PL
Planowanie przestrzenne jest dziedziną, która ulega stałej modyfikacji wraz ze zmieniającymi się warunkami rozwoju. Obecnie znajdujemy się w kolejnym okresie przełomowym przeobrażeń, wymuszających rewizję dotychczasowych podstaw teoretycznych planowania przestrzennego. Punktem wyjścia jest rekapitulacja nowych wyzwań cywilizacyjnych prowadząca do ponownego zdefiniowania planowania przestrzennego. Planowanie przestrzenne jest obecnie postrzegane jako forma aktywności człowieka nastawiona na poszukiwanie ładu przestrzennego w otaczającej go rzeczywistości, jako ogólny układ odniesienia umożliwiający zharmonizowanie działań we wszystkich dziedzinach życia. Ta nowa formuła prowadzi do ponownego określenia relacji zachodzących między podmiotem i przedmiotem planowania,a w konsekwencji do nowych metod planowania przestrzennego (planowanie strategiczne), opartych na aktywnym stosunku do stanu istniejącego, ustalaniu pola możliwych rozstrzygnięć oraz wyborze właściwych kierunków działania.
EN
The article consists of four chapters determining the way of approach to a new philosophy of planning. The first chapter deals with the civilisation changes having a direct on indirect influence on the physical planning. Changes on a global scale arising simultaneously with transformations in the state and economic system makes the situation in Poland particularly intricate. In the secod chapter an attempt has been made to define once more the term of physical planning on the basis of present definitions, taking into account the new requirements of development. The physical planning is treated as a form of human activeness being in search of physical harmony in the surroundding reality which creates a general reference system enabling the harmonization of activities in all the spheres of life. The third chapter shows the mutually changing relations between the subject and object of physical planning. As subjects of planning there have been recognized by law the persons who are responsible for their activity in this scope and the participants in the process of decision making. The object is widely understood as a material environment of man, including people who are considered through their needs and aspirations. Relations between the subject and object are shaped differently, accordig to the character of planning (strategic, physical, land-use planning). The fourth chater presents, in a synthetical way, the general principles for the strategic planning, distinguishing: -a prospective diagnosis which enables a comprehensive appraisal of the existing state and shows the main trends and key problems of development, -scenarios of possibilities and threats which point out the field of possible changes and transformations, -variant strategies compelling to an active choice of the directions of activity, -space policy expressed as a plan of the structurea and divisional programmes. The methods of strategic planning may be used - according to the Act on territorial management - for preparation of a strategy and policy of territorial management of the country, for the studies on territorial management of a voivodship and for the studies on conditions and directions for territorial management of a commune.