Givetian and Frasnian ostracod associations from the Holy Cross Mountains

• Autorzy: Malec J , Racki G.
• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Variable bioclastic-biostromal-marly Posłowice facies within the Late Givetian open-shelf Jaźwica Member in the SW part of the Holy Cross Mts contain palaeocopid-podocopid ostracod associations of moderate diversity (18 species) dominated by Microcheilinella fecunda and Fellerites tuimazensis. More deepwater and stagnant environments of the Bolechowice micrite-marly facies, supported similarly differentiated (12 species) but less equitable associations with platycopids Uchtovia rejrathensis and palaeocopids Buregia jazwicensis as a main component. Other late Givetian, and Frasnian reef and lagoonal microfaunas are mostly impoverished (at least in generic terms) and strongly predominated by podocopids, mostly Bairdiocypris. Late Givetian associations from the Kostomłoty basin are marked by the metacopid Polyzygia symmetrica, and the planktic entomozoid Ungerella torleyi Polenovula beckeri sp. n., Clavofabellina poslovicensis sp. n., Buregia jazwicensis sp. n., and Bairdia zbikowskae sp. n. are proposed.

PL

Urozmaicona, detrytyczno-marglisto-biostromalna facja posłowicka w obrębie górnożyweckiego otwartomorskiego Ogniwa z Jaźwicy w południowo-zachodniej części Gór Świętokrzyskich wyróżnia się silniej zróżnicowaną (18 taksonów) asocjacją paleokopidowo-podokopidową, zdominowaną przez Microcheilinella fecunda i Fellerites tuimazesis. Natomiast bardziej głębokowodne, stagnujące biotopy, odpowiadające mikrytowo-marglistej facji bolechowickiej, były zasiedlone przez uboższą (12 gatunków) asocjację z platykopidami Uchtovia refrathensis i paleokopidami Buregia jazwicensis w rolach głównych. Inne późnożyweckie i frańskie rafowo-lagunowe mikrofauny są z reguły mało zróżnicowane rodzajowo i z bardzo dużym udziałem podokopidów, głównie z rodzaju Bairdiocypris; euryfacjalny gatunek B. samsonowiczi może być kluczem do korelacji wiekowej amfiporowych sekwencji lagunowych franu. Żyweckie asocjacje z zachodniej części basenu łysogórskiego charakteryzują się obecnością metakopidów, przede wszystkim Polyzygia symmetrica, oraz planktonicznych entomozoidów Ungerella torleyi. Nowe gatunki Polenovula beckeri sp. n., Clauofabellina poslovicensis sp. n., Buregia jazwicensis sp. n. i Bairdia zbikowskae sp. n. zostały opisane z Ogniwa z Jaźwicy.

Słowa kluczowe

PL

skamienialosci; platykopidy; Polska; zywet; Gory Swietokrzyskie; Fellerites tuimazesis; Microcheilinella fecunda; paleokopidy; podokopidy; paleontologia; Buregia jazwicensis; fran; dewon

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Palaeontologica Polonica
• Rocznik: 1992
• Tom: 37
• Numer: 2-4
• Opis fizyczny: s.359-384,fot.,wykr.,tab.,map.,bibliogr.

Twórcy

autor

Malec J

• Oddzial Swietokrzyski Panstwowego Instytutu Geologicznego, ul.Zgoda 21, Kielce

autor

Racki G.

