Yeast-like fungi isolated from indoor air in school buildings and the surrounding outdoor air

• Autorzy: Ejdys E. , Michalak J. , Szewczyk K.M.

Warianty tytułu

PL

Grzyby drozdzopodobne izolowane z powietrza budynkow szkolnych i powietrza atmosferycznego wokol nich

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

A total of 111 isolates of yeast-like fungi and yeasts belonging to 40 species of 19 genera were identified in indoor air and outdoor air. Only one species, Kluyveromyces marxianus, was recorded in both types of air and seasons (spring and autumn). Kluyveromyces lactis and Yarrowia lipolytica, a species having the greatest symbiotic abilities, dominated in indoor air and outdoor air, respectively. Intensely used rooms, especially those with limited access of air, have the broadest range of species of yeast-like fungi. A comparison of both habitats shows that school rooms pose a greater epidemiological risk of yeast-like infections than outdoor air. The indoor as well as outdoor mycobiota undergoes phenological changes although it is determined by other biotic and abiotic factors.

PL

Podobnie jak w powietrzu wewnętrznym, największą część bioaerozolu powietrza atmosferycznego stanowią elementy grzybni i zarodniki grzybów z różnych grup systematycznych. Duże zagęszczenie grzybów drożdżopodobnych w powietrzu może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia oddychająch nim dzieci. Dlatego też postanowiono zbadać występowanie omawianych grzybów w powietrzu budynków szkolnych i wokół nich. Materiałem do badań były grzyby drożdżopodobne występujące przejściowo w powietrzu wokół budynków szkolnych oraz w ich wnętrzu. Grzyby pobierano w maju (ogrzewanie wyłączone) i listopadzie (okres grzewczy). Materiał uzyskano metodą sedymentacyjną Kocha, eksponując płytki Petriego z podłożem Sabourauda z chloramfenikolem oraz z różem bengalskim, w trzykrotnym powtórzeniu na każdym stanowisku. Ogółem uzyskano 111 izolatów grzybów drożdżopodobnych i drożdży właściwych, należących do 40 gatunków zgrupowanych w 19 rodzajach. W obu porach roku i typach badanego powietrza notowano tylko jeden gatunek –Kluyveromyces marxianus. Stwierdzono, że powietrze budynków szkolnych, o prawidłowych parametrach wilgotności i temperatury, może obfitować w grzyby drożdżopodobne – 28 gatunków drożdżaków z 15 rodzajów. W powietrzu atmosferycznym zidentyfikowano 20 gatunków z 14 rodzajów. W powietrzu wewnętrznym dominantem był Kluyveromyces lactis, natomiast w powietrzu zewnętrznym Yarrowia lipolytica, gatunek o największych zdolnościach symbiotycznych. Porównując badane siedliska zauważono, że w sensie epidemiologicznym, pomieszczenia szkolne stwarzają większe możliwości zakażeń grzybami drożdżopodonymi niż powietrze na zewnątrz budynków. Pomieszczenia intensywnie użytkowane, zwłaszcza z limitowanym dostępem światła, mają najszersze spektrum gatunkowe drożdżaków, a tym samym stanowią największe potencjalne zagrożenie dla zdrowia dzieci i pracowników szkoły. Mikobiota powietrza wewnątrz pomieszczeń i na zewnątrz ich podlega zmianom fenologicznym, chociaż jest determinowana przez inne czynniki biotyczne i abiotyczne. Do „grzybów domowych” można zaliczyć gatunki drożdżaków występujące tylko w pomieszczeniach, natomiast gatunki pochodzące z powierza atmosferycznego można uznać za „grzyby polowe”.

Słowa kluczowe

EN

yeast-like fungi; fungi; isolation; indoor air; school building; outdoor air; building; biotic factor; abiotic factor; fungi species

• Wydawca: -
• Czasopismo: Acta Mycologica
• Rocznik: 2009
• Tom: 44
• Numer: 1
• Opis fizyczny: p.97-107,ref.

Twórcy

autor

Ejdys E.

• University of Warmia and Mazury in Olsztyn, Oczapowskiego 1A, 10-719 Olsztyn, Poland

autor

Michalak J.

autor

Szewczyk K.M.

