EN
Studies carried out in an agricultural landscape between 1989 and 1992 revealed 32 wintering species of birds along 13.6 km of transects passing through three biotopes: woodland interior, woodland edge and belts of trees. 42 species were noted in the area as a whole. The variability in the densities and biomass of plant-eating species was found to be greater than that for insect-eaters, but no trends were noted for changes in density in the course of the winter. The variability in the density of plant-eating species was less differentiated in the different biotopes and greater than that observed for insect-eating species. 27 species fed in belts of trees (7.3 ind. /ha), 24 at the woodland edge (2 ind. / ha) and 22 in the woodland interior (3.9 ind./ha). Plant-eating species showed a significant preference for belts of trees over the other biotopes, while insect-eating species favoured belts of trees or the woodland interior where population density was concerned, and the woodland interior when it came to biomass. The proportion of insect-eating species was lowest in belts of trees (35% by population density and 10% by biomass) and highest in the woodland interior (86% and 71% respectively). Population density and biomass were correlated positively with the age of tree stand for insect-eating species but not for plant-eating species. The distribution of birds in woodbelts was modified by adjoining woods: population density (total or within trophic guilds) was higher near woodlands than in central parts of the belt of trees.
PL
Celem badań było określenie wpływu struktury środowiska na bogactwo gatunkowe oraz liczebność (zagęszczenie i biomasę) ptaków zimujących w zadrzewieniach (pasach wiatrochronnych i alejach) i lasach śródpolnych. Badania prowadzono w obrębie Agroekologicznego Parku Krajobrazowego koło wsi Turew (woj. leszczyńskie). W okolicy tej znajdowały się liczne aleje i pasy wiatrochronne w wieku do 170 lat. Ich łączne zagęszczenie wynosiło średnio 2, a lokalnie do 5km/km². Ptaki liczono na dwóch transektach (ryc. 1) o łącznej długości 13.6km przez trzy kolejne zimy w latach 1989-1992. Liczenia powtarzano kilkakrotnie w ciągu każdej zimy (łącznie 28 liczeń na obu transektach). Transekty obejmowały trzy wyróżnione biotopy: wnętrze lasu, skraj lasu i zadrzewienia liniowe (ryc. 1). Ich łączna powierzchnia wynosiła około 50ha (tab. 1). Biomasę ptaków obliczono na podstawie danych w opracowaniu Bussego (1990). Zagęszczenie i biomasa badanych zgrupowań ptaków zmieniały się znacznie w kolejnych terminach liczeń (ryc. 2), przy czym zagęszczenie i biomasa gatunków owadożernych (ryc. 3) były w porównaniu do roślinożernych (ryc. 4) znacznie mniej zmienne (P<0.01 w teście F). W dodatku zmiany zagęszczenia i biomasy były pomiędzy gatunkami owadożernymi i roślinożernymi niezsynchronizowane (P>0.3). Zmienność zagęszczenia gatunków roślinożernych była mniej zróżnicowana w trzech wyróżnionych biotopach (dla wnętrza lasu, jego skraju i zadrzewień pasowych c.v. wynosił 1.99, 2.29, 1.98) i wyższa niż owadożernych (c.v.= 0.7, 0.63, 1.22). Wyższa zmienność zagęszczenia gatunków owadożernych w zadrzewieniach świadczy prawdopodobnie o tym, że są one wykorzystywane jako drogi przemieszczania się ptaków pomiędzy lasami. W zadrzewieniach pasowych zimowało 27 gatunków (tab. 3), na skraju lasu - 24 (tab. 4), a we wnętrzu lasu - 22 (tab. 5). Różnice w zagęszczeniu i biomasie pomiędzy biotopami (z wyjątkiem jednej) były istotne (0.05>P>0.0001). Gatunki roślinożerne preferowały zadrzewienia pasowe (ryc. 5), natomiast gatunki owadożerne pod względem zagęszczenia - zadrzewienia i wnętrze lasu, a pod względem biomasy - wnętrze lasu (ryc. 6). Udział gatunków roślinożernych w całkowitym zagęszczeniu i biomasie wynosił: w zadrzewieniach - odpowiednio 35% i 10%, na skraju lasu - 79% i 57%, a we wnętrzu lasu - 86% i 71%. We wnętrzu lasu zagęszczenie i biomasa gatunków owadożernych (ryc. 7) były istotnie niższe (P<0.05) w drzewostanie najmłodszym (10-20 lat), niż w starszych (25-40 oraz 90-100 lat). Natomiast zagęszczenie i biomasa gatunków roślinożernych oraz łączna liczba gatunków nie były związane z wiekiem drzewostanu (ryc. 8). Stwierdzono wyraźny wpływ składu gatunkowego drzewostanu w zadrzewieniach pasowych na zagęszczenie i biomasę gatunków roślinożernych - na odcinku z jesionami i klonami wynosiły one odpowiednio 2.7os./ha i 89.8g/ha, a na odcinku z robiniami - 0.3os./ha i 9.5g/ha. Natomiast zagęszczenie i biomasa gatunków owadożernych na tych odcinkach były bardzo podobne. Rozmieszczenie ptaków w zadrzewienieniu pasowym było modyfikowane przez sąsiadujące z nim lasy. Zarówno zagęszczenie, jak i biomasa na skrajach zadrzewienia w pobliżu lasów były wyższe, niż w środkowej części zadrzewienia (ryc. 9). Dotyczyło to zarówno całości zgrupowania ptaków, jak i grup troficznych.