Use of call counts for estimating spring density of the Grey Partridge Perdix perdix

• Autorzy: Panek M

Warianty tytułu

PL

Liczenia odzywajacych sie samcow jako metoda wiosennego zageszczenia kuropatw

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

A method estimating the spring density of Grey Partridge using male call counts was tested. Vocal activity was found to be relatively constant between mid March and mid April. In this period, the average number of males heard at randomly- selected points in an area was strongly correlated with Partridge population density. Counts of calling males may be used to determine the spring density of Partridges: indiv./km² = 3.38x¹‧¹¹ or pairs/km² = 1.45.x¹‧¹⁶, where x = mean number of males heard at selected points. The number of randomly-selected single listening points (between 1 point per km² and 1 point per 10 km²) should be chosen in accordance with the size of the area and the aim of determining the density.

PL

Badania zmierzające do opracowania metody oceny wiosennego zagęszczenia kuropatw poprzez liczenia odzywających się samców prowadzono w latach 1988- 1994 na trzech terenach położonych w różnych regionach Polski. Liczenia, wykonywane w czasie 30-45 minutowej intensywnej aktywności głosowej kuropatw o świcie lub o zmierzchu, polegały na określeniu liczby samców słyszanych w wybranych punktach terenu. Zmiany aktywności głosowej kuropatw między początkiem marca a połową maja były oceniane na jednym z terenów w ciągu 2 lat, poprzez liczenia odzywających się samców w tych samych punktach w kolejnych dekadach tego okresu. Relację między wynikami liczeń odzywających się samców a zagęszczeniem kuropatw badano na 12 powierzchniach (każda wielkości około 3 km²), położonych na trzech terenach. Na powierzchniach tych, w drugiej połowie marca lub w pierwszej połowie kwietnia, określono zagęszczenie kuropatw metodą szczegółowego przeszukiwania terenu z psem, oraz przeprowadzono jednorazowe liczenia odzywających się samców z trzech losowo wybranych punktów. Pomiędzy połową marca i połową kwietnia aktywność głosowa kuropatw była względnie stała, ale zmniejszała się w drugiej połowie kwietnia i w pierwszej połowie maja. Średnie liczby samców słyszanych w wybranych punktach były silnie skorelowane z zagęszczeniem kuropatw. Zagęszczenie kuropatw (y) może być wyliczone ze średniej liczby słyszanych samców (x) przy użyciu równań: y(osob./km²) = 3,38x¹‧¹¹lub y(pary/km²) = 1,45x¹‧¹⁶. Oceny wiosennego zagęszczenia kuropatw metodą jednorazowego liczenia odzywających się samców, słyszanych z losowo wybranych punktów terenowych, mogą być prowadzone po rozpadzie stadek zimowych i utworzeniu się par, oraz w ciągu miesiąca przed rozpoczęciem sezonu gniazdowego — w warunkach Polski zwykle od połowy marca do połowy kwietnia. Liczenia powinny być prowadzone podczas dobrych warunków pogodowych, przede wszystkim bez silnego wiatru i deszczu. Rekomendowane są liczenia wieczorne, ponieważ o świcie słyszalność kuropatw może się zmniejszać w związku z intensywnym śpiewem skowronków, rozpoczynającym się w czasie aktywności głosowej kuropatw. Liczba punktów słuchania powinna być dobrana w zależności od wielkości terenu i celu ocen zagęszczenia. W przypadku szczegółowych badań na powierzchniach rzędu kilku km², proponuje się minimum 1 punkt na km², natomiast dla oszacowania zagęszczeń tego gatunku w terenach rzędu kilkudziesięciu km², zalecanych jest co najmniej 10 losowych punktów słuchania.

Słowa kluczowe

PL

ptaki; samce; Phasianidae; glosy ptakow; metody badan; kuropatwa; wiosna; Perdix perdix; bazantowate; liczenie ptakow; ornitologia; zageszczenie populacji

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Ornithologica
• Rocznik: 1998
• Tom: 33
• Numer: 3-4
• Opis fizyczny: s.143-148, rys.,bibliogr.

Twórcy

autor

Panek M

• Polski Zwiazek Lowiecki, Sokolnicza 12, 62-055 Czempin

Bibliografia

• Birkan M. 1992. The validity of various spring census methods as applied to grey partridge and red-legged partridge pair counts. In: Csanyi S., Enthaft J. (eds.). Trans. 20th Congress Intern. Union of Game Biologists. Univ. of Agricul. Sci., Gödöllö, pp. 238-243.
• Chlewski A. 1980. Kuropatwa (Perdix perdix L.) w ekosystemie polnym. Ph.D. Thesis, Acad, of Agriculture, Poznań.
• Davis D. E., Winstead R. L. 1980. Estimating the numbers of wildlife populations. In: Schemnitz S. D. (ed.). Wildlife management techniques manual. The Wildl. Soc., Washington, pp. 221-237.
• Dessi-Fulgheri F., Beani L., Piazza R. 1986. Vocalization of the grey partridge, Perdix perdix (L.): a spectrographic analysis. Monitore Zool. Ital. 20:441-458.
• Guthery F. S. 1989. Test of a density index assumption for gray partridge: a comment. J. Wildl. Manage. 53:1132-1133.
• March J. R., Church K. E. 1980. Use of road-side calling counts as an index to spring gray partridge abundance. In: Peterson S. R., Nelson L. (eds.). Proc. Perdix II: grey partridge workshop. Univ. Idaho, Moscow, pp. 87-100.
• Mendel G. W., Peterson S. R. 1980. Hungarian partridge population structure and densities on the Palouse Prairie. In: Peterson S. R., Nelson L. (eds.). Ibidem, pp. 118-136.
• Moyles D. L. J., Lester L. A. 1987. Gray partridge in Alberta: present status and experiences with census techniques. In: Kimmei R. O., Schulz J. W., Mitchell G. J. (eds.). Perdix IV: gray partridge workshop. Minn. Dep. Nat. Resour., Madelia, pp. 91-106.
• Novoa C. 1992. Comportement vocal printanier de la perdrix grise des Pyrénées, (Perdix perdix hispaniensis), en réponse á des appels pré-enregistrés. Gibier Faune Sauvage 9:53-69.
• Pepin D., Birkan M. 1981. Comparative total- and strip-census estimates of hares and partridges. Acta Oecologica 2:151-160.
• Pepin D., Fouquet M. 1992. Factors affecting the incidence of dawn calling in red-legged and grey partridges. Behavioural Processes 26:167-176.
• Potts G. R. 1986. The partridge: pesticides, predation and conservation. Collins, London.
• Ratti J. T., Rotella J. J. 1989. Test of a density index assumption for gray partridge: a reply. J. Wildl. Manage. 53:1133-1134.
• Ratti J. T., Smith L. M., Hupp J. W., Laake J. L. 1983. Line transect estimates of density and the winter mortality of gray partridge. J. Wildl. Manage. 47:1088-1096.
• Rotella J. J., Ratti J. T. 1986. Test of a critical density index assumption: a case study with gray partridge. J. Wildl. Manage. 50: 532-539.
• Rotella J. J., Ratti J. T. 1988. Seasonal variations in gray partridge vocal behavior. Condor 90:304-310.
• Schulz J. W. 1990. Population surveys of gray partridge during winter in North Dakota: a comparison. In: Church K. E., Warner R. E., Brady S. J. (eds.). Perdix V: gray partridge and ring-necked pheasant workshop. Kans. Dep. Wildl. and Parks, Emporia, pp. 131-143.
• Weigand J. P. 1980. Ecology of the Hungarian partridge in north- central Montana. Wildl. Monogr. 74:1-106.