Kwitnienie i pozytek pylkowy wybranych gatunkow z rodziny baldaszkowatych - Umbelliferae Juss.[Apiaceae Lindl.] w okolicach Lublina. Cz.II

• Autorzy: Wroblewska A
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Praca stanowi drugą część opracowania dotyczącego kwitnienia i pożytku pyłkowego następujących gatunków z rodziny baldaszkowatych: Aegopodium podagraria L., Angelica silvestris L., Anthriscus silvestris L. (Hoffm), Chaeropliyllum aromaticum L., Eryngium planum L., Heracleum sibiricum L., Pastinaca saliva L. Przedstawiono wyniki badań wydajności pyłkowej i oblotu przez owady wymienionych gatunków roślin. Średnia masa pyłku wytworzona przez 100 kwiatów byla u poszczególnych gatunków różna w obrębie kwiatostanów kolejnych rozgałęzień. Największą średnią z trzech lat badań masę pyłku otrzymano ze 100 kwiatów Heracleum sibiricum, a najmniejszą z Chaeropliyllum aromaticum. Największą średnią wydajność pyłkową z jednej rośliny osiągała w kolejnych latach badań Pastinaca saliva (215,3-333,2 mg), najmniejszą Aegopodium podagraria (55,7-80-9 mg). Wśród badanych baldaszkowatych największego pożytku pyłkowego dostarczały zjednej rośliny i z powierzchni 1 m2: Pastinaca saliva, Heracleum sibiricum i Angelica silvestris. Badania wymiarów ziarn pyłku wykazały zróżnicowanie ich wielkości. Rozrzut wymiarów ziarn pyłku był najmniejszy u Chaeropliyllum aromaticum i Anthriscus silvestris, gatunków o małym pyłku; rozrzut największy zaobserwowano u Heracleum sibiricum. Największe ziarna pyłku stwierdzono u Eryngium planum. Wszystkie badane baldaszkowate były w sprzyjających warunkach pogody oblatywane przez różne owady, wśród których były pszczoły miodne, dziko żyjące pszczołowate oraz muchówki, zbierające nektar i pyłek. Największą liczbę owadów notowano na powierzchni 1 m2 Eryngium planum, najmniejszą na Anthriscus silvestris i Chaerophyllum aromaticum.

EN

This paper is a second part of publication concerning the flowering and pollen value of some species of the Umbelliferae family. They were: Aegopodium podagraria L., Angelica silvestris L., Anthriscus silvestris L. (Hoffm), Chaerophyllum aromaticum L., Eryngium planum L., Heracleum sibiricum L., Pastinaca saliva L. The aim of a present paper was to estimate a pollen efficiency and insect visit of examined species. The mean pollen mass produced by 100 flowers differed among species and their successive rows. The highest mean mass of pollen was obtained from 100 flowers of Heracleum sibiricum, the lowest from Chaerophyllum aromaticum, respectively. Mean pollen efficiency per one plant was highest for Pastinaca saliva (215.3-333.2 mg), the lowest for Aegopodium podagraria (55.7-80.9 mg). The best pollen producers per one plant and 1 m2 were: Pastinaca saliva, Heracleum sibiricum and Angelica silvestris. Differentiation of pollen grains measurements was found between successive rows of the examined species. The lowest dispersion of pollen grains measurements was recorded for Chaerophyllum aromaticum and Anthriscus silvestris, while the highest for Heracleum sibiricum. Under good weather conditions all examined species were visited by various insects, they collected both nectar and pollen. The most intensive visitation was noticed on 1 m2 of Eryngium planum, the lowest on Anthriscus silvestris and Chaerophyllum aromaticum.