Bibliografia

• Adamczak, F. 1968. Palaeocopa and Platycopa (Ostracoda) from Middle Devonian rocks in the Holy Cross Mountains, Poland. Stockholm Contributions in Geology 17, 1-109.
• Adamczak, F. 1976. Middle Devonian Podocopida (Ostracoda) from Poland; their morphology, systematics and occurrence. Senckenbergiana lethaea 57, 265-467.
• Becker, G. 1964. Palaeocopida (Ostracoda) aus dem Mitteldevon der Sötenicher Mulde (N-Eifel). Senckenbergiana lethaea 45, 43-113.
• Becker, G. 1965a. Podocopida (Ostracoda) aus dem Mitteldevon der Sötenicher Mulde (N-Eifel). Senckenbergiana lethaea 46, 367-441.
• Becker, G. 1965b. Revision Kummerowʼscher Ostracodenarten aus dem deutschen Mitteldevon. Fortschrifte in der Geologie von Rheinland und Westfalen 9, 151-188.
• Becker, G. 1970. Primitiopsacea (Ostracoda, Palaeocopida) aus dem Rheinischen Devon. Senckenbergiana lethaea 51, 49-65.
• Becker, G. 1971a. Ostracoda aus dem Mittel-Frasnium (Oberdevon) der Mulde von Dinant. Bulletin de lʼInstitut Royal des Sciences Naturelles de Belgique, Sciences de la Terre 47, 1-82.
• Becker, G. 1971b. Paleoecology of Middle Devonian ostracods from the Eifel Region, Germany. Bulletin du Centre des Recherche de PAU-SNPA 5, supplément, 801-816.
• Becker, G. 1973. Paläokologische Analyse einer Ostracoden Fauna aus dem Oberdevon von Belgien. Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Abhandlungen 142, 59-72.
• Becker, G. & Bless, M.J.M. 1990. Biotope indicative features in Paleozoic ostracods: a global phenomenon. In; R. Whatley & C. Maybury (eds) Ostracoda and Global Events, 421-436. Chapman & Hall, London.
• Casier, J.G. 1987a. Etude biostratigraphique et paléoécologique des ostracodes du récif de marbre rouge du Hautmont à Vodelée (partie supérieure du Frasnien, Bassin de Dinant, Belgique). Revue de Paléobiologie 6, 193-204.
• Casier, J.G. 1987b. Etude biostratigraphique et paléoécologique des ostracodes du sommet du Givétien et de la base du Frasnien à Ave-et-Auffe (bord sud du Bassin de Dinant, Belgique). Bulletin de la Société belge de Géologie 96, 23-34.
• Casier, J.G. & Preat, A. 1990. Sédimentologie et ostracodes de la limite Eifelian-Givetian à Resteigne (bord sud du Bassin de Dinant, Belgique). Bulletin de lʼInstitut Royal des Sciences Naturelles de Belgique, Sciences de la Terre 60, 75-105.
• Casier, J.G. & Preat, A. 1991. Evolution sédimentaire et ostracodes de la base du Givetien à Resteigne (bord sud du Bassin de Dinant, Belgique). Bulletin de lʼInstitut Royal des Sciences Naturelles de Belgique, Sciences de la Terre 61, 157-177.
• Coen, M. 1985. Ostracodes givétiens de lʼArdenne. Mémoires de l’Institut géologique de lʼUniversité de Louvain 32, 1-48.
• Galińska, M. 1984. Opracowanie mikropaleontologiczne wapienia kadzielniańskiego z dewonu Kielc. Unpublished MSc. thesis, Silesian University, Sosnowiec.
• Gooday, A.J. & Becker, G. 1979. Ostracods in Devonian biostratigraphy. Special Papers in Palaeontology 23, 193-197.
• Groos, H. 1969. Mitteldevonische Ostracoden zwischen Ruhr und Sieg (Rechtsrheinisches Schiefergebirge). Göttinger Arbeiten zur Geologie und Paläontologie 1, 1-110.
• Gürich, G. 1896. Das Paläozoikum des Polnischen Mittelgebirge. Verhandlungen der Russischen Kaiserlichen Gesselschaft zu St. Petersburg II, 32, 1-539.
• Izuka, S.K. & Kaesler, R.L. 1986. Biostratinomy of ostracode assemblages from a small reef flat in Maunalua Bay. Oahu, Hawaii. Journal of Paleontology 60, 347-360.
• Krömmelbein, K. 1954. Eine Ostracoden-Fauna aus der Riff-Einlagerung im Plattenkalk der Paffrather Mulde (Givetium, Bergisches Land). Senckenbergiana 34, 247-258.
• Kummerow, E. 1953. Über oberkarbonische und devonische Ostracoden in Deutschland und in der Volksrepublik Polen. Geologie 7, 1-75.
• Malec, J., Racki, G., & Racka, M. 1987. The leperditiid-charophyte assemblage from the Givetian of Dębnik and its stratigraphic value. Acta Geologica Polonica 37, 51-59.
