Heteroptera communities of pine forests in Poland

• Autorzy: Cmoluchowa A. , Lechowski L.

Warianty tytułu

PL

Zgrupowania Heteroptera borów świeżych Polski

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The structure of Heteroptera communities was studied in two association-types of pine forests: the subcontinental (Peucedano-Pinetum) pine forest in Puszcza Białowieska and Puszcza Biata and the suboccanic (Leucobryo-Pinetum) pine forest in Bory Tucholskie and Roztocze. In the herb layer of these forests, 119 heteropteran species were registered, eurytopic species being the most abundant. In the canopies of pines. 101 species were found, with forest Heteroptera, especially stenotopes, being the most abundant. Euro-Siberian and Palearctic species were dominant in the herb layer, European and Euro-Siberian species - in the tree canopy layer. The greatest numbers of Imagines were registered in the early summer (June) - for the heteropterans of tree canopies, and at the turn of summer and autumn - for the heteropterans of the herb layer.

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań jakościowych i ilościowych nad fauną pluskwiaków różnoskrzydłych Heteroptera borów świeżych (Pseucedano-Pinetum i Leucobryo-Pinetum) z czterech regionów Polski. Uwzględniono w nich owady zasiedlające warstwę runa oraz koron sosen z trzech klas wieku drzewostanu (starodrzew, drągowina, młodnik). Ogółem, metodami dostosowanymi do odpowiedniego piętra lasu (czerpak entomologiczny w runie, pułapki Moericke'go w koronach), zebrano 10 955 osobników Heteroptera wśród których wyróżniono 165 gatunków. W runie stwierdzono 119 gatunków, w piętrze koron 101 (Tab. I, II, II). Dwa gatunki, Elatophilus nigricornis i Orthops viscicola, nie były dotychczas wykazywane z Polski. W runie do dominantów (gatunki o udziale powyżej 5% liczebności zgrupowania) zaliczono 12 gatunków. Struktuiy dominacyjne zgrupowań występujących w Puszczy Białowieskiej i na Roztoczu charakteryzują się kilkoma gatunkami dominującymi. W zgrupowaniach z Puszczy Białej i z Borów Tucholskich pozycję dominantów zajmuje niewielka liczba gatunków, z nich jeden lub dwa stanowią ponad 50% liczebności całego zgrupowania (rys. 1). W runie stwierdzono największy udział gatunków eurosybeiyjskich i palearktycznych. Również pod względem liczebności przeważają te same elementy w Puszczy Białowieskiej i na Roztoczu, natomiast w dwu pozostałych regionach (Puszcza Biała i Bory Tucholskie) zdecydowanie najwyższa jest liczebność gatunków o zasięgu holarktycznym (tab. IV). Strukturę ekologiczną zgrupowań pluskwiaków różnoskrzydłych runa cechuje wysoki udział eurytopów a minimalny - specyficznych gatunków borowych (stenotopów) (tab. VI). Fauna Hetroptera koron sosen ma zbliżony charakter we wszystkich regionach. Dominują, zwłaszcza w starszych drzewostanach (starodrzew, drągowina), te same charakterystyczne dla piętra koron gatunki pluskwiaków (rys. 2). W koronach sosen zarówno pod względem liczby gatunków jak i liczebności przeważają elementy europejskie przed eurosyberyjskimi oraz gatunki o wąskiej amplitudzie wymagań - stenotopy i oligotopy leśne (Tab. V, VII). Zgrupowania Heteroptera młodników mają, pod względem wszystkich uwzględnionych parametrów, charakter pośredni pomiędzy fauną runa i koron starszych wiekiem sosen (rys. 2, tab. V, VII). Wspólną cechą wszystkich badanych borów jest stopniowy wzrost liczebności pluskwiaków koron wraz ze wzrostem wieku drzewostanu. Sezonowe zmiany liczebności mają odmienny charakter w odniesieniu do Heteroptera runa i koron sosen. W runie okres najwyższej liczebności przypada na przełom lata i jesieni, natomiast w koronach w okresie wczesnego lata (rys. 3, 4, 5. 6).

Słowa kluczowe

PL

pluskwiaki roznoskrzydle; zoocenozy; fauna; sklad gatunkowy; owady; bor sosnowy; Polska; Heteroptera; liczebnosc

• Wydawca: -
• Czasopismo: Fragmenta Faunistica
• Rocznik: 1993
• Tom: 36
• Numer: 08
• Opis fizyczny: s.127-146, rys.,tab.,bibliogr.

Twórcy

autor

Cmoluchowa A.

• Uniwersytet M. Curie-Sklodowskiej, ul.Akademicka 19, 20-033 Lublin

autor

Lechowski L.