PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Czasopismo

2006 | 52 | 4 |

Tytuł artykułu

Willow bark - herbal raw material harvested from plants cultivated on arable lands

Warianty tytułu

PL
Kora wierzby - surowcem zielarskim pozyskiwanym z roslin uprawianych na gruntach ornych

Języki publikacji

EN

Abstrakty

EN
In the years 2000-2003, a field experiment with 21 genotypes of Salix spp. willow was conducted. The aim of the research was to examine the possibility of cultivating the plant on arable lands, as a stable and reliable source of high quality herbal raw material. The research demonstrated the need to choose the S. purpurea and S. alba species for cultivation on arable lands in order to obtain a high quality bark. The most valuable genotype for the production of herbal raw material proved to be S. purpurea 1101, which provided a high yield of fresh mass of bark (5.27 t/ha) and demonstrated a high salicin content (1.73%), when planted with a population density of 200,000 plants per 1 ha. An additional advantage of cultivating the willow on arable lands is the possibility of the versatile use of their biomass. The shoots that remain after debarking (using the bark for herbal purposes) could provide, for instance, valuable material for basket-making. Such a usage could provide a source of additional income for a willow plantation focused on producing herbal raw material.
PL
W latach 2000-2003 przeprowadzono doświadczenie polowe z 21 genotypami wierzby Salix spp. Ćelem badań było sprawdzenie możliwości uprawy wierzby na gruntach ornych jako stałego i pewnego źródła wysokiej jakości surowca zielarskiego. Badania wykazały zasadność uprawy na gruntach rolniczych gatunków S. purpurea i S. alba w celu pozyskania kory wysokiej jakości. Genotypem najbardziej wartościowym jako źródło surowca zielar­skiego okazał się Salix purpurea 1101, którego rośliny wysadzone w obsadzie 200 tys. sztuk na 1 ha dały wysoki plon świeżej masy kory (5,27 t/ha), a jednocześnie zaobserwowano w niej dużą zawartość (1,73%). Dodatkowym argumentem przemawiającym za uprawą wierzby na gruntach rolniczych jest możliwość rozmaitego wykorzystania uzyskanej bio­masy. Pozostałe po okorowaniu pędy, których korę przeznaczono na cele zielarskie, mogą stanowić m.in. cenny materiał wikliniarski. Takie zastosowanie mogłoby być źródłem do­datkowego dochodu z uprawy wierzby przeznaczonej do produkcji surowca zielarskiego.

Wydawca

-

Czasopismo

Rocznik

Tom

52

Numer

4

Opis fizyczny

p.18-25,ref.

Twórcy

autor
  • University of Warmia and Mazury, Plac Lodzki 3, 10-724 Olsztyn, Poland
autor

Bibliografia

  • 1. Bisset N, Witchtl M. Herbal Drugs and Phytopharmaceuticals. CRC London 2001:565.
  • 2. Dembińska-Migas W. Skład ¡ działanie tabletek z kory wierzby - Salicortex (Labofarm). Herba Pol 1997; 2:160-4.
  • 3. Deutsches Arzneibuch 10thed. Deutscher Apotheker Verlag. Stuttgart 1996.
  • 4. European Pharrnacopoea 4,hed. Monograph Willow bark. 2002:2137.
  • 5. Tyler VE. Herbs of Choice: The Therapeutic Use of Phytomedicinals. New York, Pharmaceutical Products Press, 1994.
  • 6. Zielonka A, Łoniewski I, Samochowiec L, Jóźwiak S. Właściwości farmakologiczne standaryzowanego wyciągu z kory wierzby (Cortex salicis). Postępy Fitoterapii 2000; 2:23-30.
  • 7. Michalska I, Pliam M. Kora wierzby - badania, surowiec, zastosowanie. Panacea 2002; 1:9-10.
  • 8. Nowak T. Z zielarstwem w nowe tysiąclecie. Wiadomości Zielarskie 2000; 3:20-21.
  • 9. Szczukowski S, Tworkowski J, Sulima P. Kora wierzb krzewiastych źródłem glikozydów salicylowych. Wiadomości Zielarskie 2002; 1:6-7.
  • 10. BrunetonJ. Phytochemistry Medicinal Plants. Pharmacognosy. Intercept. 2nd edition. Lavoisier Publishing Inc. 1999:1136.
  • 11. Poukens-Renwart P, Tits M, Angenot L. Densitometrie determination of salicin in willow stem bark. J. Planar Chromatogr 1993; 6:434-7.
  • 12. Verdet B, Verdet-Fierz R. Anleitung zum Flechten mit Weiden. Verlag Haupt. Bern-Stuttgard-Wien 1993.
  • 13. Nurmi J. The effect of whole-tree storage on the fuelwood properties of short-rotation Salix crops. Biomass and Bioenergy 1995; 8:245-9.
  • 14. Thieme H. Die Phenolglykoside der Salicaceen. Pharmazie 1965; 20:570-574.
  • 15. Meier B, Lehmann D, Sticher O, Bettschart A. Identifikation und Bestimmungvon je acht Phenolglykosiden in Salix purpurea und Salix daphnoides mit moderner HPLC. Pharm Acta Helv 1985; 60(9-10):269-75.
  • 16. Ożarowski A. Wierzba purpurowa jako roślina lecznicza. Herba Pol 1997; 63:184-186.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikatory

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.agro-article-70b5b846-82e7-4752-afe7-ddc68c650219
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.