Bibliografia

• Angebauer C., Siebenhofer M., Mittelbach M., Guebitz G.M. 2008. Conversion of sewage sludge into lipids by Lypomyces for biodisel production. Bioresource Technology 99 (8): 3051–3056.
• Arias C.D., Burns J.K., Friedrich L.M., Goodrich R.M., Parish M.E. 2002. Yeast species assiociated with orange juice: evaluation of different identitication methods. Appl. and Environ. Microbiol. 68 (4): 1955–1961.
• Barnett J.,A., Payne R., Yarrow D. 1990. Yeasts : Characteristics and identification. Cambridge Univ. Press.
• Biegańska M.J. 2006. Drożdżaki z rodzaju Candida – nie zawsze patogenne, ale... Mikol. Lek. 13 (4): 318–321.
• Bogacka E., Matkowski K. 2001. Wpływ grzybów na zdrowie ludzi. Mikol. Lek. 8 (3/4): 175–178.
• Bouchara J.P., Declerck P., Cimon B., Planchenault C., de Gentile L., Chabasse D. 1996. Routine use of CHROM agar Candida medium for presumptive identification of Candida yeast species and detection of mixed fungial populations. Clin Microbiol. Infect. 2 (3): 202–208.
• Brandt M.E., Kauffman C.A., Pappas P.G., Iqbal N., Arthington-Skagga B.A., Lee-Yang W., Smith M. 2004. Fungemia caused by Zygoascus hellenicus in an allogeneic stem cell transplant recipient. J.Clin Microbiol. 42 (7): 3363–3365.
• Dacarro C., Picco A.M., Grisoli P., Rodolfi M. 2003. Determination of aerial microbiological contamination in scholastic sports environments. J. App. Microbiol. 95: 904–912.
• Deak T. 2001. Identification of yeasts isolated from poutry meat. Acta Biol. Hungar. 52 (2/3): 195–200.
• Desnos-Ollivier M, Ragon M, Robert V, Raoux D, Gantier JC, Dromer F. 2008. Debaryomyces hansenii (Candida famata), a rare human fungal pathogen often misidentified as Pichia guilliermondii (Candida guilliermondii). J Clin Microbiol. 46 (10): 3237–3242.
• Dynowska M. 1991-1992. The influence of antibiotics on the morphology of Candida albicans and Candida stellatoidea. Acta Mycol. 27 (1): 205–211.
• Dynowska M. 1995. Drożdże i grzyby drożdżopodobne jako czynniki patogenne oraz bioindykatory ekosystemów wodnych. Rozpr. hab. Studia i Materiały WSP, Olsztyn: 77: 1–83.
• Dynowska M., Ejdys E. 1999. Grzyby chorobotwórcze dla człowieka. Biologia w Szkole 1: 21–26.
• Dynowska M., Rosłan M., Góralska K. 2006. Sacharomyces cerevisiae in respiratory system, digestive system and on the skin in humans. Acta Mycol. 41(1): 139–144.
• Ejdys E. 2007. Fungi isolated in school buildings. Acta Mycol. 42 (2): 245–254.
• Ejdys E. 2008. Zasady biobezpieczeństwa i higieny pracy w laboratorium badawczym a przeżywalność grzybów potencjalnie chorobotwórczych. (In:) J. Garbacz (ed.). Diagnozowanie stanu środowiska-metody badawcze - prognozy. Prace Komisji Ekologii i Ochrony Środowiska BTN, Bydgoszcz: 2: 63–70.
• Ejdys E. 2008a. Factors predisposing appearance of yeasts-like fungi in healthy school age girls and boys. Mikol. Lek.15 (2): 84–88.
• Golubev W., Pfeifer I., Churkina L.G., Golubeva E.W. 2003. Double-stranded RNA viruses in a mycocinogenic strain of Cystofilobasidium informominiatum. FEMS Yeast Research 3 (1): 63–68.
• Grajewski J., Twarużek M. 2004. Zdrowotne aspekty oddziaływania grzybów pleśniowych i mikotoksyn. Alergia 3 (21): 45–49.
• Hahn T., Tag K., Riedel K., Uhlig S., Baronian K., Gellissen G., Kunze G. 2006. A novel estrogen sensor based on recombinant Arxula adeninivorans cells. Biosens. Bioelectron. 21 (11): 2078–2085.
• Kondracki J. 2002. Geografia regionalna Polski. PWN, Warszawa.