Słowa kluczowe

PL

oblot roslin; zapylanie roslin; owady; pozytek pylkowy; kwitnienie; Umbelliferae; wydajnosc pylkowa; baldaszkowate; botanika

EN

insect flight; bee; plant pollination; insect; pollen flow; flowering; Umbelliferae; pollen efficiency; Apiaceae; botany

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Agrobotanica
• Rocznik: 1993
• Tom: 46
• Numer: 1
• Opis fizyczny: s.51-65,rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Wroblewska A

• Akademia Rolnicza, Lublin

Bibliografia

• Anasiewicz A., Warakomska Z., 1969. Occurrence of bumble-bees on alfalfa (Medicago media Pers.) in the province of Lublin and pollen analysis of their pollen loads. Ekologia polska, seria A, 17: 587-609.
• Anasiewicz A., Warakomska Z., 1977. Pollen food of the bumble-bees (Bombus Latr., Hymenoptera) and their association with the plant species in the Lublin region. Ekologia polska 25 (2): 309-322.
• Andrejev W. N., 1926. Pylca rastienij scbierajemaja pčołami (k metodikie izuczenija piergi), Charkov.
• Badura L., Buczek J., Strabowska J., 1963. Ćwiczenia z fizjologii roślin, Wrocław.
• Battaglini M., Bossi G., 1970. Sugli steroli di venti pollini raccotti dalle api. La Nuova Chimica 5: 3-7.
• Battaglini M., Ricciardelli d’Albore G. C., 1971. Importanca dell’analisi pollinica dei mieli per la vertifica delle sorgenti nettarifere. Apic. Italia 2: 1-11.
• Bożilova E., Čan N. V., 1971/72. Polenovi chimičen analiz na probi ot med ot različni rajoni na Błgarija. God. S. U., Bioł., f-t, 66: 15-29.
• Cerceau M. Th., 1959. Clè de dètermination d’Ombelliferes de France et d’Afrique du Nord d’Appres leurs grains de pollen. Pollen et spores, 1(2): 145-190.
• Demianowicz Z., 1953. Rośliny miododajne. PWRiL, W-wa.
• Demianowicz Z., Lecewicz W., Warakomska Z., 1966. Beitrag zur quantitativen Pollenanalise der Buchweizenhonige. Ztf. Bienenforsch. 8: 148-161.
• Demianowicz Z., Warakomska Z., 1973. Analiza letnich pożytków pyłkowych Mierzei Wiślanej. Pszczeln. Zesz. Nauk. 17: 39-49.
• Dyakowska J., 1959. Podręcznik palynologii - metody i problemy. Warszawa.
• Erdtman G., 1956. Morfołogija pylcy i sistematika rastienij. I. Pokrytosiemiennyje, Moskva.
• Erdtman G., Praglowski J., Nilsson S., 1963. An introduction to a Scandinavian pollen flora. Vol. II, Stockholm.
• Faegri K., Iversen J., 1978. Podręcznik analizy pyłkowej. Warszawa.
• Faegri K., van der Pijl L., 1971. The principles of pollination ecology. Pergamon Press, Oxford.
• Głuchov M. M., 1955. Miedonosnyje rastienija. Moskva.
• Haesler V., 1972. Anthropogene Biotope (Kahlschlag, Kiesgrube, Stadtgärten) als Refugien für Insecten, unterzucht am Beispiel der Hymenoptera Aculeata. Zool. Jb.
• Howes F. N., 1979. Plants and Beekeeping, London.
• Jabłoński B., 1986. Nektarowanie i wydajność miodowa ważniejszych roślin miododajnych w warunkach Polski. Część V. Pszczeln. Zesz. Nauk. 30: 195-205.
• Jakovleva L., 1979. Florospecjalizacja pčeł i konkurentnyje miedonosy. Pčełovodovstvo 2: 14-15.
• Kartašova N. N., 1952. Miedonosnyje i pierganosnyje rastienija Tomskoj obłasti i puti razvitija pčełovodstva. Trudy Tomsk. Gosud. Univ. im. W. W. Kujbyševa, t. 117.
• Kraczkowska J., Warakomska Z., 1973. Analiza pyłkowa miodów rzepakowych i gryczanych woj. lubelskiego. XII Nauk. Konf. Pszczel., Puławy.
• Lecewicz W., 1964. Charakterystyka miodów południowej części Lubelszczyzny z punktu widzenia analizy pyłkowej. Praca doktorska, WSR Lublin.
