After using mancozeb, cyprodinil, azoxystrobin and chitosan a strong inhibition of spore viability were also observed, especially at the concentrations of 100 mg of a.i. on cm3 and above. The other fungicides seem to be less effective compared with the above-metioned ones. Basing on the present studies and abundant information from literature, some of the most effective chemicals which should be tested on grapevine plantations in Poland were indicated.

PL

W warunkach laboratoryjnych przebadano wpływ 9 fungicydów i chitozanu na żywotność zarodników P.viticola masowo tworzących się w piknidiach na liściach goździka. Wybrane do testowania związki chemiczne reprezentowały różne mechanizmy oddziaływania na patogena i uznane zostały za efektywne w ograniczaniu rozwoju P. viticola w wielu rejonach uprawy winorośli. Dla każdego fungicydu zastosowano 6 stężeń substancji aktywnej tj.: 10, 50, 100, 200, 500 mg/cm3 oraz stężenie zalecane w praktyce. Okazało się, że chlorotalonil, flusilazol i tiofanat metylowy powodowały obumarcie wszystkich zarodników P. viticola w każdym badanym stężeniu. Silne hamowanie żywotności piknospor zaobserwowano także po zastosowaniu mankozebu, cyprodinilu, azoksystrobiny i chitozanu, szczególnie w stężeniach 100 mg/cm3 i wyższych. Pozostałe związki chemiczne uznano za mniej efektywne w hamowaniu żywotności zarodników niż preparaty wymienione powyżej. Biorąc pod uwagę wyniki obecnych badań oraz liczne informacje z literatury wskazano najefektywniejsze fungicydy, które należało by przetestować w warunkach uprawy winorośli w Polsce.

Słowa kluczowe

EN

plant protection; fungicide; viability; Phomopsis viticola; spore; chitosan; grapevine; plant pathogen; fungi

• Wydawca: -
• Czasopismo: Journal of Plant Protection Research
• Rocznik: 2005
• Tom: 45
• Numer: 3
• Opis fizyczny: p.195-203,fig.,ref.