• Kreger – van Rij N.J.W. 1984. The yeasts. A taxonomic study. Third revision and enlarged edition. Els Sci. Publ. B. V., Amsterdam.
• Krzysztofik B. 1992. Mikrobiologia powietrza. Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
• Kurnatowska A. 1998. Biologia i ekologia grzybów chorobotwórczych. (In:) E. Baran (ed.) Zarys mikologii lekarskiej. Volumed, Wrocław.
• Kurnatowska A. 1999. Rezerwuary chorobotwórczych czynników biotycznych w aerosferze, hydrosferze i litosferze. (In:) A. Kurnatowska (ed.). Ekologia i jej związki z różnymi dziedzinami wiedzy. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa–Łódź.
• Kurtzmann C.P., Fell J.W. 2000. The yeast. A taxonomic study. Elsevier Press, Amsterdam.
• Mazurkiewicz-Zapałowicz K. 2006. A jednak metabolity grzybowe mogą być dobrodziejstwem ludzkości. (In:) J. Grajewski (ed.). Mikotoksyny i grzyby pleśniowe, zagrożenia dla człowieka i zwierząt. Bydgoszcz: 177–198.
• Meklin T., Husman T., Vepsäläinen A., Vahteristo M., Koivisto J., Halla-Aho J., Hyvärinen A., Moschanderas D., Nevalainen A. 2002. Indoor air microbes and respiratory symptoms of children in moisture damaged and reference schools. Indoor Air 12:175–183.
• Miklaszewska B., Grajewski J. 2006. Grzyby domowe. (In:) J. Grajewski (ed.). Mikotoksyny i grzyby pleśniowe zagrożenia dla człowieka i zwierząt. Bydgoszcz: 55–66.
• Moreira S.R., Schwan R.F., de Carvalho E.P., Wheals AE. 2001. Isolation and identification of yeasts and filamentous fungi from yoghurts in brazil. Brazil. J. Microbiol. 32: 117–122.
• Nagornaya S.S., Babich T.V., Podgorsky V.S., Beharav A., Nevo E., Wasser S. 2003. Yeast interslope divergence in soil and plants of “Evolution Canyon”, Lowel Nahal Oren, Mount Carmel, Israel. Israel J.Plant Scien. 51 (1): 55–57.
• Niedorzytko M., Chełmińska M., Jassem E., Częstochowska E. 2007. Association between sensitization to A. pullulans. Annals of Allergy, Astma and Immunology 98 (2): 153–156.
• Polska Norma, PN 89/Z04111/03. Ochrona czystości powietrza. Badania mikrobiologiczne. Oznaczanie liczby grzybów mikroskopowych w powietrzu atmosferycznym (imisja) przy pobieraniu próbek metodą aspiracyjną i sedymentacyjną.
• Shelton B.G., Kirkland K.H., Flanders W.D., Morris G.K. 2002. Profiles of airborne fungi in biuldings and outdoor environments in the united states. Appl. Environ. Microbiol. 68 (4): 1743–1753.
• Stach A., Piotraszewska-Pająk A., Stryjakowska-Sekulska M., Filipiak M., Silny W. 2004. Mikroflora powietrza wokół i wewnątrz budynków dydaktycznych wyższej uczelni w Poznaniu. Postępy Dermatologii i Alergologii 21 (3): 121–127.
• Temprano J., Becer B.A., Hutcherson P.S., Knutsen A.P., Dixit A., Slavin R.G. 2007. � � Hypersensivity pneumonitis secondary to residential exposure to A. pullulans in 2 siblings. Annals of Allergy, Asthma and Immunology 99 (6): 562–566.
• Topbas M., Tosun I., Can G., Kaklikkaya N., Aydin F. 2006. Identification and seasonal distribution of airborne fungi in urban outdoor air in an eastern Black Sea Turkish town. Turk. J. Med. Sci. 36: 31–36.
• Twarużek M. 2006. Grzyby pleśniowe i ich rola w środowisku. (In:) J. Grajewski (ed.). Mikotoksyny i grzyby pleśniowe, zagrożenia dla człowieka i zwierząt. Bydgoszcz: 17–34.
• Wartman T, Kunze G. 2000. Genetic transformation and biotrchnological application of the yeast Arxula adeninivorans. Appl. Microbiol. Biotechnol. 54 (5): 619–624.
• Zyska B. 2001. Grzyby powietrza wewnętrznego w krajach europejskich. Mikol. Lek. 8 (3/4): 127–140.