• McGill, P. 1966. Ostracods of probable late Givetian age from Slave Point Formation, Alberta. Bulletin of Canadian Petroleum Geologists 14, 104-133.
• Milhau, B. 1988. Ostracodes du Givétien de Ferques (Dévonien moyen, Boulonnais France). Biostratigraphie du Paléozoique 7, 479-491.
• Neale, J.W. 1964. Some factors influencing the distribution of Recent British Ostracoda. Pubblicazioni della Stazione Zoologica di Napoli 33, 247-307.
• Olempska, E. 1979. Middle to Upper Devonian Ostracoda from the southern Holy Cross Mountains, Poland. Palaeontologia Polonica 40, 57-162.
• Pokorný, V. 1950. The ostracods of the Middle Devonian Red Coral Limestones of Čelechowice. Sbornik Statniho Geologiceského Ustavu Ceskoslovenské Republiky 17, 580-630.
• Polenova, E.N. (Поленова, E.H.) 1952. Остракоды верхней части живетского яруса Русской платформы. Труды ВНИГРИ 60, 65-156.
• Polenova, E.N. (Поленова, Е.Н.) 1953. Остракоды девонских отложений Центрального девонского поля и Средного Поволжа. Труды ВНИГРИ 67, 1-157.
• Polenova, E.N. (Поленова, Е.Н.) 1968. Остракоды нижнего девона Салаира. 151 рр. Наука, Москва.
• Preat, А. & Racki, G. (in press) Small-scale cyclic sedimentation in the Early Givetian of the Holy Cross Mountains: comparative analysis with the Ardenne sequence. Annales Societatis Geologorum Poloniae.
• Přibyl, A. 1954. A contribution to the study of the ostracods of Bohemian Devonian and their stratigraphical significance. Sbornik Ustředního Ustavu Geologického 21, 161-301.
• Přibyl, A. & Šnajdr, M. 1950. On new Ostracoda from the Choteč Limestone - gγ2 (Middle Devonian) of Holyne near Prague. Sbornik Statniho Geologického Ustavu Ceskoslovenské Republiky 17, 101-179.
• Racki, G. 1993. Evolution of the bank to reef complex in the Devonian of the Holy Cross Mountains. Acta Palaeontologica Polonica 37, 87-182.
• Racki, G., Głuchowski, E., & Malec, J. 1985. The Givetian to Frasnian succession at Kostomłoty in the Holy Cross Mts, and its regional significance. Bulletin of Polish Academy of Sciences, Earth Sciences 33, 159-171.
• Racki, G. & Racka, M. 1981. Ecology of the Devonian charophyte algae from the Holy Cross Mts. Acta Geologica Polonica 31, 213-222.
• Rozhdestvenskaya, А.А. (Рождественская, A.A.) 1959. Остракоды терригенной толщи девона Западной Башкирии и их стратиграфическое значение. In: Е.В.Чибрикова, А.А. Рождественская. Материалы по палеонтологии и стратиграфии девонских и более древних отложений Башкирии, 117-247. Наука, Москва.
• Rozhdestvenskaya, А.А. (Рождественская, А.А.) 1962. Среднедевонские остракоды западного склона Южноло Урала, Предуральского прогиба и платформенной части Башкирии. In: А.П. Тяжева, А.А. Рождественская, Е.В. Чибрикова. Брахиоподы, остракоды и споры среднего и верхнего девона Башкирии, 169-349. Издательство АН СССР, Москва.
• Shishinskaya, A.F. (Шишкинская, А.Ф.) 1959. Остракоды живетских отложений Саратовского Поволжья. 68 рр. Издательство АН СССР, Москва.
• Siveter, D.J. 1983. Habitats and modes of life of Silurian ostracodes. Special Paper in Palaeontology 32, 71-85.
• Tabuki, R. & Nohara, T. 1990. The Ostracoda of the Seikisei-sho area, Ryukyu Islands, Japan: a preliminary report on the ostracods from coral reefs in the Ryukyu Islands. In: R. Whatley & C. Maybury (eds) Ostracoda and Global Events, 365-373. Chapman & Hall, London.
• Whatley, R. 1991. The platycopid signal: a means of detecting kenoxic events using Ostracoda. Journal of Micropaleontology 10, 181-185.
• Whatley, R. & Watson K. 1988. A preliminary account of the distribution of Ostracoda in recent and reef associated environments in the Pulau Serbiu or Thousand Island Group, Iava Sea. In: T. Hanai, N. Ikeya, & K. Ishizaki (eds) Evolutionary Biology on Ostracoda 399-411, Kodansha, Tokyo.
• Żbikowska, В. 1983. Middle to Upper Devonian ostracods from north-western Poland and their stratigraphic significance. Palaeontologia Polonica 44, 3-108.