Twórcy

autor

Krol E

• University of Agriculture, Leszczynskiego 7, 20-069 Lublin, Poland

Bibliografia

• Baroffio C.A., Siegfried W., Hiber U.W. 2003. Longerm monitoring for resistance of Botryotinia fuckeliana to anilinopyrimidine, phenylpyrrole and hydroxyanilide fungicides in Switzerland. Plant Dis., 87: 662–666.
• Berezovskaja E.A., Vološina N.P. 1987. Sistema borby s ernoj pjatnistostju vinograda. Informacionnyj listok 31: 1–3.
• Borecki Z. 1984. Fungicydy stosowane w ochronie roślin. PWN, Warszawa, 173 pp.
• Bourbos V.A., Shourdridakis M.T. 1991. Efficacy of some fungicides against excoriosis of grape. Revue Suisse Vitic. Arboric. Hortic., 23: 197–198.
• Bugaret Y. 1993. Some facts about folpet. Phytoma 446: 41–42.
• Castillo-Pando M.S., Nair N.G., Emmett R.W., Wicks T.J. 1997. Inhibition in pycnidial viability of Phomopsis viticola on canes in situ as an aid to reducing inoculum potential of cane and leaf blight disease of grapevines. Australas. Plant Pathol., 26: 21–25.
• Cavanni P., Fantuz F., Ponti J. 1987. Le malattie crittogarmiche del legno della vite. Informatore Fitopatologico 37, 1: 27–34.
• Czerniakowski Z.W., Czerniakowski Z. 1999. Nowe środki ochrony roślin. AR im. H. Kołłątaja w Krakowie, WODR- Boguchwała, Rzeszów, 131 pp.
• Egger E. 2000. Vite: il vecchio e il nuovo su prodotti e strategie di difensa. Informatore Agrario 56: 55–72.
• Hewitt W.B., Pearson R.C. 1988. Phomopsis cane and leaf spot. pp. 16–18. In “Compendium of Grape Diseases” (R.C. Pearson, A.C. Goheen, eds.). APS Press, Minnesota.
• IsakovicL. 1999. Quadris – the beginning a new period of vineyards protection. Zbornik predavanj in referatov 4, Slovenskaya Posretovanja o Varstun Rastlin v Portorozu od 3 do 4 Marca 1999: 291–293.
• Jailloux F., Bugaret Y., Froidefond G. 1987. Inhibition of sporulation of Phomopsis viticola Sacc., cause of dead arm disease of vines, by fosetyl-Al under field conditions. Crop Protection 6: 148–152.
• Kozar V.M., Berezovskaja E.A. 1980. Nektorye bolezni drevesiny vinogradnych kustov I mery borby s nimi. p. 49–50. In “Povyšenie Effektivnosti Proizvodstva Ulu šenie Ka estva Vinograda i Vina“ (N.P. Vološina, ed.). Novoserkast.
• Kozar V.M., Berezovskaja E.A. 1988. Porazaemost vinograda ernoj pjatnistostju. Zaš . Rast., 8: 30–31.
• Kuropatwa E. 1994. Badanie efektywności grzybobójczej fungicydów dla Phomopsis viticola Sacc. powodujacego nekrozę korową winorośli. Ann. Univ. Mariae Curie-Skłodowska, Sect. EEE – Horticultura 2: 109–115.
• Latorre B.A., Spadaro J., Rioja M.E. Occurrence of resistant strains of Botrytis cinerea to anilinopyrimidine fungicides in table grapes in Chile. Crop Protection 21: 957–961.
• Ma ek J., Zgur J. 1989. Sensitivity of isolates of Phomopsis viticola Sacc., causal agent of grapevine black spot, to some fungicides. Zaštita Bilija 40: 27–33.
• Machowicz-Stefaniak Z. 1993. Phomopsis viticola Sacc. (Sphaeropsidales, Deuteromycotina) nowy w Polsce patogen pędów winorośli. Acta Mycologica XXVIII: 157–160.
• Machowicz-Stefaniak Z., Kuropatwa E. 1993. Pathogenicity of Phomopsis viticola Sacc. for grape-vine (Vitis vinifera L.) under foil tunnel conditions. Phytopathol. Pol., 5: 67–72.
• Merrin S.J., Nair H.G., Tarran J. 1995. Variation in Phomopsisrecorded on grapevine in Australia and its taxonomic and biological implications. Australas. Plant Pathol., 24: 44–45.
• Mostert L., Denman S., Crous P.W. 2000. In vitro screening of fungicides against Phomopsis viticola and Diaporthe perjuncta. Enology and Viticulture 21: 62–65.
• Politi A. 1998. Azoxystrobin (Quadris): fungicide with a wide spectrum of activity for protection of grapevines. Informatore Fitopatologico 48: 36–44.
• Pospieszny H. 1997. Niektóre aspekty stosowania chitozanu w ochronie roślin. Prog. Plant Protection/Post. Ochr. Roślin 37: 306–310.
• Pospieszny H., Struszczyk H. 1994. Chitozan – potencjalny biopreparat przeciwko patogenom roślin. Materiały 34 Sesji Nauk. Inst. Ochr. Roślin, cz. 1: 117–124.
• Scheper R.W.A., Whisson D.L., Scott E.S. 1997. Revised disease cycles of the two types of Phomopsis on grapevine. Grapegrower and Winemaker 9: 41–44.
• Schilder A.M.C., Gillett J.M., Sysak R.W., Wise J. 2002. Evaluation of environmentally friendly products for control of fungal diseases of grapes. p. 163–167. In 10th International Conference on Cultivation Technique and Phytopathological Problems in Organic
• Fruit-Growing and Viticulture. Proc. Conference (Fördergemeinschaft Ökologischer Obstbau e.v., ed.). Weinsberg, Germany, 4–7 February.
• Schüepp H., Siegfried W. 1988. Auftrefen, Bedeufung und Bekämpfung der Pilzkrankheiten im Rebbou der deutschprachigen Schweiz. Gesunde Pflanzen 40: 286–294.
• Simon J.L. 1993. Mesures d’hygiene lors du greffage de la vigne. Revue Suisse Vitic. Arboric. Hortic., 25: 63–54.
• Todorova M., Katerova L. 1995. Infuence of some fungicides on Phomopsis viticola Sacc., the agent of the dead-arm disease of grapevines. I. Influence on the mycelium growth. Rasteniev dni Nauki 32: 211–213.