• Louveaux J., 1966. Pollenanalise einiger kanadischer Honige.Ztf. Bienenforsch. 8 (6): 195-202.
• Louveaux J., 1970. Annexes microphotographiques aux mèthodes officielles d’analyse. t. III. Atlas photographique d’analyse pollinique des miels. Paris.
• Maurizio A., 1946. Schweizerische Honigstatistic III. Beih. Schweiz. Bienenztg. 1/12/: 571-873.
• Maurizio A., 1966. Das Pollenbild europaeischer Heidehonige. Ann. Abeille 9 (4): 375-388.
• Maurizio A., 1979. Beitrag zur kenntnis des pollenspektrums norvegischer Honige. Apidologie, 10(4): 359-393.
• Maurizio A., Grafl I., 1969. Das Trachpflanzenbuch Ehrenwirth, München: 86-92.
• Maurizio A., Louveaux J., 1964. Pollens de plantes mellifères d’Europe. V. Pollen et spores, 6: 1-43.
• Mińkov S. G., 1974. Miedonosnyje rastienija Kazachstana. Kajnar, Ałma-Ata.
• Ovčinnikov N. N., 1951.Zakonomiernosti izmienienija rozmierov pylcy. Dokł. Ak. Nauk SSSR, 77(4): 729 - 732.
• Percival M., 1955. The presentation of pollen in certain angiosperms and its collection by Apis mellifera. New Phytol. 54 (3): 353-368.
• Ponomarieva E. G., 1973. Kormovaja baza pčełovodstva i opylenije sielskohozjajstviennych rastienij. Kotos, Moskva.
• Proctor M., Yeo P., 1975. The pollination of flowers, London.
• Rawski W., 1947. Pożytek pszczeli cz. II. Rośliny miododajne dzikie. Ex libris, Warszawa.
• Rawski W., 1948. Pożytek pszczeli, cz. III. Wartość pożytkowa roślin dzikich i uprawnych. Ex libris, Warszawa.
• Ricciardelli d'Albore G. C., 1979. L’origine gèographique de la propolis. Apidologie 10(3): 241-267.
• Schwan B., Martinovs A., 1954. Studier över binas (Apis mellifica) pollendrag i Ultuna. Kungl. Lantbrukshögskolan och Statens Lantbruksforsok, Statens Husdjursförsök, Meddelande, 57.
• Sładkov A. N., 1962. Morfołogija pylcy i spor sovremiennych rastienij v SSSR v sviazi s mietodami jejo praktičeskovo primienienija, Moskva.
• Sladkov A. N., 1967. Vviedienije v sporopylcejevoj analiz. Nauka, Moskva.
• Synge A. D., 1947. Pollen collection by Honeybees (Apis mellifera). J. Anim. Ecol. 16 (2): 122-138.
• Szafer W., 1969. Kwiaty i zwierzęta. PWN, Warszawa.
• Szajtan I. M., 1951. Vlijanije uslovij razvitja cvetka na raznokačestviennost pylcy. Dokł. Ak. Nauk SSSR 76 (4): 579-582.
• Warakomska Z., 1962. Badania nad zbiorem pyłku przez pszczołę miodną (Apis mellifica L.) w rolniczych okolicach Polski. Ann. UMCS, Sec. E 17 (5): 67-106.
• Warakomska Z., 1972. Badania nad wydajnością pyłkową roślin. Pszczeln. Zesz. Nauk. 16: 63-90.
• Warakomska Z., 1975. Obraz pyłkowy miodów i pierzgi z Kotliny Jeleniogórskiej. LIII Zjazd PTB, Toruń.
• Warakomska Z., Kolasa Z., Wróblewska A., 1982. Biologia kwitnienia i zapylania warzyw baldaszkowych. Cz. I. Koper ogrodowy (Anethum graveolens L.), Acta Agrobot. 35: 69-78.
• Warakomska Z., Kolasa Z., Wróblewska A., 1983. Biologia kwitnienia i zapylania warzyw baldaszkowatych. Cz. II. Pietruszka zwyczajna (Petroselinum sativum (Hoffm.). Acta Agrobot. 36: 27-39.
• Woźna J., 1966. Obraz pyłkowy i barwa niektórych odmianowych miodów handlowych. Pszczeln. Zesz. Nauk. 10(1-2-3-4): 139-153.
• Zander E., 1935. Pollengestaltung und Herkunftsbestimmung bei Blütenhonig Mit Besonderer Brücksichtigung des Deutschen Trachtgebietes. Reichsfachgruppe Imker E. V., Berlin.
• Zander E., 1937. Beiträge zur Herkunftsbestimmung bei Honig. Pollengestaltung und Herkunftsbestimmung bei Blütenhonig II., Leipzig.